«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. ιστ΄33).

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Κυριακή τῆς θεραπείας τοῦ τυφλοῦ τῆς Ἱεριχοῦς - Περνᾷ ὁ Χριστός!


Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν ιη' 35-43.
35 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς ῾Ιεριχὼ τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· 

36 ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα.  

37 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται.  

38 καὶ ἐβόησε λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με· 

39 καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με.  

40 σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν  

41 λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. 

42 καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. 

43 καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ. 
Καινή Διαθήκη, σελ. 328

Περνᾷ ὁ Χριστός!

           ...Τὸ πέρασμα τοῦ Χριστοῦ σήμερα δὲν εἶναι βεβαίως αἰσθητὸ σὲ ὅλους, ὅπως ἦταν τότε, κατὰ τὴν ἐπὶ γῆς παρουσία του καὶ ἰδίως κατὰ τὸ τριετὲς διάστημα τῆς δημόσιας δράσεως του. Εἶνε ὅμως πραγματικό. Τότε τόν ἔβλεπαν ἀκόμη καὶ οἱ ἐχθροί του, ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας. 

Ἀπὸ τὴν ἀνάστασί του ὅμως καὶ ἑξῆς ὁ Χριστὸς εἶνε μὲν παρών, ἀλλὰ τὸν βλέπουν μόνο οἱ πιστοὶ μαθηταί του. Ὁ ἴδιος ὑποσχέθηκε σ' αὐτούς· «Καὶ ἱδοὺ ἐγὼ μεθ' ἡμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28, 20). Παρών λοιπόν πραγματικά ὁ Χριστός, ἀλλά ἡ παρουσία του γίνεται αἰσθητὴ κατ' ἄλλο τρόπο. Τώρα ἡ παρουσία του εἶνε ἀληθινὴ ἀλλὰ μυστική, δηλαδὴ ἐν μυστηρίῳ, καὶ γίνεται αἰσθητὴ διὰ τῆς πίστεως.  

       Κάθε φορά, ποὺ γίνεται θεία λειτουργία καὶ πηγαίνουμε μὲ πίστι στὸ ναό, βλέπουμε νὰ περνᾷ ὁ Χριστὸς μπροστά μας. Ἡ μικρὰ εἴσοδος, ὅταν περνᾷ τὸ Εὐαγγέλιο, δείχνει τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο καὶ τὴν ἔναρξι τοῦ κηρύγματός του. Ἡ μεγάλη εἴσοδος, ὅταν περνοῦν τὰ ἅγια, δείχνει τὴν εἴσοδό του στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ νὰ θυσιασθῇ. 

Κι ὅταν πλέον βγαίνει τὸ ἅγιο ποτήριο γιὰ νὰ κοινωνήσουν οἱ πιστοί, σᾶς ἐρωτῶ, δὲν πιστεύουμε ὅτι ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ Χριστὸς βρίσκεται ζωντανός μπροστά μας καὶ κοινωνοῦμε τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα του; 

Κάθε φορὰ ποὺ ὁ πιστὸς χριστιανὸς ἔρχεται στὴ θεία λειτουργία, βρίσκεται στὴ Βηθλεέμ, στὴ Γαλιλαία, στὴν Ἱερουσαλήμ, στὸ ὑπερῷο τοῦ μυστικοῦ δείπνου, στὸ Γολγοθᾶ, στοὺς Ἐμμαούς, στὴ Βηθανία·  ἀκούει καὶ βλέπει τὸν Χριστό, τὸν ἀγγίζει καὶ τὸν παίρνει πραγματικὰ μέσα του μὲ τὴ θεία κοινωνία, ὅπως οἱ ποιμένες καὶ οἱ μάγοι τὸν προσκύνησαν στὸ σπήλαιο καὶ ὅπως οἱ μαθηταὶ τότε ποὺ τὸν εἶχαν ἀνάμεσά τους στὸ ὑπερῷο τὴ νύκτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης... 
 
Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Πηγή: Κυριακή, Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 310-311 (ἀπόσπασμα).