Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα δῶρα τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ δυνατότης νὰ ἐπικοινωνῆ μαζί Του διὰ της προσευχῆς.
Ὁ ἀσήμαντος χοϊκὸς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ συνομιλεῖ μὲ τὸν ἄπειρο Θεό, τὸν Πλάστη του, καὶ νὰ Τοῦ ἀνοίγη τὴν καρδιά του, νὰ Τοῦ λέει τὰ βάσανά του, ν᾿ ἀκουμπᾶ σ᾿ Ἐκεῖνον τὸν πόνο του, να ζητᾶ τὴ βοήθειά του, νὰ Τὸν εὐχαριστῆ γιὰ τὶς εὐεργεσίες Του.
Πόσοι ὅμως ἀπὸ μᾶς ἐκτιμοῦν αυτὴ τὴ θεία ἀγαθοεργία; Πόσοι παρηγοροῦνται καὶ ἀνακουφίζονται μὲ το σωτήριο αὐτὸ φάρμακο;
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης
Πηγή: Ὁ Οὐρανός στή γῆ, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, Ἱ. Μ. Παρακλήτου, σελ. 102.