Τὰ χαρίσματα τοῦ Θεοῦ ἔρχονται ἀφ' ἑαυτῶν,
ὡς λέγουσιν οἱ πατέρες, χωρὶς σὺ νὰ αἰσθανθῇς·
ναί, ἔρχονται ἀφ' ἑαυτῶν,
ἀλλ' ἐὰν ὁ τόπος ἦναι καθαρός, καὶ ὄχι ῥυπαρός.
Ἐὰν ἡ κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ τῆς ψυχῆς σου
δὲν ᾖναι καθαρά, μὴ τολμήσῃς νὰ ἴδῃς
εἰς τὴν σφαῖραν τοῦ νοητοῦ ἡλίου,
ἵνα μὴ στερηθῇς καὶ αὐτὸ τὸ ὀλίγον φῶς,
ὅπερ εἶναι ἡ ἀπλὴ πίστις, καὶ ἡ ταπείνωσις,
καὶ ἡ καρδιακὴ ἐξομολόγησις καὶ τὰ ὀλίγα ἔργα,
τά ὁποῖα πράττεις κατὰ τὴν δύναμίν σου
καὶ ἐπομένως ῥιφθῇς εἰς τὸ σκοτεινόν τινα τόπον,
ὅπερ ὑπάρχει τὸ ἐξώτερον σκότος, τὸ ἔξωθεν τοῦ Θεοῦ,
τὸ φέρον τύπον τοῦ ᾌδου, καθὼς ὁ θελήσας νὰ εἰσέλθῃ ἀναισχύντως
μετὰ ῥυπαρῶν ἱματίων εἰς τὸν γάμον.
Ἐκ τῶν κόπων καὶ ἐκ τῆς προφυλάξεως τῶν κακῶν ἔργων
προκύπτει ἡ καθαρότης τῶν λογισμῶν,
καὶ ἐκ τῆς καθαρότητος τῶν λογισμῶν
προκύπτει τὸ φῶς τοῦ φρονήματος, καὶ
ἐντεῦθεν ὁ νοῦς ὁδηγεῖται ὑπὸ τῆς θείας χάριτος εἰς ἐκεῖνο,
εἰς τὸ ὁποῖον αἱ αἱσθήσεις δὲν ἔχουσι καμμίαν ἐξουσίαν,
οὔτε διδάσκουσιν αὐτό, οὔτε διδάσκονται.
Ὅσιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος
Πηγή: Ἀσκητικὰ Ὁσίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου,
σελ. 158-159.