Κονίτσης Ἀνδρέας: «Διαμαρτύρομαι ἐντόνως διά τὴν ἔλευσιν τοῦ αἱρεσιάρχου Φραγκίσκου»

 

Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε, Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί,

Χαίρετε πάντοτε ἐν Κυρίῳ καί ἐνδυναμοῦσθε ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος Αὐτοῦ.

Διά τοῦ παρόντος, θέτω, εὐσεβάστως, ὑπό τήν ἔμφρονα γνώμην Ὑμῶν, τάς ἀκολούθους σκέψεις μου:

Ἀπό τόν ἀθηναϊκόν Τύπον τῆς Κυριακῆς, 31ης Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. ἐπληροφορήθην μέ ὀδύνην, ὅτι αὐτό τό ὁποῖον ἐκυκλοφόρει ὡς ψίθυρος ἔγινε πλέον πραγματικότης: Μετά ἀπό πρόσκλησιν τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κυρίας Σακελλαροπούλου, ὁ πάπας Φραγκίσκος θά ἐπισκεφθῇ ἐπισήμως τήν Ἑλλάδα τήν 4ην καί 5ην Δεκεμβρίου ἐ.ἔ.

Βεβαίως, ἡ Προεδρία τῆς Δημοκρατίας ἐκάλεσε τόν πάπαν ὡς Ἀρχηγόν τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ, μέ ἀφορμήν τόν ἑορτασμόν διά τά διακόσια (200) χρόνια ἀπό τήν Ἑλληνικήν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821.

Δέν μέ ἐνδιαφέρει ἡ ὡς ἄνω κίνησις τῆς Πολιτείας. Μέ ἐνδιαφέρει, ὅμως, καί μάλιστα πολύ, τό τί θά πράξῃ ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία, ὅταν ὁ αἱρεσιάρχης τοῦ Βατικανοῦ πατήσῃ τά ἁγιασμένα χώματα τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος, τά ὁποῖα εἶναι ποτισμένα μέ πλῆθος αἷμα μαρτύρων καί ἡρώων.

Φυσικά, τό νά ἀρνηθῇ ἡ Ἐκκλησία τήν κίνησιν τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, δέν ἐνδείκνυται. Καί διότι εἶναι ἀργά πλέον, ἀλλά καί διότι τό Βατικανόν, ὡς εἴπομεν ἀνωτέρω, εἶναι κράτος.

Τό ἐνδιαφέρον καί ἡ ἀγωνία μου εἶναι, χωρίς τό παράπαν νά κάμω οἱανδήποτε ὑπόδειξιν, θά μετάσχῃ ἡ Σύνοδος, τυχόν, εἰς ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ κ. Φραγκίσκου; Θά τόν προσφωνήσῃ, τυχόν, ὡς «ἀγαπητόν ἐν Χριστῷ ἀδελφόν»;

Ἀλλά, τότε, εἶναι ἀπολύτως βέβαιον, ὅτι θά προκληθῇ τεράστιος σκανδαλισμός εἰς τό Ὀρθόδοξον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Διότι ὁ τόσον ποικιλοτρόπως ταλαιπωρημένος λαός μας, δέν λησμονεῖ οὔτε τά συγχαρητήρια πρός τόν Κεμάλ τοῦ τότε πάπα, ἀμέσως μετά τήν μικρασιατικήν καταστροφήν· οὔτε τήν ἀντορθόδοξον προπαγάνδαν τῶν παπικῶν εἰς τά ὑπό Ἰταλικήν κατοχήν Δωδεκάνησα· οὔτε τήν ἀδιαφορίαν Λατίνων διά τόν λιμόν τοῦ λαοῦ μας, ἰδίως τόν φοβερόν χειμῶνα 1941 – 1942· οὔτε τόν χαρακτηρισμόν τῶν Σκοπίων ἀπό τόν πάπαν ὡς «Μακεδονίαν».

Καί, βεβαίως, οὐδείς λησμονεῖ, ὅτι ὁ πάπας συνεχίζει νά διατηρῇ οὐνίτην ἐπίσκοπον ἐν Ἀθήναις, παρά τάς κατ’ ἐπανάληψιν διαμαρτυρίας τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἄς μήν αὐταπατώμεθα. Ὁ αἱρετικός παπισμός οὐδέποτε ἐβοήθησε τό Ἑλληνικόν Γένος καί τήν Ὀρθοδοξίαν.

Ἀντιθέτως ἐφάνη ἰδιαιτέρως βλαπτικός, ἀρκεῖ ἁπλῶς νά ἐνθυμηθῶμεν τά αἴσχη τῶν Λατίνων κατά τήν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τά μαρτύρια εἰς ἅ ὑπεβλήθησαν οἱ Ὀρθόδοξοι κατά τήν περιβόητον ψευδοσύνοδον Φερράρας – Φλωρεντίας καί ἄλλα, ὧν ἐπιλήψει με διηγούμενον ὁ χρόνος.

Δι’ ὅλα τά ἀνωτέρω, τά ὁποῖα ἐν συνόψει διετύπωσα, διαμαρτύρομαι ἐντόνως διά τήν ἔλευσιν τοῦ αἱρεσιάρχου Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα.

Καί εὐλαβῶς τονίζω ὅτι καί δι’ ἐμέ εἶναι ἀνεπιθύμητος. Διότι μόνον κακόν θά προκαλέσῃ εἰς τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἐπί δέ τούτοις, Διατελῶ

Ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός

 

 

Πηγές: Ορθόδοξος Τύπος & aktines.blogspot.com

Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων γιά ὑποχρεωτικό ἐμβολιασμό: Λυπᾶμαι πού Ἀρχιερεῖς ἔφθασαν στό σημεῖο νά ἀπειλοῦν καί νά καταδιώκουν τούς πιστούς

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ

Λυπᾶμαι πού Ἀρχιερεῖς ἔφθασαν στό σημεῖο νά ἀπειλοῦν καί νά καταδιώκουν τούς πιστούς ἱερεῖς καί πιστούς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

Ὁ ποιμένας ὀφείλει νά καλεῖ τον κάθε ἄνθρωπο καί ΟΧΙ νά τόν διώχνει ἡ νά ἀπειλεῖ. Αὐτός δέν εἶναι ποιμένας, ἀλλά «κλέφτης», ὅπως τόν χαρακτηρίζει στό Ἱερό Εὐαγγέλιο ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Οἱ γνήσιοι ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας θυσιάζοντσαι γιά τό ποίμνιό τους.

Στούς πρώτους αἰῶνες εἴχαμε τούς Ρωμαίους Αὐτοκράτορες καί τήν Ρωμαϊκή ἐξουσία ὡς διῶκτες τῶν Χριστιανῶν. Ἐπακολούθησαν... οἱ αἱρετικοί πού καταδιώκουν τούς Ὀρθοδόξους. Κατόπιν, ἐπακολούθησε ἡ Ὀθωμανική Τουρκοκρατία πού πίεζε ἀφόρητα τόν Ἑλληνικό Λαό νά ἐξισλαμισθεῖ. Τώρα, ἐμφανίστηκαν κάποιοι Ἀρχιερεῖς!

Σήμερα, δυστυχῶς, καί μετά λύπης μου τό γράφω, ἔχομε κάποιους Ἀρχιερεῖς πού ἐναντιώνονται στήν ἐλεύθερη βουλή-συνείδηση τῶν πιστῶν καί τούς κατατρέχουν.

Φυσικά καί πρέπει νά προσέχουμε. Φυσικά καί πρέπει νά τηρηθοῦν τά ὑγειονομικά μέτρα (ἀποστάσεις καί μάσκες), ἀλλά ΟΧΙ ὑποχρεωτικό ἐμβολιασμό. ΟΧΙ ἀπειλές! ΟΧΙ ΚΑΤΑΔΙΩΞΕΙΣ!

Ὁ κάθε Ἕλληνας πολίτης εἶναι ἐλεύθερος νά ἀποφασίσει γιά τόν ἑαυτόν του.

Δέν εἶναι ἔργο τῶν Ἀρχιερέων νά ἀπειλοῦν τούς συλλειτουργούς ἱερεῖς (μέ διακοπή μισθοδοσίας, λές καί τούς πληρώνουν ἀπό τήν τσέπη τους!!!), ἤ τούς μοναχούς καί πολύ περισσότερο τούς πιστούς.

Ἔργο τῶν Ἀρχιερέων εἶναι τό κάλεσμα ὅλων σέ μετάνοια. Ὁ Ἀρχιερέας ὀφείλει νά εἶναι ἡ ζωντανή εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ.

Ἐξ ἄλλου, εἶναι γνωστή ἡ βιοτή καί τό φιλάργυρο ὁρισμένων ὑπερμάχων τοῦ ἐμβολιασμοῦ. Ἀλλά, δέν εἶναι τῆς ὥρας αὐτό τό ζήτημα.

Οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί πιέζονται νά ἐμβολιαστοῦν, γιατί ΔΕΝ πιέζονται καί οἱ Λαθρομετανάστεσ, πού εἰσβάλλουν ἀνεξέλεγκτα μέσα στήν Πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα;;;

Ποῦ εἶναι αὐτοί οἱ Ἀρχιερεῖς; ποῦ εἶναι οἱ πολιτικοί, νά μιλήσουν καί νά βροντοφωνάξουν;;; Γιατί δέν μιλᾶ ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά ἐμβολιαστοῦν καί οἱ λαθρομετανάστες!!!

Ὡς πρός τό ζήτημα, ἐάν θά πρέπει νά θεωρεῖται κανείς ΕΚΤΟΣ Ἐκκλησίας ἤ ὡς ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ, ἐπειδή δέν ἔχει ἐμβολιαστεῖ!

Ἐκεῖνος ὁ Ἀρχιερέας πού ἐκστομίζει τέτοιες βλασφημίες, ΔΕΝ γνωρίζει τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησιολογία. Αἱρετικός εἶναι αὐτός πού πρεσβεύει λανθασμένο πιστεύω ὡς πρός τήν Χριστιανική Πίστη. Σχισματικός εἶναι ἐκεῖνος πού διαφωνεῖ ὡς πρός τήν διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι περιουσία τῶν Ἀρχιερέων, δηλαδή τῆς γιαγιᾶς τους! Ξεχνοῦν, ὅτι καί αὐτοί πληρώνονται ἀπό τόν Ἑλληνικό Λαό.

Λυπᾶμαι, εἰλικρινά λυπᾶμαι, πού Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς ἔφθασαν στό σημεῖο αὐτό. ΝΤΡΟΠΗ τους!!!

Εὔχομαι, νά ἔχουμε ὅλοι εἰλικρινῆ μετάνοια.

Νά προσέχουμε καί ὁ καθένας, ἄς ἀναλάβει τήν εὐθύνη του, ὡς ἐλεύθεροι πολῖτες.

Μέ σεβασμό καί εἰλικρινήν ἀγάπην Χριστοῦ.

+Ὁ Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων 

(Λαμπαδάριος, ὁ ἐκ Καλύμνου)

Ἐφησυχάζων Μητροπολίτης Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς

Κάλυμνος, 5 Νοεμβρίου, 2021.

Πηγές: aegeanews  &  orthodoxia-ellhnismos.gr

 

Τὰ πιὸ έπικίνδυνα θηρία - Διογένης

 

Ὁ Διογένης, φιλόσοφος: 

Ὅταν τὸν ρώτησαν 

ποιὰ θηρία θεωρεῖ 

σὰν τὰ πιὸ ἐπικίνδυνα, 

ἀπάντησε: 

«Ἀπὸ τὰ ἥμερα θηρία 

θεωρῶ τοὺς κόλακες. 

Ἀπὸ τὰ ἄγρια 

τοὺς συκοφάντες». 

