14 βόθρος βαθὺς τὸ στόμα παρανόμου, ὁ δὲ μισηθεὶς ὑπὸ Κυρίου ἐμπεσεῖται εἰς αὐτόν.
14α εἰσὶν ὁδοὶ κακαὶ ἐνώπιον ἀνδρός, καὶ οὐκ ἀγαπᾷ τοῦ ἀποστρέψαι ἀπ' αὐτῶν ἀποστρέφειν δὲ δεῖ ἀπὸ ὁδοῦ σκολιᾶς καὶ κακῆς.
Ἑρμηνεία
14 Βόθρος βαθὺς καὶ βρωμερὸς εἶναι τὸ στόμα τοῦ σαρκολάτρου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος περιφρονεῖ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, εἰς αὐτὸν δὲ τὸν βόθρον θὰ πέσῃ ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἐμίσησεν ὁ Θεὸς καὶ τὸν ἐγκατέλειψε λόγῳ τῆς κακῆς του προαιρέσεως.
14α Ὑπάρχουν κακαὶ συνήθειαι, ἁμαρτωλαὶ προσκολλήσεις, πάθη καταστρεπτικά, τὰ ὁποῖα βλέπει καὶ διακρίνει ἐκεῖνος ποὺ τὰ ἔχει, ὅταν σκεφθῇ ψυχραίμως. Ἀναγνωρίζει καὶ ὁ ἴδιος ὅτι ὄλα αὐτὰ εἶναι κακά, καὶ ὅμως δὲν τοῦ κάνει καρδιὰ νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ αὐτά. Πρέπει ὅμως διὰ τῆς μετανοίας καὶ τοῦ ἀγῶνος νὰ ἀποστρέψῃ ἀπὸ αὐτὰ τὴν καρδίαν του καὶ νὰ φύγῃ ἀπὸ τὸν δύσβατον καὶ ὀλέθριον αὐτόν δρόμον.
Σολομών ὁ βασιλεύς
(Παροιμίαι Σολομῶντος, κβ' 14 & 14α)
Πηγή: Παλαιὰ Διαθήκη, τόμος 12ος,
Ἑρμηνεία Η.Γ. Παπαδημητρίου, σελ. 239