Ἡ ὀρθὴ πίστη
ποὺ ἔχει κανεὶς μὲ ἐσωτερικὴ αἴσθηση,
γεννᾶ τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ.
Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ μᾶς διδάσκει
τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν.
Γιατί, λέει, ὅπου ὑπάρχει φόβος,
ἐκεῖ εἶναι καὶ ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν.
Ἀπὸ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν
συγκροτεῖται ἡ πρακτικὴ ἀρετή,
ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς θεωρητικῆς.
Καρπὸς αὐτῶν εἶναι ἡ ἀπάθεια.
Μὲ τὴν ἀπάθεια ἔρχεται μέσα μας ἡ ἀγάπη.
Γιὰ τὴν ἀγάπη λέει ὁ ἀγαπημένος μαθητής:
«Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη· κι ὅποιος μένει στὴν ἀγάπη,
μένει στὸν Θεό, καὶ ὁ Θεὸς σ' αὐτὸν». (Α' Ἰωάν. δ' 16).
Ὅσιος Θεόδωρος Ἐδέσσης
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Β', σελ. 20