 

Πηγή: Ζοῦμε στὶς ἔσχατες ἡμέρες; Ἀρχιμ. Γερβασίου Ραπτοπούλου, «Ο.Χ.Α.: Ἡ Ὁσία Ξένη», σελ. 116,

 

»

Σκοπὸς ἡ χειραγώγησις τῆς ἀνθρωπότητος - Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες

 

Γράφουν Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες

Πρὸς τὴν Σεβαστὴν Ἱεράν Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους Ἄθω,

Πανοσιολογιώτατοι, σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Μὲ πλήρη συνείδηση τῶν πνευματικῶν μας ὑποχρεώσεων πρὸς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ ἀγωνιζομένους ἀδελφούς προαγόμεθα διὰ τοῦ παρόντος Γράμματος νὰ ἐκφράσωμεν τὴν ἀγωνία μας διὰ τὰ τεκταινόμενα στὴν ὑφήλιο καὶ, ἰδιαιτέρως, στὴν Πατρίδα μας, ἀφ’ ὅτου ἐνέσκηψεν ἀπό ἔτους καὶ πλέον ὁ διαβόητος κορώνα-ἰός καὶ, ἐν συνεχείᾳ, τὸ κατ’ αὐτοῦ ἐπιβαλλόμενον, “ὅσον τάχος”, ἐμβόλιο ἐκ μέρους τῶν Κρατικῶν ἐξουσιῶν.

Κατὰ τὴν παρελθοῦσα πρώτη φάση τῆς ὀνομασθείσης “πανδημίας” οἱ Ναοὶ ἐσφραγίσθησαν, οἱ κώδωνες τῶν Ἐκκλησιῶν ἐσίγησαν, οἱ πιστοὶ ἐξωστρακίσθησαν ἀπὸ τὴν ἐν Χριστῷ, “ἐπὶ τῷ αὐτῷ”, Σύν­αξη, τὸ Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὑβρίσθηκε ἀπὸ βέβηλα χείλη, οἱ χριστιανοὶ ἀποστερήθηκαν τοῦ Ζωηφόρου Ποτηρίου καὶ τὰ ἱερὰ Σκηνώματα, ἐντὸς τῶν ὁποίων, ἀπό τοὺς χρόνους ἀκόμη τῆς σκιᾶς τοῦ Νόμου, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ καὶ εἰς τὰ “ἄψυχα”, δηλαδὴ στὰ “ὕδατα καὶ τοὺς λίθους καὶ τοὺς κίονας καὶ τὰ πέπλα καὶ τὰ σιδήρια”, κατὰ τὸν ἅγιον Συμεὼν Θεσσαλονίκης, μὲ βαρλααμιτικὴ σκέψη, θεωρήθηκαν ὡς μολυσματικὲς ἑστίες.

Καὶ ὡς μὴ ὤφελε, κατὰ τὴν ἀκολουθήσασαν δευτέρα φάση τῆς “πανδημίας”, νέα καταιγίδα ἐνέσκηψε, μὲ τὴν ἐπίμονη προώθηση τοῦ ἐμβολίου κατὰ τοῦ κορώνα-ἰοῦ στὸν χριστώνυμον λαὸν τῆς Πατρίδος μας.

Α. Ἐπιθυμοῦμε νὰ ἐπιστήσουμε τὴν προσ­οχήν σας, σὲ δύο καίρια σημεῖα πάνω στὸ ἐμβόλιο, τὰ ὁποῖα θεωροῦμε, ὅτι ἀποτελοῦν καὶ τὸ μέτρον ἐλέγχου τῆς ἀξίας ἢ ἀπαξίας του.

1. Ἀποτελεῖ κοινὸν καὶ ἀδιαμφισβήτητον τόπον τὸ γεγονός, ὅτι ἡ ἐργαστηριακή ἐπεξ­εργασία καὶ προπαρασκευὴ τοῦ ἐμβολίου, πρὸ τῆς εἰσαγωγῆς του στὴν κλινικὴ πράξη, “κυοφορήθηκε” σὲ ἀνθρώπινη ἐμβρυϊκὴ κυτταρικὴ σειρά, ἡ ὁποία προέκυψε ἀπὸ ἄμβλωση θήλεως ἐμβρύου ἀνθρώπου, δηλαδή ἀπό προμελετηθεῖσα δολοφονία, ὡς οἱονεὶ θυσία, ποὺ προσφέρθηκε στὸν Μολὼχ τῆς “ἐπιστημονικῆς” λαγνείας.

Ἡ χρήση ἐκτρωθέντος ἐμβρύου μὲ σκοπὸ τὴν προώθηση “φαρμακευτικῶν” ἐν γένει προϊόντων εὑρίσκεται σὲ πλήρη ἀντίθεση πρὸς τὴν εὐθεῖαν τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας (Λουκ.1,31-46) καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ εἰκόνα τῆς ἀρρήτου θείας δόξης εὐτελίζεται σὲ καταναλωτικὸ “ἀγαθό” καὶ ὁ ἄνθρωπος, σύμφωνα μὲ τὴν ἀποστροφὴ τοῦ ἀρχαίου λατίνου κωμωδιογράφου Πλαύτου, γίνεται γιὰ τὸν ἄνθρωπο λύκος. Αὐτὴν τὴν ἀντίληψη ἐξέθρεψε ὁ ἑσμός τοῦ δυτικοευρωπαϊκοῦ ἀθεϊσμοῦ σὲ τέτοιο σημεῖο, ποὺ ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς νὰ ὁμιλεῖ γιὰ “πολιτισμένη ἀνθρωποφαγία τῆς Δύσεως”.

Σύμφωνα μὲ τὸν Ὅρον πίστεως τῆς Δ΄ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι «ὁμοούσιος τῷ Πατρὶ κατὰ τὴν θεότητα» καὶ ὁ Ἴδιος «ὁμοούσιος» μὲ ἡμᾶς κατὰ τὴν «ἀνθρωπότητα» πλὴν ἁμαρτίας. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν Γ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἐν Ἐφέσῳ ἐκδιδασκόμεθα ὅτι ὁ Θεὸς Λόγος σαρκώθηκε καὶ ἐνανθρώπησε μέσα στὴν ἱστορία ἐξ αὐτῆς τῆς συλλήψεως ἤ, κατὰ τὴν διατύπωση τῆς Στ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, «ἐξ αὐτῆς ἄκρας τῆς ἐν Παρθένῳ τῇ παναγίᾳ συλλήψεως».

Μὲ δεδομένο λοιπόν, ὅτι ὁ ἀϊδίως ὑπάρχων Θεὸς Λόγος, ἀπὸ τῆς ἱστορικῆς συλλήψεώς Του στὴν θεοδόχο γαστέρα τῆς Παναχράντου Μητρὸς Του, γίνεται καὶ τέλειος ἄνθρωπος, ἀπὸ σῶμα καὶ λογικὴ ψυχή, ὁμοίως καὶ κάθε ἄνθρωπος ὑπάρχει ὡς τελεία ὕπαρξη ἀπὸ σῶμα καὶ λογικὴ ψυχή, ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς προσωπικής, ἐξ ἄκρας συλλήψεώς του, εἰσερχόμενος στὸν ἱστορικὸ χρόνο.

Μὲ ἁπλὰ λόγια, ὁ Ντοστογιέφσκυ, κορυφαία μορφὴ τῆς παγκόσμιας λογοτεχνίας, στοὺς ἀδελφοὺς Καραμάζωφ, μιλάει για τὴν μοναδικότητα τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὡς θείας εἰκόνας. Στὴν συζήτηση, ποὺ εἶχαν τὰ τρία ἀδέλφια καὶ τέθηκε τὸ ἐρώτημα, ἄν ἡ ἀνθρωπότητα θὰ μποροῦσε νὰ γίνει εὐτυχισμένη θυσιάζοντας ἕνα μωρό, ἡ ἀπάντηση ἦλθε ἀπὸ τὸν ἄθεο ἀδελφὸ Ἰβάν μὲ ἕνα ἀδιαπραγμάτευτο ΟΧΙ.

2. Οἱ ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις τοῦ ἐμβολίου στὴν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων δὲν φαίνεται νὰ εἶναι καθόλου εὐκαταφρόνητες, καθ’ὅσον ἤδη ἡ παγκόσμια κοινότητα ἀπαριθμεῖ θανάτους, μὴ ἐξαιρουμένης καὶ τῆς πατρίδος μας. Μάλιστα, πλεῖστοι ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας ταλανίζονται “ἐπὶ κλίνης ἀσθενείας”, λόγῳ τῶν σοβαρῶν παρενεργειῶν, οἱ ὁποῖες προέκυψαν καὶ συνεχῶς προκύπτουν ἀπὸ τὸ ἐμβόλιο αὐτό.

Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀποτελεῖ μέγεθος στατιστικὸ οὔτε κρίνεται μὲ ὅρους σχολαστικισμοῦ. Ὁ ὑποτιθέμενος “ἀγαθὸς” σκοπὸς τοῦ ἐμβολίου, δηλαδὴ ἡ δημιουργία τείχους ἀνοσίας κατὰ τοῦ ἰοῦ μὲ θυσία τελείων ἀνθρώπων, ἀφ’ἑνὸς μὲν βρίσκεται στὸν ἀντίποδα τοῦ θείου θελήματος, ἀφ’ἑτέρου δὲ ἐπιφέρει ἀποτελέσματα ἀντίθετα πρὸς τὰ προσδοκώμενα, καθ’ ὅσον «πάντες οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀπολοῦνται”» (Ματθ. 26, 52).

Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῆς ἰατρικῆς ὑπάρχει ἀνεξήγητη σπουδὴ γιὰ ταχύτατη παραγωγὴ καὶ διάθεση τοῦ ἐμβολίου μὲ τεχνική, ἡ ὁποία ἀποκλίνει τῆς παραδοσιακῆς πρακτικῆς καὶ, μάλιστα, χωρὶς προηγουμένως νὰ ἔχει ὑπάρξει ἐπίμονος ἔλεγχος γιὰ τὴν ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου στὸν γενικὸ πληθυσμό. Καὶ, παρ’ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότητα διαθέσεως ἐμβολίων, πού “στήθηκαν” μὲ βάση τὴν κλασσικὴ τεχνική, ἡ ὁποία δὲν ἀπαιτεῖ χρήση κυττάρων ἀπὸ ἐκτρωθέντα ἔμβρυα, δαιμονικῶς προκρίνονται, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα γιὰ νὰ παραχθοῦν εὐτελίζουν τὴν ἀνθρώπινη ἀξία, προσβάλλοντας μὲ τὸν τρόπο αὐτό “τὴν ἰδιάζουσαν τοῦ Θεοῦ καλλιτέχνησιν”, τὸν ἄνθρωπον, κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης.

Β. Ἡ ἐπιβολὴ χρήσεως- ἢ, ὀρθότερον καταχρήσεως -προσωπίδας, κοινῶς μάσκας-φίμωτρου, ὡς δῆθεν προστατευτικοῦ ἐνδυματολογικοῦ ἐξαρτήματος ἀπὸ τὸν κορώνα-ἰὸ στὸ θεοειδὲς πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου, πολλῷ μᾶλλον ὅταν αὐτὸ συμβαίνει ἐντὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν, μᾶς βρίσκει σφόδρα ἀντιθέτους, διότι ἔτσι καταργεῖται ἡ κοινωνία τῶν προσώπων καὶ τό “ἀρκεῖ μοι τοῦ ὁρᾶν σε Πάτερ” ἀκυρώνεται.

