Ὁ Κύριος ὅστις ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, προσέταξεν εἰς ἡμᾶς νὰ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους. Ἀγάπης δὲ ἔργον εἶναι καὶ τὸν νὰ παρακινῶμεν ἀλλήλους εἰς τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ...
Πρέπει νὰ προσέχωμεν ἀπὸ κακὴν συμβουλήν. Διότι καθὼς ὅταν δύο τινὲς ἐνδεδυμένοι λαμπρῶς συμβαδίζωσι, καὶ ὁ εἶς προσκόψας πίπτῃ εἰς πηλόν, καὶ καταβορβώνῃ τὴν λαμπρὸν στολήν του, ἔπειτα κινούμενος ὑπὸ φθόνου ζητεῖ νὰ ῥίψῃ καὶ τὸν πλησίον του εἰς τὸν βόρβορον, διὰ νὰ μὴ φαίνηται αὑτὸς καὶ μόνος ἄσχημος· οὕτως καὶ ἐνταῦθα ὅσοι ἐκπέσουσιν ἐκ τῆς ἀρετῆς ἀγωνίζονται νὰ ὑποσκελίσωσι τοὺς λοιπούς, διὰ νὰ μὴ εὑρίσκονται μόνοι εἰς ἐντροπήν...
Ἐνίοτε δὲ ἀρχίζουσι νὰ διαβάλλωσι καὶ τοὺς ἁγίους προφήτας, διὰ νὰ δελεάσωσι τὰς ἀβεβαίας ψυχάς. Ὤ καρδία διεστραμμένη τῶν τοιούτων ἀνθρώπων! ὤ στόμα πλήρες κακίας καί δόλου! ὤ λάρυγξ, ὡς τάφος ἠνεῳγμένος, ἕτοιμος νὰ διαφθείρῃ τοὺς ἐμπίπτοντος ἐν αὐτῷ· δικαίως παραδίδονται εἰς πάθη ἀτιμίας, διότι ἀπώθησαν τὴν γνῶσιν τοῦ Θεοῦ· ὅθεν καὶ θέλουσιν ἀποδιωχθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸν διὰ τὸ πλήθος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν, διότι οὔτε τὸν Θεὸν ἐφοβήθησαν, οὔτε τὴν εὐλάβειαν τῶν χριστιανῶν προετίμησαν, ἀπατῶντες τὰς ψυχὰς τῶν νέων. Διὰ τοῦτο φυλλάσου ἀπ' αὐτῶν, ἀγαπητέ, μήπως σέ κατακαύσωσι διά τῶν κολακευτικῶν αὐτῶν λόγων. Ἀπόφευγε τὴν συναναστροφὴν αὑτῶν, διὰ νὰ μὴ λυπηθῇς ἔπειτα, καὶ καταπέσῃς ἐπὶ δίστομον μάχαιραν, κατὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Σολομῶντος.
Καὶ πᾶς μὲν ἄνθρωπος φροντίζων περὶ τῆς σωτηρίας τοῦ πλησίον, ἐὰν ἤδῃ αὐτὸν ὅτι ὠλίσθησε καὶ ἔπεσεν εἰς τὸ κακὸν σπουδάζει νὰ τὸν ἀνεγείρῃ, τὸν δὲ ἱστάμενον ὄρθιον κρατεῖ διὰ νὰ μὴ πέσῃ.
Οὗτοι δὲ, ὡς διαφθορεῖς, μεγάλην φροντίδα καταβάλλουσιν εἰς τὸ νὰ ῥίψωσιν τοὺς ἱσταμένους·...
Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος
Πηγή: Ἀσκητικά, Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου,
σελ. 131 & 134 (3 ἀποσπάσματα)