Ὑπάρχουν δύο εἱδῶν ταπεινώσεις.
Ἡ πρώτη ταπείνωση εἶναι τὸ νὰ θεωρεῖ κανείς τὸν
ἀδερφό του πιὸ συνετὸ καὶ σὲ ὅλα καλύτερο ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν ἑαυτὸ του
χειρότερο ἀπ’ ὅλους.
Ἡ δεύτερη εἶναι νὰ ἀποδίδει κανείς κάθε ἐπιτυχία
του καὶ κάθε κατόρθωμά του στὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὴ εἶναι ἡ τέλεια
ταπείνωση ποὺ εἶχαν οἱ ἅγιοι.
Ἀββᾶς Δωρόθεος
Πηγή: agiameteora.net