Δὲν ὑποτιμοῦμε τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, καθ’ ὅσον ὁ Θεὸς «ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ» (Σοφ. Σειρ. 38,6), ἀλλ’οὔτε καὶ τὴν ἀπολυτοποιοῦμε, διότι κινεῖται μέσα στὰ πλαίσια τοῦ πεπερασμένου. Αὐτὸ μάλιστα ἔγινε ἰδιαιτέρως καταφανὲς ἀπὸ τὶς ἐπὶ ἕνα ἔτος ἀλληλοσυγκρουόμενες καὶ ἀλληλοαναιρούμενες ἀπόψεις τῶν εἰδικῶν πάνω στὸ ἀνακύψαν θέμα τοῦ κορώνα-ἰοῦ.

Ἐμεῖς ἐμπιστευόμαστε τὴν κατὰ Θεὸν ἰατρικὴ τέχνη καὶ ἐπιστήμη, ἀλλὰ πάνω ἀπ’ αὐτήν παραθέτουμε τὴν ζωὴν ἡμῶν ἅπασαν Χριστῷ τῷ Θεῷ, πρεσβείαις τῆς Ἐφόρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ὑπερ­αγίας Θεοτόκου καὶ τῶν θαυματουργῶν ἁγίων μας.

Οἱ ἀγωνιζόμενοι Πατέρες στὰ ἱερὰ σκάμματα τοῦ Ἁγίου Ὄρους γνωρίζουν ὅτι στὰ θεῖα σκηνώματα τοῦ Ἄθω ὑπερκβλύζουν οἱ χάριτες τῆς Θεοτόκου. Σύμφωνα μάλιστα μὲ τὴν προσωπικὴ ὑπόσχεση-παρακαταθήκη τῆς Ἰδίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρὸς τὸν Ἅγιον Πέτρο Ἀθωνίτη, Ἐκείνη θὰ εἶναι Κηδεμών, Τροφεύς καὶ Ἰατρός ὅλων τῶν μοναχῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου.

Ἄλλωστε κάθε τόπος ἁγιάσματος, σκέπεται ὑπὸ τῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν. «Ἐάν τε ζῶμεν ἐὰν τε ἀποθνῄσκωμεν τοῦ Κυρίου ἐσμέν» (Ρωμ. 11,7), καὶ μὲ αὐτὴν τὴν ἀποστολικὴ πεποίθηση θὰ πορευόμαστε ἐλεύθεροι ἀπὸ τὸν φόβο κάθε φυσικῆς νομοτέλειας, “ὅσον εἰς ἡμᾶς δύναμις”.

Γ. Τέλος, ἡ ἀστυνόμευση μὲ τὴν ὑποχρεωτικὴ ἐφαρμογὴ τῶν μεθόδων δοκιμαστικοῦ ἐλέγχου (test) γιὰ ἀνίχνευση τοῦ κορώνα-ἰοῦ (κατὰ τὴν εἴσοδό μας στὸ Ἅγιον Ὄρος), παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ ἀποτελέσματά τους εἶναι ἕωλα, ἀφ’ἑνὸς μέν ἀντίκειται στὸν Κώδικα Ἰατρικῆς Δεοντολογίας, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖον ἡ ἐκτέλεση ὁποιασδήποτε ἰατρικῆς πράξης ἀπαιτεῖ προηγούμενη ἐνημέρωση καὶ συναίνεση, (Κεφ. Γ΄: Ἄρθρο 12), ἀφ’ ἑτέρου δέ προσβάλλει τὸ δώρημα τοῦ αὐτεξουσίου στὸν ἄνθρωπο. Θεωροῦμε ὅτι μᾶς ἐξωθοῦν σὲ ἀνίερες παραχωρήσεις στὸν δρόμο ζωῆς ποὺ ἐπιλέξαμε, τὶς ὁποῖες ἡ συνείδησή μας ἀρνεῖται κατηγορηματικά. Δηλαδή, μᾶς στεροῦν βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὅταν μὲ τὴν εἴσοδό μας στὸ Ἅγιον Ὄρος ἐξαναγκαζόμαστε παρανόμως καὶ παρὰ τὴν θέλησή μας σὲ ὑποχρεωτικὸ ἔλεγχο (test), ἐνῶ τοῦτο εἶναι διεθνῶς καταδικαστέο (βλ. ΙΑ’). Ἡ κατάσταση αὐτή ἀκουσίως μᾶς βάζει λογισμοὺς γιὰ ὑποβόσκουσες σκοπιμότητες στυγνῆς χειραγώγησης καὶ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, καταλυομένης τῆς θεόθεν δοθείσης ἐλευθερίας μας μέσῳ ἑνὸς παγκοσμίου πειράματος. Τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι Ἅγιον ὄχι γιὰ τὴν μοναδικὴ παγκόσμια πολιτιστικὴ κληρονομιά, ποὺ βαστάζει στοὺς ὤμους τῆς ἱστορίας του, ἀλλά διότι παλεύει ἀπέναντι στὸν ἀποστατημένο “κόσμο”, ποὺ διεφθάρη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ὑποδεικνύοντας “πράξει τε καὶ θεωρίᾳ” τὴν πορεία πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ὅθεν εὐλαβῶς ἀπευθύνουμε παράκληση “ἐκ μέσης καρδίας” πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους, ὅπως:

α. παρέμβῃ ὀρθοδόξως, ὡς ὁρίζεται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ, τοὺς ὅρους τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων (consensus Patrum), μὲ σκοπὸ νὰ καταπαύσει ὁ σάλος καὶ ὁ κλύδωνας, ποὺ ἐπῆλθε στὶς συνειδήσεις τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἑν ἀσκήσει ὄντων ἀδελφῶν μας ἐξ αἰτίας τοῦ συσχηματισμοῦ ἐκκλησιαστικῶν παραγόντων «τῷ αἰῶνι τούτῳ» (Ρωμ. 12, 2 καὶ Α΄ Πέτρ. 1,14).

β. ἀνακαλέσῃ, τὸ ὑποχρεωτικὸν τοῦ ἐλέγχου-(test) κατὰ τὴν εἴσοδό μας στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς ἔχουσα τὴν ἁρμοδιότητα, λόγῳ τοῦ Αὐτοδιοικήτου τοῦ Χώρου, ἐκτὸς καὶ ἐὰν αὐτὸ ἔχει ἤδη παραδοθεῖ, ὅπερ ἀπευκταῖον. (βλ. πρωτοσέλιδο τῆς ἐφημερίδος “Ὀρθόδοξος Τύπος”, ἀρ. φυλ. 2340)

Πρὸς τοῦτο Σᾶς ἀποστέλλουμε συνημμένως, σχετικὰ πρὸς τὸ θέμα αὐτό, λόγους Ἁγίων καὶ πνευματικῶν προσωπικοτήτων ἀλλὰ καὶ ἐπιστημονικὰ πειστήρια, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ ἀγωνία μας δὲν ἀποτελεῖ ἐξωπραγματικὴ φαντασίωση, ἀλλά, δυστυχῶς, πραγματικότητα. Αὐτὴ δὲ, σταθερῶς, “ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ”, τροφοδοτεῖται ἀπὸ πλῆθος τηλεφωνημάτων, ποὺ συνεχῶς πυκνώνουν καὶ διὰ τῶν ὁποίων, ἐν ἀπογνώσει οἱ Χριστιανοὶ ἐκζητοῦν ἀπαντήσεις, οἱ ὁποῖες θὰ εἶναι συμβατές, πρὸς τὴν ἀπ’ αἰώνων κοινὴ συνείδηση τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας.

Ἀναμένοντας ὡς Ἁγιορεῖτες καὶ τὴν ἐπίσημη ἀπόφαση – ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, πατέρες καὶ ἀδελφοί, “Στῶμεν καλῶς”.

 

Πηγή:  orthodoxostypos.gr

Οἱ σημαντικότεροι παράγοντες ἀπελευθέρωσης ἑνός λαοῦ - Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

 

Οἱ σημαντικότεροι παράγοντες ἀπελευθέρωσης ἑνὸς ὑπόδουλου λαοῦ εἶναι :

α. ἡ μετάνοια τοῦ λαοῦ

β. τὸ ἔλεος καὶ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ.

Ἡ νίκη στὸν πόλεμο δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴ μεγάλη δύναμη, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ ἔρχεται ἁπὸ τὸν οὐρανό...

Στοὺς σύγχρονους πολέμους ὅπως καὶ στοὺς ἀρχαίους ἡ ἁμαρτία τοῦ λαοῦ ἢ τῶν ἡγετῶν του ἔναντι τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ἀναπόφευκτα ὁδηγεῖ στὴν τιμωρία.  

 

 Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς 

 

Πηγή: Θεόπνευστα Νικηφόρα ἐφόδια, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 73.

 

 

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ...ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ!

 

https://www.youtube.com/watch?v=qbgwcixKvk0

Τὰ βάσανα θὰ εἶναι φοβερὰ γιὰ ὅποιον σφραγιστεῖ - π. Σάββας Αχιλλέως

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=ReCzruSIs28

Ἡ Ἑλληνική ἀλφάβητος καὶ τὰ Ἑλληνικὰ γράμματα εἶναι Θεόδοτα - Δημήτριος Παναγόπουλος

 

 

Ἡ  Ἑλληνική ἀλφάβητος καὶ τὰ Ἑλληνικὰ γράμματα 

εἶναι Θεόδοτα καὶ 

ὁμιλοῦν γιὰ τὴν Ἁγία Τριάδα. 

Καμμία γλώσσα στὸν κόσμο, 

δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσει τὰ νοήματα 

τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῆς Θεότητας, 

πέραν τῆς Ἑλληνικῆς. 

Μεγάλη ὑπόθεση ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς καὶ 

εἴμαστε εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Θεό. 

Δὲν καταλάβαμε τὴν ἀξία ποὺ ἔχουμε σὰν ἔθνος. 

Δυστυχῶς ὅμως, ὑπάρχουν ἀκόμα Ἕλληνες,

 ποὺ βλασφημοῦν τὸν Θεὸ καὶ τὴν Παναγία.  

 

Δημήτριος Παναγόπουλος 

Ἱεροκήρυξ

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς τὰ παιδιά Σου - Π. Ἐφραὶμ

 

Ἡ Παναγία μας θλίβεται 

γιὰ ὅλη τὴν ἀσέβεια τοῦ λαοῦ. 

Ὅσοι πιστοί, ἂς μετανοήσουμε, 

ἂς τιμήσουμε σωστὰ τὴν Παναγία μας 

κι ἂς λέμε μὲ πόνο, μὲ πόθο κι ἀγάπη 

γιὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸν πλησίον: 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς τὰ παιδιά Σου».

 Ἀμήν. 

 

π.Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτης

 

Πηγή: Τέχνη τῆς Σωτηρίας Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, Ἱ.Μ. Φιλοθέου, σελ. 451.

Γέρων Ευθύμιος: Ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός

 

 

Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

 

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας πρό καιροῦ, καί ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε πού καθυστέρησα νά σᾶς ἀπαντήσω, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου. Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση. Ἄλλωστε, οἱ ἀπόψεις μου γιά τόν κορωνοϊό καί τό ἐμβόλιο εἶναι γνωστές, καί αὐτά περίπου λέγω καί στούς προσκυνητές, ὅταν μέ ἐρωτοῦν.

Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί κάποιοι μέχρι τό Κελλί μας. Ὅλοι αὐτοί, καθώς καί ὅσοι στέλνουν γράμματα, ἔχουν μία ἀγωνία καί ἕνα ἐρώτημα: «Τί θά γίνη μέ τό ὑποχρεωτικό ἐμβόλιο;». Ὅλα τά ὑπόλοιπα προβλήματα πού τούς ἔπνιγαν μέχρι τώρα τέθηκαν σέ δεύτερη μοῖρα.

