Δὲν ὑπάρχει πάθος, δὲν ὑπάρχει ἁμαρτία, ποὺ νὰ μὴ ὑποδεικνύεται μέσα εἰς τοὺς «Βίους τῶν Ἁγίων» ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον νικᾶται, νεκρώνεται, ἐκριζώνεται. Εἰς αὐτοὺς φαίνεται ὁλοκάθαρα, ὅτι δὲν ὑπάρχει πνευματικὸς θάνατος, ἐκ τοῦ ὁποίου δὲν θὰ ἦτο δυνατὴ ἡ ἀνάστασις μὲ τὴν θείαν δύναμιν τοῦ Ἀναστάντος καὶ Ἀναληφθέντος Κυρίου Ἰησοῦ· δὲν ὑπάρχει βάσανος ἢ θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ κακοπάθεια, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος διὰ τὴν εἰς Αὐτὸν πίστιν νὰ μὴ μεταβάλλη βαθμηδὸν ἢ διὰ μιᾶς εἰς μίαν ἤρεμον καὶ κατανυκτικὴν χαράν.
- Πῶς γίνεται κανεὶς ἀπὸ ἁμαρτωλὸς δίκαιος;
Ἰδοῦ, ὅτι ἔχομεν ἕνα πλῆθος ἀπὸ συγκλονιστικὰ παραδείγματα μέσα εἰς τούς βίους τῶν ἁγίων!
- Πῶς δύναται κανεὶς ἀπὸ ληστής, πόρνος, μέθυσος, ἄσωτος, φονεύς, μοιχός, νά γίνῃ ἅγιος;
Δι' αὐτὸ θὰ εὕρωμεν πάμπολλα παραδείγματα ἐδῶ.
Ἐπίσης - πῶς ἀπὸ ἕνα φίλαυτο, φιλόζωον, ἱδιοτελῆ, ἄπιστον, ἄθεον, ὑπερήφανον, φιλάργυρον, ἐμπαθῆ, ἕνα κακοῦργον, ἕνα διαφθαρμένον, ὀργίλον, πονηρόν, ὕπουλον, χαιρέκακον, φθονερόν, κενόδοξον, φιλόδοξον, κακοηθή, ἅρπαγα καὶ ἀνελεήμονα, πῶς γίνεται ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ;
Οἱ «Βίοι τῶν Ἁγίων» θὰ μᾶς τὸ δείξουν καὶ θὰ μᾶς τὸ ἐξηγήσουν.
Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Πηγή: Ὀρθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία, Ἐπιμέλεια: Στυλιανὸς Ν. Κεμεντζετζίδης, σελ. 135-136.