...Ἄν ἐρχόταν σήμερα ὁ Διογένης, θά ἔλεγε: «Ἄνθρωπο ζητῶ» καί δέν θά εἶχε ἄδικο. Ἄνθρωπο, πού νά μή ζῆ ὅπως τό κτῆνος. Τό κτῆνος τό ταΐζεις, τό ποτίζεις, τό τρέφεις, τοῦ καλύπτεις τίς βιολογικές ἀνάγκες καί ἐκεῖνο ἀναπαύεται, δέν διαμαρτύρεται. Κανένα ἄλλο πρόβλημα δέν τό ἀπασχολεῖ.
Κτηνώδης εἶναι καί ἡ ζωή τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου. Πέρα ἀπό τό τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε, τί θά φορέσουμε, πῶς θά καλοπεράσουμε, πῶς θά ζήσουμε, τίποτε περισσότερο δέν κάνουμε. Καμμιά μεταφυσική ἀνάγκη. Νεκρώθηκε μέσα μας ἡ ψυχή μας. Καί ἡ ψυχή, ἡ πριγκίπισσα, κατέστη ὑπηρέτρια, δούλη καί σκλάβα τῶν ἐπιθυμιῶν τῆς σαρκός καί τοῦ σώματος.
Ὅπως πεινᾶ τό σῶμα, πεινᾶ καί ἡ ψυχή. Καί ἐνῶ, ὅταν τό σῶμα πεινᾶ, ὅταν τό στομάχι ἀπό μέσα διαμαρτύρεται, τό τρέφουμε, τοῦ χορταίνουμε τήν πείνα, γιά τήν ψυχή, πού ἐπίσης πεινᾶ, οὐδεμία ἀπάντησις, οὐδεμία προσπάθεια καταβάλλουμε, ἀλλά, μένουμε ἀδιάφοροι.
Τροφή τῆς ψυχῆς εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ
Πόσες φορές τρέφουμε τήν ψυχή μας; Πόσες φορές σηκωνόμαστε τό πρωΐ καί διαβάζουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ; Πόσες φορές ἀνοίγουμε τήν Ἁγία Γραφή καί μέσα ἐκεῖ ἀφήνουμε τήν ψυχή μας νά χορτάση ἀπό τόν λόγο τοῦ Θεοῦ; Οὐράνιο μάννα ἡ Ἁγία Γραφή.
Ἔχετε στά σπίτια σας τό Εὐαγγέλιο; Ἔχετε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ; Ἔχετε τροφή; Ἔχετε οὐράνιο μάννα πού τρέφει τήν ψυχή σας;
Πεινάει ἡ ψυχή; Τρέφεται μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Διψᾶ ἡ ψυχή; Σβήνει τήν δίψα της μέ τό γάργαρο νερό πού εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Ἀρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος Ζησόπουλος
Ἱεροκήρυκας
Πηγή: Σῶμα Χριστοῦ, Ἀρχιμανδρίτου π. Θεοφίλου Ζησοπούλου, Ο.Χ.Α. Λυδία, σελ. 21-22 (ἀπόσπασμα).