Ὁ ἐξοχώτατος Πρωθυπουργός τῆς χώρας μας, στήν προσπάθειά του γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἔχει ἐπιβάλει ἕναν αὐστηρό ἔλεγχο, πού φαίνεται ὅτι ξεπερνᾶ τίς ἀντοχές τοῦ λαοῦ. Ἐπέβαλε τά πιό αὐστηρά περιοριστικά μέτρα, τά μεγαλύτερα πρόστιμα καί τούς πιό παρατεταμένους ἐγκλεισμούς ἀπό ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης. Ἀναρμοδίως ἐπενέβη στά τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας, κλείνοντας τούς Ναούς καί στερώντας τούς πιστούς ἀπό τήν βοήθεια τῶν ἁγιαστικῶν Μυστηρίων μέ μέτρα ἐξαιρετικά αὐστηρά καί ἄνισα γιά τούς χριστιανούς. Οἱ ἐνέργειές του ἀποκαλύπτουν τήν διάθεσή του νά ταπεινώση καί νά ἀποδυναμώση τήν Ἐκκλησία.

Μάλιστα, ἀπό τόν ὑπερβάλλοντα ζῆλο του γιά τήν ἐπιτυχῆ ἀντιμετώπιση τοῦ ἰοῦ, εἰσηγήθηκε τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, καί ἀνακοίνωσε προνόμια γιά τούς ἐμβολιασμένους. Αὐτό δέν θά εἶναι ἕνα ἁπλό χαρτί, μιά συνηθισμένη βεβαίωση. Ἄν παρ’ ἐλπίδα ἐφαρμοσθῆ αὐτό, τότε ὅσοι δέν θά ἐμβολιασθοῦν καί δέν θά ἔχουν αὐτό τό πιστοποιητικό, θά ἀποκλείωνται ἀπό παντοῦ. Τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης (2361/2021) ἀποφάνθηκε ὅτι τό ἐμβόλιο δέν εἶναι ὑποχρεωτικό καί δέν πρέπει νά γίνεται διάκριση ἐμβολιασμένων καί μή. Ὁ Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος, ἐνεργώντας αὐταρχικά, γίνεται βασιλικώτερος τοῦ βασιλέως, διχάζει τόν Ἑλληνικό λαό καί ἐπιβάλλει μία δικτατορία χειρίστου εἶδους.

Αὐτήν τήν ἀντισυνταγματική καί παράνομη προσπάθεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀνέλαβαν μέ θεῖο ζῆλο νά θέσουν σέ ἐφαρμογή κάποιοι Ἐπίσκοποι, ἀπειλώντας καί ἐκβιάζοντας ἱερεῖς, μοναχούς καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ νά ἐμβολιασθοῦν. Ἔχουν αὐτήν τήν ἐξουσία νά τούς ἐκβιάζουν νά ἐμβολιασθοῦν παρά τήν θέλησή τους;

Ὁ Σωτήρας μας Χριστός θεράπευε μόνο ὅσους ζητοῦσαν τήν θεραπεία. Τούς ἄλλους ἀσθενεῖς, πρίν τούς θεραπεύση, πρῶτα τούς ρωτοῦσε: «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;». Οὔτε μᾶς θεραπεύει, οὔτε μᾶς σώζει χωρίς τήν θέλησή μας, καίτοι ἐπιθυμεῖ πολύ τήν σωτηρία μας. Δέν καταργεῖ τήν ἐλευθερία μας ὁ Θεός, σέβεται τό αὐτεξούσιο, πού ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωσε. Κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο «Μή βουλομένους οὐ βιάζεται ὁ Θεός» (PG 51,143).

Οἱ σημερινοί «σωτῆρες» μας δέν μᾶς ὑπολογίζουν. Μέ τό πρόσχημα τῆς ὑγείας καταργοῦν τήν ἐλευθερία μας. Ὑστερα ἀπό τόν φόβο τοῦ ἰοῦ, ἦλθε ἡ τρομοκρατία ἐξ αἰτίας τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ. Ζοῦμε δυστυχῶς τόν διχασμό, τό μῖσος καί τήν διάκριση τοῦ λαοῦ σέ κατηγορίες ἀνθρώπων. Ἡ σημερινή κατάσταση θυμίζει λίγο τήν Ἑλλάδα κατά τόν ἐμφύλιο πόλεμο. Προετοιμάζει καί προϊδεάζει τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὅπως τότε θά ἀποκλείωνται ἀπό τίς ἀγοραπωλησίες, τίς δημόσιες θέσεις καί τά ταξίδια ὅσοι δέν θά ἔχουν τό χάραγμα, παρομοίως, ἄν ἐφαρμοσθῆ τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, θά ἀποκλείωνται ἀπό παντοῦ ὅσοι δέν θά ἐμβολιασθοῦν. Τά κοινά στοιχεῖα εἶναι φόβος, ἐξαναγκασμός, παρακολούθηση.

Τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι βεβαίως, ἐκ πρώτης ὄψεως ἰατρικό, ἔγινε, ὅμως, περισσότερο πολιτικό πιό πολύ ὁμιλοῦν οἱ πολιτικοί καί οἱ δημοσιογράφοι, εἶναι καί οἰκονομικό, καί ἔγινε ἄριστο μέσο ἐπιβολῆς καί ἐλέγχου. Ὁπωσδήποτε, εἶναι καί πνευματικό, καθότι μέ τήν πρόφασή του καταργεῖται τό αὐτεξούσιό μας ἐνῶ γιά τήν παρασκευή τοῦ ἐμβολίου χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα ἀπό ἐκτρωμένο ἔμβρυο.

Ὑπάρχουν διαδιδόμενες μαρτυρίες, οἱ ὁποῖες συνεχῶς αὐξάνουν, ὅτι στά ἀεροδρόμια ὑπάρχει μηχάνημα πού ἀναγνωρίζει τούς ἐμβολιασμένους καί ὅτι σέ ὁρισμένα κινητά τηλέφωνα μέ μιά συγκεκριμένη ἐφαρμογή, ὅταν πλησιάση ἐμβολιασμένος, ἐμφανίζεται ἕνας δωδεκαψήφιος ἀριθμός, στοιχεῖα ἀποδεικτικά ὅτι μέσῳ τοῦ ἐμβολίου μπορεῖ ὁ ἐμβολιασμένος νά παρακολουθῆται. Γι’ ὅλα αὐτά θά μᾶς διαφωτίσουν οἱ εἰδικοί καί πιστεύω ὅτι ὁ Θεός θά ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια.

Διατέθηκαν πολλά χρήματα καί ἔγινε πολλή διαφήμιση γι’ αὐτό τό περίφημο ἐμβόλιο. Ἀρκετοί τό ἔκαναν μέ τήν πρόθεση νά προστατέψουν τήν ὑγεία τους. Δικαίωμά τους. Εὐχώμαστε εἰλικρινά κανείς ἀπό τούς ἐμβολιασθέντες νά μήν πάθη τίποτε. Ἄς ἀφήσουν, ὅμως, ἥσυχους καί ἐλεύθερους τούς ἀνθρώπους νά ἀποφασίσουν. Ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, κανείς δέν πρέπει καί δέν ἔχει τό δικαίωμα νά τούς ἐξαναγκάση μέ ὁποιονδήποτε τρόπο νά ἐμβολιασθοῦν.

Δέν εἴμαστε γενικῶς κατά τῶν ἐμβολίων. Τά παλαιά δοκιμασμένα ἐμβόλια ἔσωσαν πολλούς. Τά νεώτερα ἔχουν ἀρκετές ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες. Γι’ αὐτό εἰδικά τό ἐμβόλιο οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δικαιολογημένους φόβους. Εἶναι ἕνα ἐμβόλιο πού ἀκόμα πρίν τήν παρασκευή του ἔγινε μέ νόμο ὑποχρεωτικό, ἦραν τίς εὐθύνες καί τίς ἀποζημιώσεις ἀπό τίς παρασκευάστριες ἑταιρεῖες, τόσο γρήγορα τέθηκε σέ χρήση χωρίς νά δοκιμασθῆ ἐπαρκῶς, δέν καλύπτει πλήρως τούς ἐμβολιασμένους, καί κάθε μέρα πληροφορούμαστε σοβαρές παρενέργειες καί θανάτους ἐμβολιασμένων. Αὐτά τά στοιχεῖα τά μαθαίνομε ὄχι μόνο ἀπό στατιστικές ἀλλά καί ἀπό ἀνθρώπους γνωστούς καί συγγενεῖς.

Ὅπως θρηνήσαμε τόν θάνατο γνωστῶν καί συγγενικῶν προσώπων ἀπό τόν κορωνοϊό, ἔτσι τώρα θρηνοῦμε γιά ἀρρώστους καί πεθαμένους ἀπό τό ἐμβόλιο. Ἀπό τήν Σκύλλα (ἰό) ἡ μόνη λύση εἶναι νά πᾶμε στήν Χάρυβδη (ἐμβόλιο προβληματικό); Δέν ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό;

Δέν εἶμαι γιατρός γιά νά ἐκφέρω γνώμη. Γνωρίζω, ὅμως, γιατρούς πού ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς μέ ἀντιβιώσεις, βιταμίνες καί ἄλλα φάρμακα τούς νοσήσαντες ἀπό τόν ἰό. Γιατρός γνωστός μου ἔδωσε ἀντιβίωση καί ἄλλα φάρμακα σέ ἑκατοντάδες ἀσθενεῖς καί κανείς δέν πέθανε. Ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό, ἀλλά κάποιοι δέν τήν θέλουν. Μόνο τό ἐμβόλιο προβάλλουν. Διάβασα τίς γνωστές δηλώσεις τοῦ Γάλλου ἐπιστήμονα Luc Antoine Montagnier, κατόχου τοῦ βραβείου Νόμπελ, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὑπάρχουν ἀποτελεσματικές θεραπεῖες πού εἶναι καί φθηνές, ὅπως ἡ ἀζιθρομυκίνη καί ἡ ὑδροξυχλωροκίνη. Τό ἐμβόλιο δέν εἶναι θεραπεία. Ἡ ἔρευνα πρέπει νά στραφῆ πρός τήν θεραπευτική ἀντιμετώπιση». Ἄν ὄντως ἦταν ἐπαρκῶς δοκιμασμένο καί προφύλασσε ἀποτελεσματικά χωρίς παρενέργειες καί θανάτους, ὁ κόσμος θά ἐπληροφορεῖτο ἐσωτερικά καί δέν θά χρειαζόταν ὅλη αὐτή ἡ προπαγάνδα καί ἡ πίεση. Μόνοι τους θά ζητοῦσαν τό ἐμβόλιο. Ἀρκετά ταλαιπωρήθηκε ὁ λαός μας ἀπό αὐτήν τήν ἐπώδυνη ἱστορία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἄς ἀφήσουν, ἐπί τέλους, τόν καθένα νά ἐνεργήση ἐλεύθερα κατά τήν κρίση του, χωρίς πιέσεις.

Στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, ἡ καταφυγή μας καί ἡ σωτηρία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνο ἡ κιβωτός πού μᾶς σώζει, ἀλλά εἶναι γιά τά δύσκολα. Ὅπου ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ἀνθρώπινη προσπάθεια ἀδυνατοῦν νά βοηθήσουν, ἡ Ἐκκλησία, ὅταν χρησιμοποιήση τά πνευματικά της μέσα καί τά δικά της σωτήρια φάρμακα, κάνει τά ἀδύνατα δυνατά καί θεραπεύει κάθε ἀσθένεια καί δύναται νά ἐξαφανίση κάθε ἐπιδημία, ὅσο μεταδοτική καί θανατηφόρα καί ἄν εἶναι αὐτή, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία. Ὅπως ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε, πού προεικόνιζε τήν Ἐκκλησία, περιεῖχε ζῶα καθαρά καί μή καθαρά, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία μας περιλαμβάνει ἁγίους καί ἁμαρτωλούς, δικαίους καί ἀδίκους, μασκοφόρους καί μή, ἐμβολιασμένους καί μή. Ὅλοι χωρᾶνε στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Ἔμεῖς δέν πρέπει νά χωρίζωμε τούς ἀνθρώπους, οὔτε νά θεωροῦμε τούς ἐμβολιασμένους σάν χαραγμένους ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ. Οὔτε πάλι οἱ ἐμβολιασμένοι νά ἐλέγχουν καί νά πιέζουν ἀφόρητα ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, ὅπως συνήθως συμβαίνει. Ἴσως στό μέλλον, ὅταν ἀποκαλυφθῆ ἡ ἀλήθεια γιά τό ἐμβόλιο, πολλοί νά μετανοιώσουν πού τό ἔκαναν, ὅπως ἤδη μετάνοιωσαν μερικοί. Ἤδη ἀνακοινώθηκε ὅτι δύο γνωστές ἑταιρεῖες, ἀπέσυραν τά ἐμβόλιά τους ὡς ἐπικίνδυνα. Μέ τέτοια ἐμβόλια ὁ Πρωθυπουργός προσπαθεῖ νά κτίση τό πολυδιαφημισμένο τεῖχος τῆς ἀνοσίας; Καί γιά ὅσους ἔπαθαν ἀνήκεστη βλάβη τῆς ὑγείας τους καί γιά ὅσους πέθαναν, δέν ἔχει εὐθύνη; Παίζουν μέ τήν ὑγεία καί τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων; Εἶναι δυνατόν πλέον νά πιστέψομε ὅτι αὐτοί ἐνδιαφέρονται γιά τήν ὑγεία μας;

Σεβαστή Γερόντισσα. Μέ αὐτά τά λίγα ἀποτυπώνω τόν πόνο μου καί ἀπαντῶ στήν ἐρώτησή σας, πού εἶναι παρόμοια μέ τήν ἀγωνία καί τόν προβληματισμό πλήθους ἀνθρώπων. Ἀνησυχῶ γιά τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ μας. Τά κόμματα ἀνέκαθεν κομμάτιαζαν καί χώριζαν τόν λαό. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑνώνει μεταξύ μας σέ ἕνα σῶμα μέ κεφαλή τόν Χριστό. Ἀκόμα καί τό ὄνομα Ἐκκλησία εἶναι ὄνομα ἑνότητος. Ἡ ἱστορία διδάσκει ὅτι ὅσες φορές ὁ λαός χωρίστηκε, ἐπακολούθησε καταστροφή. Ὅσες φορές οἱ ἐχθροί τοῦ Ἔθνους μας σχεδίαζαν καί «ἐμελέτησαν κακά» γιά μᾶς, προηγουμένως παρασκεύαζαν τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ. Πρίν τήν Ἅλωση τόν εἶχαν διαιρέσει μέ ψευδοενώσεις σέ ἑνωτικούς καί σέ ἀνθενωτικούς· πρίν τήν Μικρασιαστική καταστροφή σέ Βασιλικούς καί σέ Βενιζελικούς· πρίν τόν ἐμφύλιο πόλεμο διακρίνονταν σέ κομμουνιστές καί σέ Ἐθνικόφρονες καί πρίν τήν εἰσβολή τῶν Τούρκων στήν Κύπρο, ὁ λαός εἶχε χωρισθῆ σέ Μακαριακούς καί Ἀντιμακαριακούς. Σέ παρόμοιες περιπτώσεις ἡ λύση δέν εἶναι ἡ ὑποταγή τῆς Ἀληθείας, στήν πλάνη χάριν τῆς ἑνότητος, ἀλλά ὁ ἀνιδιοτελής ἀγῶνας γιά τήν ἐπικράτηση τῆς Ἀληθείας ἡ ὁποῖα μᾶς ἐλευθερώνει. Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό μετάνοια καί προσευχή γιά νά δώση ὁ Θεός τέλος στήν δοκιμασία. Τό Ἅγιο Πνεῦμα πού γιορτάζομε τήν ἐπιφοίτησή Του, «καλεῖ πάντας εἰς ἑνότητα». Ἐπειδή εἶναι καί Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, εἴθε νά μᾶς ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια γιά τά ἐμβόλια.

Εὔχομαι ὁ τριαδικός Θεός νά δίνη τήν χάρη Του σέ ὅσους ἐνεργοῦν μέ πόνο καί εἰλικρίνεια γιά τήν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων, σέ ὅσους σέβονται τήν ἐλευθερία καί σέ ὅσους ἀγωνίζονται γιά τήν ἑνότητα τοῦ λαοῦ, δίνοντας ἐλπίδα καί ἐνισχύοντας τήν πίστη του.

 

 

Μέ τήν ἐν Χριστῷ φιλαδελφία μου

καί ἄπειρες εὐχές

 

Ἱερομ. Εὐθύμιος

Καλύβη Ἀναστάσεως

Ἅγιον Ὄρος

7/20 Ἰουνίου 2021

 

 Πηγή: enromiosini.gr

Γιατί νά παντρεύονται οἱ ἄνθρωποι στήν Ἐκκλησία;

 

 

* γιατί ὁ Θεός εὐλόγησε τό Γάμο ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού δημιούργησε, τόν ἄνθρωπο, ἄνδρα καί γυναίκα, καί τούς εἶπε «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε».  Ἄν πιστεύουμε στό Θεό, ζητοῦμε τήν εὐλογία Του γιά κάθε τί πού κάνουμε στή ζωή μας, ἑπομένως καί γιά τήν οἰκογένεια.

 

* γιατί ἡ σχέση τῶν δύο φύλων εἶναι ἀγάπη καί εὐθύνη τοῦ ἑνός  γιά τόν ἄλλο, πού δηλώνεται μπροστά στό Θεό καί τούς ἀνθρώπους, δηλαδή τή στιγμή τοῦ γάμου στήν Ἐκκλησία.
 

* γιατί γιά τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία ὁ γάμος εἶναι ὑπόσχεση κοινῆς πορείας μέχρι τόν Παράδεισο καί αὐτό εἶναι ἡ ἀληθινή ἀγάπη.
 

* γιατί ἡ πίστη στό Θεό βοηθᾶ ἓνα ζευγάρι νά ἀντέξει τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς καί τοῦ χαρακτήρα καί τῶν δύο, ἀλλά καί τήν κούραση πού φέρνει ἀναπόφευκτα καθε μακροχρόνια σχέση. Ὁ γάμος δέν τελειώνει μέ τό «Δί εὐχῶν», ἀλλά τότε ἀρχίζει.
 

* γιατί ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ὅταν δύο ἄνθρωποι τήν ζητοῦν καί ἀγωνίζονται νά τήν κρατήσουν, νοστιμίζει τήν ἀγάπη καί τήν κάνει τό νερό τῆς ἐπιβίωσης καί τῆς συνήθειας κρασί χαρᾶς καί γιορτῆς ὅπως στό γάμο τῆς Κανά.
 

*  γιατί ἡ σχέση τῶν δύο φύλων δέν μπορεῖ νά μένει μόνο στό «περνάω καλά» κι ἄν βαρεθῶ τόν ἄλλο, ψάχνω νέες ἐμπειρίες. Κάθε σχέση εἶναι ἱερή καί μοναδική καί ὄχι ἐπιπόλαιη ἐπιλογή.
 

* γιατί ὁ γάμος γιά τήν Ἐκκλησία εἶναι γιά νά βοηθήσει ὁ ἕνας τόν ἄλλο στήν ἀπό κοινοῦ ζωή, ἀλλά καί νά φέρουν στόν κόσμο παιδιά, ὡς συμπλήρωμα καί ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τους, νά γίνουν συνδημιουργοί  ἀνθρώπων μαζί μέ τό Θεό.
 

* γιατί ὁ γάμος εἶναι ἡ χαρά ὅλων ὅσων ἀγαποῦν ἕνα ζευγάρι τῶν γονέων καί τῶν συγγενῶν, ἀλλά καί τῶν φίλων, καί ἡ χαρά δέν κρύβεται.
 

* γιατί ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἀποδεχόμαστε τά μυστήριά Της,  ὡς ἐκείνους τούς τρόπους πού μᾶς δείχνουν τό δρόμο γιά τό Θεό.

Γι’ αὐτό ὅποιος ἔχει κάνει μόνο πολιτικό γάμο στό Δημαρχεῖο, δέν μπορεῖ νά γίνει νονός σέ βάπτιση, ἐπειδή δέν μπορεῖς νά θέλεις ἕνα μυστήριο καί ἀπορρίπτεις ἕνα ἄλλο.
 

 * γιατί ὁ γάμος δέν μπορεῖ νά εἶναι ἁπλῶς ἕνα σύμφωνο συμβίωσης, σάν νά πρόκειται γιά δικαστική πράξη, συμβόλαιο μεταξύ ἐμπόρων.
 

* γιατί εἶναι ὡραῖο νά κρατᾶμε τίς παραδόσεις τῆς πίστης καί τῆς πατρίδας μας           

 

  

Πηγή: imkifissias.gr

Μὴ χάνεις τὸν καιρό σου - Ἀββᾶς Δωρόθεος

 

 

Ἂν χάσει κανεὶς χρυσάφι ἢ ἀσήμι, 

μπορεῖ ἀντὶ γι᾿ αὐτὸ νὰ βρεῖ ἄλλο.

Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ χάνει τὸν καιρό του, 

δὲν μπορεῖ νὰ βρεῖ ἄλλον. 

Ἀββᾶς Δωρόθεος 

Δύσκολο

 

 

 

Εἶναι πολύ δύσκολο, 

ἀγαπητοί ἀδελφοί καὶ ἀδελφές ,

ἄγνωστοι ἀλλὰ γνωστοί στὸν Θεό, 

νὰ θέλεις νὰ μοιραστεῖς τὴ Χαρὰ τοῦ Θεοῦ 

καὶ νὰ νιώθεις μόνος σου. 

Ἰδίως γιὰ αὐτὴ τὴν ἐποχὴ 

ποὺ λείπει ἡ χαρὰ 

ἀπὸ τὴ ζωή τῶν ἀνθρώπων.

Γι᾿ αύτὸ ξεκίνησε αὐτὸ τὸ ἰστολόγιο

χωρὶς διαφημίσεις,

ἀλλὰ δὲν ξέρω τὶ φταίει 

καὶ δὲν νιώθω 

τὴν ἀνθρωπιὰ 

μέσα ἀπὸ τὴν ὀθόνη.

Μοῦ εἶναι δύσκολο.  

Συγχωρῆστε με.

Ἡ ἑλληνορθόδοξη ταυτότητά μας ἀπειλεῖται καί ἡ ἐλευθερία μας ἀσφυκτιᾶ - Ἐστία Πατερικῶν Μελετῶν

 

Μαζί μέ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα, ὁ ὀρθόδοξος λαός μας ἐξουθενωμένος μετά τήν οἰκονομική κρίση, βρίσκεται ἀπό τόν Μάρτιο τοῦ 2020 σέ μιά ἰδιόμορφη κοινωνική, οἰκονομική καί πνευματική αἰχμαλωσία ἐξ αἰτίας τοῦ κορωνοϊοῦ πού ἀπασχολεῖ ὅλον τόν πλανήτη.  Οἱ ἐκκλησίες μας κλειστές.  Οἱ θεμελιώδεις ἀρχές τῆς πίστεώς μας καί τῆς λειτουργικῆς μας ζωῆς στό σύνολό τους-ἡ μετοχή μας στά ἄχραντα  Μυστήρια, ἡ τέλεση τῶν μυστηρίωντοῦ Βαπτίσματος καί τοῦ Γάμου.- βρίσκονται σέ ἀπαγόρευση. Ἔπαυσε ἡ προσευχή στά σχολεῖα καί ὁ ἐκκλησιασμός τῶν παιδιῶν, οἰ ἐθνικές γιορτές ἐξαφανίστηκαν. Ἡ οἰκονομική καί ἡ κοινωνική ζωή νεκρώθηκε, αὐξήθηκε ἡ χρήση ψυχοφαρμάκων. Οἱ ἐλευθερίες τῶν ἀνθρώπων παραδίδονται ἀμαχητί. Εἴδαμε σέ ἕναν τοῖχο - γραμμένο ἀπό κάποιον «φιλόσοφο τοῦ δρόμου» - ἕνα σύνθημα πού μᾶς προβλημάτισε : «τί νά τήν κάνω τήν ὑγεία χωρίς ἐλευθερία καί δικαιοσύνη;».

