Κυριακή Δ' Ματθαίου - Τοῦ Ἐκατοντάρχου

Εὐαγγέλιον κατὰ Ματθαῖον η' 5-13

 

5 Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων·  

6 Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.  

7 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν.  

8 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου.  

9 καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.  

10 ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. 

11 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ᾿Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν,  

12 οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.  

13 καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῳ· ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ. 

 Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 31

     Ἄχ, νὰ εἴχαμε κ' ἐμεῖς τὴν πίστι αὐτὴ τοῦ ἑκατοντάρχου! «Κύριε,», εἶπε, «φθάνει ἕνας λόγος σου γιὰ νὰ κάνῃ καλὰ τὸ δοῦλο μου». Γιατὶ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι σὰν τοὺς λόγους τῶν ἀνθρώπων. Οἱ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν μὲ τὸν λόγο τους νὰ κάνουν ὅ,τι ἔκανε ὁ Χριστός. Εἶνε ἀδύνατο. Χίλιες διαταγὲς νὰ δώσουν στὴ φωτιά, ἡ φωτιὰ δὲν θὰ σβήσῃ. Χίλιες διαταγὲς νὰ δώσουν στὴν ἀγριεμένη θάλασσα, ἡ θάλασσα δὲν θὰ γαληνέψῃ. Χίλιες διαταγὲς νὰ δώσουν στὴν ἄψυχη ὕλη, ἡ ὕλη δὲν μπορεῖ νὰ ζωντανέψῃ καὶ νὰ βγῇ ἀπὸ αὐτὴν ὄχι ἄνθρωπος, ὄχι ζῷο, ὄχι πουλί, ἀλλ' οὔτε μιὰ πεταλούδα, οὔτε ἕνα μυρμήγκι. Ποιός τὰ ἔκανε ὅλα αὐτά; Ὁ Χριστός. Πῶς; Μὲ τὸ λόγο του καὶ μόνο. «Εἶπε, καὶ ἐγενήθησαν». (Ψαλμ. 148,5).

     Καὶ ἔχει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ τέτοια δύναμι, γιατὶ δὲν εἶνε λόγος ἀνθρώπου, ἀλλ' εἶνε λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ δημιούργησε τὸ σύμπαν καὶ ἦρθε ἐδῶ στὴ γῆ μὲ σῶμα ἀνθρώπινο, καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶνε παρὼν μέσα στήν Ἐκκλησία του, ποὺ εἶνε τὸ σῶμα του. Ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ κεφαλή, ἡ ἀνωτάτη ἀρχὴ καὶ ἐξουσία. Ναί, μπροστὰ στὸν Χριστό, σὰν στρατιῶτες ποὺ περιμένουν διαταγές, στέκονται ὅλα τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως, ὅλα τὰ δημιουργήματα, ὁ ἡλιος, ἡ σελήνη, τὰ ἄστρα, ἡ θάλασσα, οἱ ποταμοί, οἱ ἄνθρωποι, οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι. Ὅλοι καὶ ὅλα σ' αὐτὸν ὑπακοῦνε, καὶ αὐτὸς κυβερνᾷ τὸ σύμπαν μὲ τοὺς φυσικοὺς καὶ ὑπερφυσικοὺς νόμους. Καὶ κάνει θαύματα στὸν οὐρανὸ καὶ στὴ γῆ.  Καὶ ἂν ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ δὲν τὸν πιστεύουν καὶ δὲν θέλουν νὰ κάνουν τὸ θέλημά του, σ'αὐτοὺς θὰ ἔχῃ ἐφαρμογὴ τὸ «Ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν» (Ζαχ. 12,10 - Ἰωάν. 19,37).

      Ὁ Χριστός, ἀγαπητέ μου, ὁ Χριστός εἶνε ὁ Κύριος, ὁ παντοδύναμος, ὁ πάνσοφος καὶ πανάγαθος Θεός. Αὐτὸ πίστευε ὁ ἑκατόνταρχος τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Αὐτὸ πίστευαν χιλιάδες καὶ ἑκατομύρια πιστοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ ἔκαναν θαύματα. Καὶ ἐρωτῶ· Πιστεύεις ἐσὺ ὅπως ὁ ἑκατόνταρχος; Ἂν πιστεύῃς, δεῖξε κ' ἐσὺ τὴν πίστι σου μὲ τὴν ταπείνωσι καὶ μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον, ὅπως τὴν ἔδειξε ὁ ἑκατόνταρχος. Δεῖξε μὲ ἔργα τὴν πίστι σου. Καὶ τότε θὰ δῇς κ' ἐσὺ στὴ ζωή σου σὲ χίλιες περιπτώσεις τὴ δύναμι τοῦ Χριστοῦ καὶ θ' ἀκοῦς τὴν παντοδύναμη φωνή του· «Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι» (Ματθ. 8,13).

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Πηγή: Κυριακή, Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου

Καντιώτου,  σελ. 100  (ἀπόσπασμα)