Μετάνοια εἶναι τὸ νὰ μισήση κανεὶς τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ ἀγαπήση τὴν ἀρετή.
Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος μαθαίνει νὰ κατακρίνη τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ καταφεύγη στὸν Θεὸ μὲ καρδιά συντετριμμένη.
Καὶ νὰ θεωρῆ τὸν ἑαυτό του ἀνάξιο νὰ συναριθμηθῆ
μὲ τοὺς υἱοὺς τοῦ Θεοῦ.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
Πηγή: Γιὰ τὴν μετάνοια τὴν πύλη τῆς Σωτηρίας καὶ τὸ Κλειδὶ τῆς Βασιλείας, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 61.