Θά θέλαμε καί ἐμεῖς σάν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν νά καταθέσουμε τούς προβληματισμούς μας.

Ἐπιστημονική σύγχυση καί ἀβεβαιότητα.

Ἡ ἀνθρωπότητα ἔγκλειστη ἀναμένει τή λύτρωσή της, ἡ ὁποία κατά τούς κρατοῦντες θά ἔρθει μόνο μέ τό πολυδιαφημισμένο ἐμβόλιο. Ὅμως:

• Δέν ὑπάρχει σύγκλιση ἀπόψεων στήν ἐπιστημονική κοινότητα ὄχι μόνον ὅσον ἀφορᾶ στά ἄμεσα μέτρα ἀντιμετώπισης τοῦ κορωνοϊοῦ (μάσκα, lockdown κλπ) άλλά καί ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀποτελεσματικότητα καί τίς πιθανές παρενέργειες τῶν ἕως τώρα διαθεσίμων ἐμβολίων.
• Γιά νά δοκιμαστεῖ σωστά ἕνα ἐμβόλιο χρειάζεται περίπου μία δεκαετία. Σήμερα τό ἐμβόλιο τῆς γρίπης μετά ἀπό τόσα χρόνια κλινικῆς ἐμπειρίας ἔχει μόνον 40%-60% ἀποτελεσματικότητα. Ἐνῶ οἱ τωρινές διαβεβαιώσεις γιά σύντμηση τοῦ ἀπαιτουμένου χρονικοῦ διαστήματος σέ λιγότερο ἀπό ἕνα χρόνο^[1] παραπέμπουν μᾶλλον σέ τεχνικές μάρκετινκ.
• Ὅταν θά πρέπει τήν εὐθύνη παρενεργειῶν νά τήν πάρει ἐνυπόγραφα ὁ ἴδιος ὁ ἐμβολιαζόμενος ποῦ βρίσκεται πλέον ἡ εὐθύνη τῶν ἐπιστημόνων ἀλλά καί τῆς ἴδιας της Πολιτείας γιά τούς πιθανούς κινδύνους βλάβης τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν ἤ ἀκόμη καί τῆς ἀπωλείας ζωῆς;
• Ἐνῶ ἀκολουθήθηκαν κατεπείγουσες διαδικασίες γιά νά ἀδειοδοτηθοῦν τά ἐμβόλια, καμία ἀντίστοιχη προσπάθεια δέν γίνεται γιά τήν εἰσαγωγή τοῦ ἀρκούντως ἀποτελεσματικοῦ φαρμάκου μονοκλωνικῶν ἀντισωμάτων, τή στιγμή πού χάνονται ζωές.

Βαθμός ἀξιοπιστίας καί ἐμπιστοσύνης πρός τήν πολιτεία καί τά ΜΜΕ.

Ἔχει κλονίσει τήν ἐμπιστοσύνη μας στούς πολιτειακούς φορεῖς:

• Τό γεγονός ὅτι προβάλλεται ἀπό τά ΜΜΕ μέ ἀδιαλλαξία καί ὑπερβάλλοντα ζῆλο ἡ μία μόνο ἄποψη καί μέ τρόπο πού ἀπαξιώνει ἀπολύτως ὁποιαδήποτε ἄλλη.
• Τά δυό μέτρα καί σταθμά πού ἐπιβάλλει ἡ πολιτεία. Ἀπό τήν μία κλείνει τίς ἐκκλησίες, ἀπαγορεύει τίς λιτανεῖες καί τίς παρελάσεις, τόν Ἁγιασμό τῶν ὑδάτων καί τή ρίψη τοῦ Σταυροῦ στή θάλασσα. Ἐπεμβαίνει ὁ εἰσαγγελέας καί ἐπιβάλλει δυσβάστακτες κυρώσεις σέ ὅσους παρέκκλιναν ἔστω καί στό κατ’ ἐλάχιστον ἤ ἐξέφρασαν διαφορετική ἄποψη ἀπό τήν ἐπίσημη κυβερνητική. Ἀπό τήν ἄλλη, ἐπιτρέπει κατ΄ἐπιλογήν ἀπίστευτο συνωστισμό ὅπως π.χ. στά σοῦπερ μάρκετ (ἰδιαίτερα τίς γιορτινές ἡμέρες) στή γιορτή τοῦ Πολυτεχνείου, στή δίκη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς κλπ.
• Τό γεγονός ὅτι δεκαετίες ὁλόκληρες βλέπουμε τίς κυβερνήσεις τῆς χώρας μας νά φτωχοποιοῦν τόν ἑλληνικό λαό συσσωρεύοντας τελικά δυσθεώρητα χρέη στίς πλάτες του, μέ ἀποκορύφωμα τήν ὑποδούλωσή του σέ «ἑταίρους» μέσω τῶν Μνημονίων. Μήπως τώρα, ξαφνικά μέ τήν πανδημία καί τό ἐμβόλιο τό Κράτος μεταστράφηκε καί ξεχειλίζει ἀπό ἐνδιαφέρον γιά ἐμᾶς;

Νομικοί προβληματισμοί.

Ὁ ἐμβολιασμός, ὡς ἰατρική πράξη δέν μπορεῖ νά εἶναι ὑποχρεωτικός γιατί ἀπαιτεῖται συναίνεση τοῦ ἐμβολιαζομένου .  Ἡ Σύμβαση γιά τά Ἀνθρώπινα Δικαιώματα καί τή Βιοϊατρική, (σύμβαση τοῦ Ὀβιέδο), τήν ὁποία ἔχει κυρώσει καί ἡ Ἑλλάδα, ἀναφέρει στό ἄρθρο 5 ὅτι ὁποιαδήποτε ἰατρική ἐπέμβαση γίνεται μόνο μέ τήν ἐλεύθερη συναίνεση τοῦ ἐνδιαφερομένου προσώπου, κατόπιν προηγούμενης σχετικῆς ἐνημέρωσής του ὡς πρός τό σκοπό καί τή φύση τῆς ἐπέμβασης, καθώς καί ὡς πρός τά ἐπακόλουθα καί κινδύνους πού αὐτή συνεπάγεται.  Γιά νά ξεπεραστεῖ αὐτό τό ἐμπόδιο, γίνεται προσπάθεια, νά καθιερωθεῖ ὑποχρέωση ἐμβολιασμοῦ γιά τή συμμετοχή σέ βασικές κοινωνικές δραστηριότητες. Δηλαδή νά γίνει ἔμμεσα ὑποχρεωτικό τό ἐμβόλιο, ἀφοῦ ἐκεῖνος πού δέν θά ἔχει τήν πιστοποίηση ἐμβολιασμοῦ, δέν θά μπορεῖ νά ἐργαστεῖ, νά ταξιδέψει, νά εἰσέλθει σέ ὑπηρεσίες, στούς ναούς κ.λπ.

• Ἡ κατεύθυνση αὐτή ἔχει σαφῆ ἀντισυνταγματικό προσανα­το­λι­σμό, ἀφοῦ οὐσιαστικά προσβάλλει τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου (ἄρ. 2 Σ.), προσβάλλει βασικά δικαιώματα στόν πυρήνα τους (ἐλευθε­ρίας, θρησκευτικῆς ἐλευθε­ρίας κλπ) καί εἶναι ἀντίθετη πρός τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἀνάπτυξης τῆς προσωπικότητας καί μάλιστα σέ σχέση μέ τό εὐαίσθητο ζήτημα τῆς ὑγείας : Καθένας ἔχει δικαίωμα στήν προστασία τῆς ὑγείας καί τῆς γενετικῆς του ταυτότητας. Νόμος ὁρίζει τά σχετικά μέ τήν προστασία κάθε προσώπου ἔναντι τῶν βιοϊατρικῶν παρεμβάσεων (ἄρ.5, παρ. 5 Σ).  Ἐνεργώντας ἔτσι ἡ πολιτεία δέν λαμβάνει ὑπόψη  ἄλλες ἠπιότερες λύσεις γιά τή διαφύλαξη τῆς δημόσιας ὑγείας (συνταγματική ἀρχή τῆς ἀναλογικότητας, .ἄρ.25 παρ. 1 Σ).
• Στά ἀνθρώπινα δικαιώματα ἐντάσσεται καί ἡ λεγομένη ἀρχή τῆς ἰσότητας( ἄρ.4 Σ). Σύμφωνα μέ αὐτήν:
  «…ὅποιος δημόσιος ἤ ἰδιωτικός φορέας προβεῖ σέ διακρίσεις μέ βάση προσωπικά δεδομένα ὅπως εἶναι φυλή, θρησκεία, χρῶμα, ἰατρικά δεδομένα, κλπ ὀφείλει ἀποζημίωση γιά ὑλική καί γιά ἠθική βλάβη».
  
  Ἑπομένως τό ἄρ. 4 Σ δέν ἐπιτρέπει τή διάκριση σέ ἐμβολιασμένους καί μή ἐμβολιασμένους ἀπέναντι στήν ἀπόλαυση τῶν δικαιωμάτων, ἀτομικῶν καί κοινωνικῶν καί ἄρα ὁ ἀποκλεισμός τῶν μή ἐμβολιαζομένων ἀπό συμμετοχή σέ βασικές κοινωνικές δραστηριότητες εἶναι καθαρά ἀντισυνταγματικός.

• Μέ τήν ἔμμεση ὑποχρέωση ἐμβολιασμοῦ, παραβιάζεται οὐσιωδῶς ἡ ratio (πνεῦμα-σκοπός) τῆς Συμβάσεως τοῦ Ὀβιέδο, ἀφοῦ οὐσιαστικά ὁ πολίτης, χωρίς τήν ἀπαραίτητη ἐνημέρωση καί κυρίως χωρίς τή βούλησή του, ἀναγκάζεται νά «συναινέσει» γιά νά ἐπιβιώσει, γιά νά μή χάσει τήν ἐργασία του ἤ γιά νά μπορεῖ νά συμμετέχει σέ βασικές κοινωνικές δραστηριότητες, ὅταν μάλιστα ὑπάρχει ἀκόμα καί στούς ἰατρούς πλημμελής ἕως καθόλου ἐνημέρωση γιά τό ἐν λόγῳ ἐμβόλιο καί τίς τυχοῦσες παρενέργειές του.

Πνευματική Διάσταση.

Βλέποντας ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας, δέν μποροῦμε νά μένουμε ἀδιάφοροι σέ αὐτά πού εἶπε προφητικά ὁ ἅγιος Παΐσιος καί γράφτηκαν στίς σελίδες 185-186 τοῦ βιβλίου «Πνευματική Ἀφύπνιση»^[2]: «Σιγά σιγά μετά τήν κάρτα καί τήν ταυτότητα, δηλαδή τό «φακέλωμα», θά προχωρήσουν πονηρά στό σφράγισμα. Μέ διάφορα πονηρά μέσα θά κάνουν ἐκβιασμούς γιά νά δέχονται οἱ ἄνθρωποι τό σφράγισμα στό μέτωπο ἤ στό χέρι.  Θά στριμώξουν τά πράγματα καί θά ποῦν: «Μόνο μέ τίς κάρτες θά κινεῖσθε· τά χρήματα θά καταργηθοῦν».

