Χωρὶς πίστη, ἐλπίδα καὶ ἀγάπη, οὔτε κανένα κακὸ καταργεῖται ἐντελῶς, οὔτε κανένα καλὸ κατορθώνεται.
Ἡ πίστη πείθει τὸ νοῦ ποὺ πολεμεῖται νὰ προσφεύγει στὸν Θεὸ καὶ τοῦ ἑτοιμάζει ὅλα τὰ πνευματικὰ ὅπλα γιὰ θάρρος καὶ ἐνίσχυση.
Ἡ ἐλπίδα τοῦ γίνεται ἀψευδὴς ἐγγυητὴς τῆς θείας βοήθειας καὶ τοῦ ὑπόσχεται τὴν κατανίκηση τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων.
Ἡ ἀγάπη τὸν κάνει δυσκολομετακίνητο, ἢ μᾶλλον τελείως ἀκίνητο ἀπὸ τὴ στοργὴ τοῦ Θεοῦ κι ὅταν πολεμεῖται, προσηλώνοντας στὸ θεῖο πόθο ὅλη του τὴ φυσικὴ δύναμη.
Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς
Νεοελληνική ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης.
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Β', «Τό περιβόλι τῆς Παναγίας», σελ. 179.