Ἐκεῖνος πού νηστεύει πρέπει νά εἶναι μετριόφρων,
ἥσυχος, ἥμερος, ταπεινός, νά περιφρονεῖ
τήν δόξα τῆς παρούσας ζωῆς.
Μέ πολλή ἀκρίβεια καί συνέπεια νά προσεύχεται
καί νά ἐξομολογεῖται πρός τόν Θεό, καί
ὅσο μπορεῖ νά βοηθάει τόν ἑαυτό του μέ τήν ἐλεημοσύνη.
Νά μήν κάνουμε τίποτε ἀποβλέποντας
στόν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων.
Ἐκεῖνος πού νηστεύει, πρέπει νά εἶναι συνεσταλμένος,
συντετριμμένος καί ταπεινωμένος καί
ὄχι νά κάνει σάν μεθυσμένος ἀπό τήν ὀργή.
Δέν νηστεύουμε γιά τό Πάσχα,
οὔτε γιά τήν θυσία τοῦ Σταυροῦ,
οὔτε γιά τήν θυσία τοῦ Σταυροῦ,
ἀλλά γιά τά δικά μας ἁμαρτήματα,
ἐπειδή πρόκειται νά προσέλθουμε στά μυστήρια·
γιατί τό Π ά σ χ α δέν εἶναι βεβαίως
ἐπειδή πρόκειται νά προσέλθουμε στά μυστήρια·
γιατί τό Π ά σ χ α δέν εἶναι βεβαίως
ὑπόθεση νηστείας, οὔτε πένθους, ἀλλά
ε ὐ φ ρ ο σ ύ ν η ς καί χ α ρ ᾶ ς.
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
ε ὐ φ ρ ο σ ύ ν η ς καί χ α ρ ᾶ ς.
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Πηγή: Παιδαγωγική Ἀνθρωπολογία Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου,
Τόμος Γ', σελ. 523 & 525