Στή σελ 181 τοῦ ἴδιου βιβλίου: «Τώρα πάλι παρουσιάστηκε μία ἀρρώστια, γιά τήν ὁποία βρέθηκε ἕνα ἐμβόλιο πού θά εἶναι ὑποχρεωτικό καί, γιά νά τό κάνει κανείς, θά τόν σφραγίζουν». Τά λόγια αὐτά εἰπώθηκαν ὅπως σημειώνουν οἱ μοναχές τήν περίοδο 1981-1994. Δηλ. τό λιγότερο πρίν 26 χρόνια, ὅταν δέν ὑπῆρχε στόν ὁρίζοντα οὔτε ὑποψία εἴτε γιά γρίπη εἴτε γιά τόν κορωνοϊό καί τά ἐμβόλιά του.

Εἶναι αὐτό τό ἐμβόλιο γιά τό ὁποῖο κάνει λόγο ὁ ἅγιος Παΐσιος ἤ ἀναφέρεται σέ ἄλλο;  Εἴτε εἶναι αὐτό εἴτε ἄλλο καί μόνο ὁ  θόρυβος  πού γίνεται γιά τό συγκεκριμένο ἐμβόλιο, μᾶς δημιουργεῖ ὑποψίες ὡς πρός τήν ἀθωότητά του καί μᾶς φέρνει στό νοῦ τό λόγο τοῦ Κυρίου: «Καί προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· 3 καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;»(Ματθ. ιστ΄, 1-3).

Ὁ ἁγιορείτης ἱερομόναχος Γέρων Εὐθύμιος ἀπό τήν ἔρημο τῆς Καψάλας μᾶς προτρέπει νά μήν κάνουμε τό ἐμβόλιο. Ὅσον ἀφορᾶ τήν γενικότερη κατάσταση, ἔγραψε χαρακτηριστικά: «Ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ Ἅγιος Παΐσιος εἶναι ἀδιανόητο νά τόν βλέπαμε μέ μάσκα καί γάντια, νά ἔχη στήν τσέπη του τό μπουκάλι μέ τό οἰνόπνευμα καί νά ἀποφεύγη τούς ἀνθρώπους ἤ νά τούς μιλᾶ ἀπό ἀπόσταση. Εἶναι βέβαιο ὅτι θά εἰρήνευε τούς ἀνθρώπους καί θά βοηθοῦσε νά ἀποβάλλουν τόν φόβο καί πιό πολύ θά ἐλυπεῖτο γιά τό κλείσιμο τῶν Ἐκκλησιῶν. Εἶναι ἀταίριαστος αὐτός ὁ φόβος γιά τούς χριστιανούς πού ἐμπνέονται ἀπό τό παράδειγμα τοῦ Θεανθρώπου καί ἀπό τούς Μάρτυρες τῆς πίστεώς μας».

Ἡ πονηρία αὐτῶν πού διαμορφώνουν τήν καθημερινότητά μας εἶναι φανερή. Τώρα σχεδιάζουν νά καθιερώσουν «ψηφιακό πιστοποιητικό» (μήπως ἕνα εἶδος ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας;) γιά ὅσους ἐμβολιάζονται. Ὅσοι δέν θά τό ἔχουν «δέν θά μποροῦν νά πᾶνε οὔτε μέχρι τό περίπτερο» δήλωσε ἡ βουλευτής κ.  Μπακογιάννη. Ταυτόχρονα περιορίζεται, μέ ἀφορμή τόν κορωνοϊό, ἡ χρήση τῶν μετρητῶν. Πορευόμαστε πρός τήν πλήρη κατάργησή τους, ὅπως ἀκριβῶς τό γράφει ὁ ἅγιος : «Μόνο με τίς κάρτες θά κινεῖσθε· τά χρήματα θά καταργηθοῦν».

Ἔχουν προηγηθεῖ καί ἄλλα μέσα ἐλέγχου , ὅπως ὁ ΑΜΚΑ, μέσῳ τοῦ ὁποίου ἡ πορεία τῆς ὑγείας καί τῆς ἐργασίας μας παρακολουθεῖται διαρκῶς. Χωρίς τόν ΑΜΚΑ ἐμποδίζονται ἡ μισθοδοσία, ἡ χορήγηση συντάξεων, ἡ προσφυγή στή δικαιοσύνη κλπ.  Ἀλλά τώρα χωρίς τό ψηφιακό πιστοποιητικό ἀπειλεῖται ἡ συμμετοχή τοῦ πολίτη σέ κάθε δραστηριότητα, ὅπως ὑπονόησε ὁ πρωθυπουργός.  Ἄρα μέ τό ψηφιακό πιστοποιητικό ἐμβολίου καί τήν πιθανή ἐξαφάνιση τῶν μετρητῶν προχωροῦμε σέ μεγαλύτερη στέρηση τῶν ἐλευθεριῶν μας, ἐνῷ συμβαίνει καί κάτι ποιοτικά διαφορετικό.

Μέσῳ τοῦ πιστοποιητικοῦ σοῦ ἐπιβάλλουν ἔμμεσα νά δεχθεῖς μιά ἰατρική πράξη, ἕνα ἐμβόλιο πού συνιστᾶ μία παρέμβαση στό σῶμα σου. Σέ ἐξοικειώνουν στό νά παραδίδεις τό σῶμα σου γιά νά ἔχεις δικαίωμα στήν ἐπιβίωση.

Βλέπουμε ὅτι ἐν μέσῳ COVID ὁ Ὑπουργός Ψηφιακῆς Διακυβέρνη­σης Κος  Πιερακάκης ἐμφανίζεται σέ ἐκπομπή^[3] μαζί μέ τόν Κο Θεοφάνη Τάση (Καθηγητή Σύγχρονης Πρακτικῆς Φιλοσοφίας) νά μιλάει γιά κατασκευή «ὑπερανθρώπων» μέ «σωματική, αἰσθηματική, ἠθική καί διανοητική ἀναβάθμιση στό σταυροδρόμι τῆς φιλοσοφίας, ἀνθρωπολογίας, νευροεπιστημῶν, πληροφορικῆς, μοριακῆς βιολογίας καί γενετικῆς». Τό (κάθε) ἐμβόλιο σήμερα χαρακτηρίζεται ὡς «μία μορφή πρωτόγονης ἀναβάθμισης» μπροστά στήν ἐξέλιξη πού ἔρχεται μέσῳ ἐμφυτευμάτων. Γιατί ἄραγε ἐπιλέχτηκε αὐτή ἡ χρονική στιγμή, κατά την ὁποία ὅποιος ἄλλος μιλήσει γιά παγκοσμιοποίηση, ἐμφυτεύματα, τσιπάκια κλπ θεωρεῖται γραφικός ἤ συνωμοσιολόγος;

Δέν ἀμφισβητοῦμε τήν ἐπικινδυνότητα τοῦ κορωνοϊοῦ. Ὅμως, θεωροῦμε τόν κίνδυνο αὐτόν πολύ μικρότερο ἀπό τόν κίνδυνο νά ἀποκοποῦμε ἀπό τά Ἱερά Μυστήρια, νά βάλουμε σέ δεύτερη μοίρα τήν πνευματική ζωή, νά χάσουμε τήν ἐλευθερία μας καί τό δικαίωμά μας στόν κοινωνικό διάλογο ἀκόμα καί ἀμφισβητώντας.

Ὑπό τήν ἀπειλή τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ σωματική ὑγεία διεκδικεῖ ἠθικά, νομικά, ἀκόμα καί θρησκευτικά γιά κάποιους, τό πρωτεῖο τῶν ἀγαθῶν, ὥστε νά ὀφείλουμε γιά χάρη της νά παρακάμψουμε ὅλα τά ἄλλα. Τήν ἐλευθερία μας, τή θεία λατρεία, τήν ἐργασία μας. Ὅμως γιά Χριστιανούς καί Ἕλληνες, διαχρονικά προτάσσονται τῆς ὑγείας, πού δέν τήν ὑποτιμοῦμε, ἡ πίστη καί ἡ ἐλευθερία.

Τέλος, θά ἦταν μεγάλη παράλειψη νά μήν ἀναφερθοῦμε στήν ἐκκλησιαστική - λειτουργική - πνευματική σύγχυση τῶν ἡμερῶν. Πολύς ὁ λόγος γιά τό ἄν  ἡ Θεία Κοινωνία μεταδίδει τόν ἰό! Ἄν καί ἡ συντριπτική πλειψηφία τῶν Ἱερέων καί Ἀρχιερέων ἀρνεῖται  ὡς βλάσφημη τήν ἀντίληψη περί μεταδόσεως τοῦ ἰοῦ, ἔχει ἀνοίξει συζήτηση περί ἐναλλακτικῶν τρόπων μετάδοσης τῆς Θείας Κοινωνίας. Αὐτό δίνει μιά εἰκόνα τῆς ἀντίχριστης περιρρέουσας ἀτμόσφαιρας ἐν μέσῳ τῆς ἔμμεσης ἀπειλῆς ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ, πού δέν πείθει ὅτι ὅλα γίνονται γιά τό καλό μας.

Συμπέρασμα.

Μετά ἀπό τίς παραπάνω διαπιστώσεις, πρός τό παρόν τουλάχιστον καί ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες,  παραμένουμε ἐπιφυλακτικοί ἀπέναντι στό ἐμβόλιο.

Παρακολουθοῦμε «τά σημεῖα τῶν καιρῶν» ὅπως μᾶς λέει ὁ ἅγιος Παΐσιος ὄχι μέ ἄγχος, ἀλλά μέ τήν «καλή ἀνησυχία» καί προσευχόμαστε γιά  τήν ἐξ ὕψους φώτιση καί τήν πνευματική πεῖρα πού θά δοθεῖ «τοῖς νήφουσι».  Ἐπίσης ὁ ἅγιος προλέγοντας τίς μελλοντικές δυσκολίες τόνιζε: «Μόνο μέ καλή πνευματική ζωή θά τά βγάλωμε πέρα». «Ἐπέτρεψε ὁ Θεός γιά τίς ἁμαρτίες μας αὐτήν τήν μεγάλη δοκιμασία…». «…Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό εἰλικρινῆ μετάνοια, ὑπομονή ἀνεξάντλητη, προσευχή ἀδιάλειπτη, ἡ ὁποία ἐνισχύει τήν Πίστη μας».^[4]  καί καλό θά εἶναι νά θυμόμαστε ὅτι ὁ Ἅγιος προκειμένου νά μᾶς ἐνισχύσει πνευματικά στό χειρόγραφο κείμενό του «Σημεῖα τῶν καιρῶν» προτάσσει ἕνα δίστιχο αἰσιοδοξίας: «Μετά τήν μπόρα τή δαιμονική, θά ἔρθει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή».

Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

Πηγή: orthros.eu

Ἐπιστολή πρὸς τὴν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Σεβ. Μητροπολιτῶν Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ καὶ Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων Σεραφείμ.

 
                          

Πρός Τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἰωάννου Γενναδίου 14

11521 Ἀθήνας

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοιΣυνοδικοί Πατέρες,

Εὐλογημένον καί εἰρηνικόν τό σωτήριον ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ!

