«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. ιστ΄33).

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Κυριακὴ τῆς θαυμαστῆς ἀλιείας καὶ τῶν πρώτων μαθητῶν

Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκὰν ε' 1-11.
 
1Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ,  

2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα.  

3 ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους.  

4 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν.   

5 καὶ  ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον.   

6 καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν.   

7 καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά.   

8 ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε·  

9 θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον,   

10 ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν.   

11 καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.
 Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 242 

Ἀγωγὴ εἰς βάθος

     ... Ἀγωγὴ «εἰς βάθος». Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Πέτρο πρέπει τέλος νά βάλῃ σὲ ἀνησυχία τοὺς κληρικοὺς καὶ τῶν τριῶν βαθμῶν τῆς ἱερωσύνης, ἀφοῦ αὐτοὶ εἶνε οἱ διάδοχοι τῶν δώδεκα ἀποστόλων. Ἂς μὴν ἀρκοῦνται σὲ μιὰ ἐπιφανειακὴ καλλιέργεια τοῦ ποιμνίου τους, ποὺ δημιουργεῖ μόνο καλοὺς λεγόμενους ἀνθρώπους. Ἂς ἐμβαθύνουν ὁλοένα καὶ περισσότερο, ἀποβλέποντας στὸ νὰ συνδέσουν οὐσιαστικὰ τὶς ψυχὲς μὲ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ μὲ τὴν ταμειοῦχο τῆς ἀληθεῖας, τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία του. Τότε ὁ λαός μας θ' ἀποκτήσῃ ἀκράδαντες θρησκευτικὲς πεποιθήσεις καὶ καμμιὰ ἐχθρικὴ δύναμι δὲν θὰ μπορέσῃ νὰ ξερριζώσῃ ὅ,τι ἔσπειρε καὶ φύτευσε στὶς καρδιὲς τῶν πνευματικῶν του τέκνων ὁ καλὸς κληρικός.

       Ἀγαπητοί μου! 
      Ἀγωγὴ «εἰς βάθος». Ὁ καθένας μας, εἴτε πατέρας εἶνε εἴτε διδάσκαλος εἴτε καθηγητὴς εἴτε κληρικός, ἂς προσέξῃ τὸν ἑαυτό του, σύμφωνα μὲ ὅσα λέει ὁ Μέγας Βασίλειος στὴν θαυμάσια ὁμιλία του ἐπάνω στὸ ῥητὸ «πρόσεχε σεαυτῷ». Μὴν ἀρκεσθοῦμε σὲ μία ἐξωτερικὴ τακτοποίησι, «πρὸς τὸ θεαθῆναι τὶς ἀνθρώποις» (Ματθ. 23,5) καὶ γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου. Ἂς καλλιεργήσουμε τὴν καρδιὰ βαθειά, προσπαθώντας νὰ «μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ἡμῖν» (Γαλ. 4,19). Ἐκεῖ, στὸ βάθος τῆς ὑπάρξεώς μας, ἂς ρίχνουμε συχνὰ ἐξεταστικὸ βλέμμα, πρωΐ καὶ βράδι. Καὶ ἐκεῖ, σὰν σὲ καθρέφτη τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἂς παρακολουθοῦμε τὴν καθημερινή του πορεία. «Εἰς τὸ βάθος» λοιπόν.

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης 

Πηγή: Κυριακή, 
Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου,
σελ. 203-204 (ἀπόσπασμα)