Ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς

Δὲν μπορεῖ νὰ γεννήσει τὸ χιόνι φλόγα ἢ τὸ νερὸ φωτιά, 

οὕτε ὁ θάμνος σύκα. Ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἐλευθερωθεῖ

ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου 

ἀπὸ δαιμονικοὺς λογισμοὺς καὶ λόγια καὶ ἔργα, 

ἄν δὲν καθαρίσει τὸ ἐσωτερικό της καὶ 

δὲ φυλάξει τὴ νήψη ἐνωμένη μὲ τὴν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ καὶ 

δὲν κατορθώσει τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ψυχικὴ ἡσυχία 

καὶ δὲ σπεύδει νὰ βαδίζει ἔτσι μὲ μεγάλη προθυμία.

Ἡ ἀπρόσεκτη ὅμως ψυχὴ ἀναγκαστικά θὰ γίνει στείρα ἀπὸ 

κάθε ἀγαθὸ καὶ τέλειο νόημα, σὰν ἄκαρπο μουλάρι, 

χωρὶς σύνεση καὶ πνευματικὴ φρόνηση.  

Ἡ πραγματικὴ εἰρήνη τῆς ψυχῆς εἶναι 

τὸ γλυκὸ πράγμα καὶ ὄνομα Ἰησοῦς 

καὶ τὸ ἄδειασμα ἀπὸ ἐμπαθεῖς σκέψεις.

Ἅγιος Ἠσύχιος

Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Α' , σελ. 200