Γιά νά γίνη ἡ καρδιά σου ἕνα χωράφι τοῦ Θεοῦ, πρέπει, πρῶτα-πρῶτα, νά βάλης φωτιά. Τήν φωτιά τοῦ Παναγίου Πνεύματος, πού θά ἀναγκάση ὅλα τά θηρία πού φωλιάζουν στήν καρδιά σου νά τραποῦν σέ φυγή...
Καί μετά ἀπ' αὐτό, ἀπομένει τό ἀλέτρι, πού θά ὀργώση βαθειά τήν γῆ τοῦ Θεοῦ. Ἡ θέλησίς σου μεταβάλλεται σέ ἄροτρο. Ὅταν ὑπάρχη θέλησις, δέν ὑπάρχουν ἐμπόδια. Ὅταν ὑπάρχη θέλησις, τά πάντα γίνονται δυνατά καί κατορθωτά. Ὅταν ὑπάρχει θέλησις, ὑπάρχει πάντα καί μιά νίκη...
Ἐμπιστεύσου τήν καρδιά σου σ' Ἐκεῖνον πού τήν ἔπλασε καί τήν ἔλουσε στά αἵματα τοῦ Γολγοθᾶ καί τότε θά εἶσαι ἀληθινό «γεώργιον τοῦ Θεοῦ».
Ἀρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος Ζησόπουλος
Ἱεροκήρυκας
Πηγή: Γρηγορεῖτε Όρθόδοξοι Χριστιανοί, Ἀρχιμανδρίτου π. Θεοφίλου Ζησοπούλου, Ο.Χ.Α. Λυδία, σελ. 10.