Καὶ ἀνιστόρησεν ἐτοῦτα ἡ Γραφὴ γιὰ ἔλεγχο καὶ
νουθεσία μας συνάμα.
Τὴν πλάνη, λοιπόν, ν' ἀποφύγουμε καὶ μὲ τὴν πίστι νὰ
νικήσουμε,
τοῦ δολεροῦ ἐχθροῦ τὴν κάθε πανουργία.
Ἀφοῦ εἴμαστε τέκνα τῆς Κολυμβήθρας τῆς ἄμωμης
στὴν ἁμαρτία μὴν ὑποταχθοῦμε,
σὰν τὸν Ἰούδα στὴ φιλαργυρία.
Ἐκεῖνος, λοιπόν, ἐγκατέλειψε τὸ Κλῆμα τὸ Ἀληθινὸ
καὶ ἀγκαθιὲς ἐβλάστησε, ξεράθηκε κι ἐχάθη.
Κλῆμα θὰ εἴμαστε, λοιπόν, τοῦ Κυρίου τῶν Δυνάμεων
ἀγαπώντας πολὺ τὸν Χριστό,
ἔχοντας ἔργα καλὰ καὶ φωνάζοντάς Του:
«Μὲ τὴ στοργή Σου σὲ μᾶς, σῶσε ὅλους ἀπ' τὴν ὀργή,
Λυτρωτὴ τοῦ παντός.».
Ἅγιος Ρωμανὸς ὁ Μελωδὸς
Πηγή: Ὕμνοι Ἁγίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ,
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση:
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης, σελ. 815.