Τὸ θαῦμα τοῦ ἀφανισμοῦ τῶν ἄπιστων Τούρκων-Τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, σὲ κάποιο μικρὸ ἐκκλησάκι οἱ κατακτητὲς δὲν ἄφηναν τὸν Ἱερέα νὰ λειτουργήσει.
Πήγαιναν καὶ ἔκαναν βρώμικα πράγματα μέσα στὸ ἐκκλησάκι καὶ τὶς Κυριακὲς παραφύλαγαν νὰ τὸν σκοτώσουν.
Ὅμως ἡ Ἁγία Παρασκευή καθοδηγοῦσε τὸν Ἱερέα στὸν ὕπνο του πῶς νὰ πάει
νὰ χτυπήσει τὴν καμπάνα, διότι ὅταν χτυποῦσε τὴν καμπάνα, δὲν τὸν
πείραζαν μετά.
Κάποια Κυριακὴ ὅμως ποὺ παραλίγο νὰ τὸν σκοτώσουν, ὁ ἱερέας στὴν προσευχή του εἶπε στὴν Ἁγία ἀγανακτισμένος:
– Δὲν μπορῶ πιά, Ἁγία μου, δὲν μπορῶ!
Ἐκείνη τότε παρουσιάστηκε στὸν ὕπνο του καὶ τοῦ εἶπε:
– Πήγαινε ἐσὺ νὰ χτυπήσεις τὴν καμπάνα κι ἐγὼ θὰ πάω στὴν πόλη νὰ φέρω
χολέρα νὰ τοὺς ἐξαφανίσω (ἴσως καὶ στὴν Πόλη στὴν ὁποία εἶχε ἀνάλογη
ἐπιδημία).
Καί, ὅπως διηγοῦνται οἱ Γέροντες, ἀρρώστησαν ἀπὸ χολέρα μόνο οἱ Τούρκοι, καὶ σιγά-σιγά πέθαιναν ὁ ἕνας πίσω ἀπὸ τὸν ἄλλο.
Τότε κατάλαβαν τὸ θαῦμα οἱ χωριανοί.
Ἐπειδὴ οἱ Τούρκοι ἦταν ἀβάπτιστοι, δὲν τοὺς ἔθαβαν στὸ κοιμητήριο τῶν Χριστιανῶν.
Τοὺς πήγαιναν, κάτω ἀπὸ τὸ χωριό, σὲ ἕνα ἑρημικὸ μέρος.
Ὅταν ἥμουν, δώδεκα ἐτῶν τὸ μέρος αὐτό βυθίστηκε καὶ φανερώθηκαν τὰ τουρκικὰ ὁστά.
Ἡ τοποθεσία ὁνομάζεται «Τουρκομνήματα».
Πηγή: Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Παρασκευᾶ Λαμπρόπουλου «Οἱ Ἐμπειρίες μου ἀπὸ τὸν
Ἅγιο Πορφύριο», ἔκδοση «Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος», Μήλεσι 2015 & ἐδῶ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου