Στὴν γλυκειά μας Παναγία τρέχουν
οἱ βασανισμένοι νὰ ποῦν τὰ βάσανά τους,
οἱ πονεμένοι νὰ ποῦν τὸν πόνο τους,
οἱ πληγωμένοι νὰ βροῦν τὴ γιατρειά τους,
οἱ ἔρημοι νὰ βροῦν τὴ συντροφιά τους,
οἱ θλιμμένοι νὰ βροῦν τὴ χαρά τους,
οἱ ναυαγοί νὰ βροῦν τὴν σανίδα τῆς σωτηρίας,
οἱ κουρασμένοι νὰ βροῦν τὴν ἀνάπαυσή τους,
οἱ θαλασσοδαρμένοι νὰ βροῦν τὴ γαλήνη τῆς ψυχῆς τους.
Ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ πρέσβειρα τῶν οὐρανῶν
ποὺ νυχθημερῶν παρακαλεῖ
γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Καὶ θαρρεύουμε προσερχόμενοι σ᾿ Αὐτήν,
διότι γνωρίζουμε ὅτι
«πολλὰ ἰσχύει δέησις μητρὸς
πρὸς εὐμένειαν δεσπότου».
π. Θεόφιλος Ζησόπουλος
Πηγή: Ὁ γλυκασμὸς τῶν ἀγγέλων, Ἀρχιμανδρίτου π. Θεοφίλου Ζησοπούλου, «Ο.Χ.Α. Λυδία» σελ.146.