Λαβόντες γνῶσιν τοῦἀπό 20ης Ἀπριλίου ἐ.ἔ. Ἀνακοινωθέντος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀφορῶντος εἰς τήν λειτουργίαν τῶν Ἱερῶν Ναῶν κατά τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν Πασχάλιον Θείαν Λειτουργίαν, εὐσεβάστως προαγόμεθα νά ἐκφράσωμεν τάς εὐχαριστίας μας, διότι ἐφέτος ὅλοι οἱἹεροί Ναοί θά παραμείνουν ἀνοικτοί διά τούς πιστούς δι ́ὅλας τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας τῆςἉγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τοῦἉγίου Πάσχα, ἀφ ́ἑνός καί ἀφ ́ἑτέρου νά ὑποβάλωμεν θερμήνπαράκλησιν ἀναθεωρήσεως καί ἐπαναπροσδιορισμοῦτῶν ὅσων καθορίζουν τήν ὥραν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί ἐν συνεχείᾳτῆς Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας.

Ἐκ προοιμίου νά εἴπωμεν ὅτι λόγῳτῶν ὑφισταμένων ἐκτάκτων περιστάσεων (ὑγειονομικαί συνθῆκαι καί ἀπαγόρευσις κυκλοφορίας πέρα τῆς 9μ.μ.) ἐνδείκνυται ἡ ἔναρξις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ἡμίσειαν ὥραν ἐνωρίτερον τοῦ καθιερωμένου χρόνου καί οὐδέν πρόβλημα ὑφίσταται διά τήν προσαρμογήν μας εἰς τήν Ὑμετέραν Ἀπόφασιν.Ὅμως, ὅσον ἀφορᾷεἰς τήν ὥραν ἐνάρξεως τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς ἐν συνεχείᾳ τελέσεως τῆς κορυφαίας καί περιλάμπρου Θείας Λειτουργίας τῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ κοσμοσωτηρίου καί κοσμοχαρμοσύνου Ἀναστάσεως , ὑφίστανται ἐπιφυλάξεις κανονικοῦ καί δεοντολογικοῦ χαρακτῆρος, τάς ὁποίας πάνυ εὐλαβῶς καταθέτομεν καί κατονομάζομεν εὐθύς ἀμέσως.

1.Ὡς γνωστόν, ἐνῷ ἡ ἐκκλησιαστική ἡμέρα καί ἑορτή ἄρχεται ἀπό τό ἑσπέρας τῆς προτεραίας ἡμέρας καί τερματίζεται τό ἀπόγευμα τῆς κυριωνύμου ἡμέρας καί ἑορτῆς, ἡ«πολιτική»ἡμέρα ἔχει τήν ἀρχήν της τήν 12ην τοῦ μεσονυκτίου καί τό τέρμα της τήν ἑπομένην 12ην τοῦμεσονυκτίου τῆς προσεχοῦς ἡμέρας. Διά νά Ἱερουργήσῃ ὁ Λειτουργός τοῦ Θεοῦκαί νά κοινωνήσῃ ὁ εὐλαβής πιστός ἐγκρατεύεται μέν ἀφ’ ἑσπέρας, ἀλλά ἀπό τήν 12ην νυκτερινήν παραμένει ἄσιτος καί ἄποτος μέχρι καί τήν στιγμήν τῆς Θείας Κοινωνίας. Τό αὐτό συμβαίνει καί ὅταν πρόκειται νά τελεσθῇ ἡ Ἀκολουθία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων εἰς ἑσπερινήν ὥραν ἤνά κοινωνήση κάποιος κατ’ αὐτήν.

2.Μέ τόν προσδιορισμόν τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς μετ ́αὐτήν Ἀναστασίμου Θείας Λειτουργίας τήν 9ηνμ.μ. τοῦΜεγάλου Σαββάτου προκαλεῖται τό πρόβλημα ὅτι ἐντός μιᾶς «πολιτικῆς» ἡμέρας (ἀπό τό ἕν μεσονύκτιον εἰς τό ἑπόμενον) θά τελεσθοῦν δύο Θεῖαι Λειτουργίαι ἀντί μιᾶς, ὡς ὁρίζει τό Τυπικόν, ὑπό τοῦἰδίου Λειτουργοῦ. Τοῦτο δέν συνᾴδει μέ τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, ἐνῷ οἱ Ρωμαιοκαθολικοί κάμνουν ἀνά μίαν ὥραν Θ. Λειτουργίαν τήν αὐτήν ἡμέραν. Παρόμοιόν τι πράττουν καί Ὀρθόδοξοι Λειτουργοί τοῦ Ἐξωτερικοῦ, παρά τήν ὑφισταμένην Ὀρθόδοξον Παράδοσιν(βλ. Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, Ἐπιστολή πρός Φιλαδελφεῖς. P.G. 5, 821C, 824A, τόν ΠΘ’ Κανόνα τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἱερόν Πηδάλιον, ἑρμηνεία ΞΗ’ Κανόνος Ἁγίων Ἀποστόλων, σελ. 90β, ἐκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003).

Καί ἐάν ὑποτεθῇὅτι ἕνας Ἱερεύς δέν Ἱερουργήσει τήν πρωΐαν τοῦΜεγ. Σαββάτου, διά νά τελέσῃμόνον μίαν, τήν Ἀναστάσιμον Θ. Λειτουργίαν, θά πρέπει κατ’ ἀκρίβειαν νά μείνῃ ἄσιτος καί ἄποτος ἀπό το μεσονύκτιον πρός τό Μ. Σάββατον μέχρι τήν ὥραν τῆς Θείας Μεταλήψεως τῆς ΠασχαλινῆςΘ. Λειτουργίας. Τό ἴδιο θά πρέπει νά κάμῃκαί ὁπιστός, πού πρόκειται νά κοινωνήσῃ (νά μήν κοινωνήσῃ κατά τήν ὥραν τῆς Θείας Κοινωνίας τό Μέγα Σάββατον πρωΐ, ἀλλά κατά τήν Πασχάλιον ΘείανΛειτουργίαν),διά νά μή κοινωνήσῃ δύο φορές τήν ἴδια ἡμέρα, ἀλλά καί νά τηρήσῃ τήν νηστείαν κατά τά ὡς ἄνω.Ὅμως, δέν δύναται νά θεωρηθῇ Πασχάλιος ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία περαιοῦται ἐν τῷ Μεγάλῳ Σαββάτῳ, πρό τοῦμεσονυκτίου, δηλ. πρίν εἰσέλθωμεν εἰς τήν Κυριακήν, ἡὁποία ἄρχεται μετά τήν 12ηννυκτερινήν.Αὐτά ὁρίζει ἡζῶσα Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιαστική Παράδοσις.

3.ἩἈνάστασις τοῦΘείου Λυτρωτοῦμας ἔλαβε χώραν κατά μεταμεσονύκτιον ὥραν,μετά τήν εἴσοδον εἰς τήν πρώτην ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος, τήν ὀνομασθεῖσαν διά τοῦτο Κυριακήν, διό καί ἀποκαλεῖται τριήμερος ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ἁγία αὐτή ἡμέρα Κυριακή, ἡμέρα τοῦΚυρίου καί Θεοῦἡμῶν, Ἀναστάσεως ἡμέρα.Ταπεινῶς φρονοῦμεν ὅτι,ἐνῷ ὅλες οἱ ἄλλες Ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος δύνανται κατ’ οἰκονομίαν, διά τήν ἐνεστῶσαν χρείαν,νά τελεσθοῦν ἐνωρίτερον κατά ἡμίσειαν ὥραν, ὅμως ἡ λαμπρά Θεία Λειτουργία τῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως ἐπιβάλλεται ἀπαραιτήτως νά τελεσθῇ «διαγενομένου τοῦ Σαββάτου».

Ἐνταῦθα, Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε καί ἅγιοι Συνοδικοί Πατέρες, δέν χωρεῖ οἰκονομία.

Ἄς κατανοήσουν οἱ κυβερνητικοί παράγοντες μέ τήν διακριτικήν,ἀλλ’ ἀνυποχώρητον παρέμβασίν σας, ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἔχουν τό δικαίωμα -τό καί Συνταγματικόν δικαίωμα-νά λατρεύσουν ἀκωλύτως τόν Ἀναστάντα Κύριον καί Θεόν ἡμῶν κατά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Κυριακήν τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ, «τήν ἑορτῶν ἑορτήν καί πανήγυριν πανηγύρεων», τήν λαμπροτέραν καί ἁγιωτέραν ἡμέραν τῆς Χριστιανoσύνης.

Καί εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν δέν ἐπιτρέπεται νά συμπέσῃ ὁ κατά το Μέγα Σάββατον (ὅπως ἐξελίχθησαν τά πράγματα) ἑορτασμός τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ τῶν Ὀρθοδόξων μέ τό πάσχα -νομικόν φάσκα-τῶν Ἑβραίων, οἱὁποῖοι αὐτόν τόν χρόνον τό ἑορτάζουν τό Μ.Σάββατον (Κανών Ζ’ Ἁγ. Ἀποστόλων, Κανών Α’ τῆς ἐν ἈντιοχείᾳΣυνόδου)

και

4. Ἄς μᾶς ἐπιτραπῇ νά ἐπιμείνωμεν εἰς τό δίκαιον καί καθολικόν διά τόν Ἑλληνορθόδοξον Λαόν τοῦ Θεοῦ αἴτημα τοῦτο, τό ὁποῖον, εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ἔκαμαν ἀποδεκτόν καί προβάλλουν αἱ Ἱεραί Σύνοδοι Κύπρου καί Κρήτης. Γνωρίζετε καλῶς ὅτι τό θέμα αὐτό προσκρούει εὐθέως καί καιρίως εἰς τό θρησκευτικόν αἴσθημα τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Φοβούμεθα ὅτι τό σοβαρόν αὐτό ζήτημα θά προκαλέσῃ ταραχές, διαμαρτυρίες καί ἀναστατώσεις. Ἐδιχάσθη μέχρι τώρα ὁ λαός μας εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται τήν μάσκαν ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ,κατά τήν Θείαν Λατρείαν.καί κάμνουν ἀνεπιφυλάκτως τό ἐμβόλιον,καί εἰς τούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι διά λόγους συνειδήσεως ἤκαί διά ἰατρικούς λόγους δέν συμμορφώνονται πρός τάς ὑποδείξεις τῶν ἁρμοδίων. Νά συνεχισθῇ ὁ διχασμόςμέ ὅσους προτιμήσουν τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως τήν 9ηνμ.μ. τοῦ Μ. Σαββάτου και μετ’ αὐτήν τήν Ἀναστάσιμον Θείαν Λειτουργίαν καί μέ τούς εὐσεβεῖς καί παραδοσιακούς χριστιανούς, πού ἐμμένουν εἰς τήν Παράδοσιν; Νά διαπληκτίζωνται ὅσοι θέλουν τά self-test πρό τῆς εἰσόδου των εἰς τόν Ἱερόν Ναόν μέ ἐκείνους, οἱὁποῖοι θεωροῦν ὡς ἀσέβειαν καί ὀλιγοπιστίαν νά τό κάμουν, ἐνῷ πρόκειται νά εἰσέλθουν εἰς τόν καθαγιασμένον χῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ;

Ἕνα χρόνο καί πλέον ταλαιπωρεῖται ὁ εὐσεβής λαός μας, πότε μέ τόν παντελῆ ἀποκλεισμόν ἐκ τῆς ἐν Ἐκκλησίαις Θείας Λατρείας, πότε ἐκ τῆς συμμετοχῆς του ὑπό αὐστηρούς ὅρους καί περιορισμούς εἰς τήν Λατρευτικήν Σύναξιν, πότε ἐκ τῆς ὡς μή ὤφελε ὑποχρεωτικῆς χρήσεως τῆς μάσκας ἐν ὥρᾳΘείας Λατρείας, καταπιεζομένης τῆς χριστιανικῆς των συνειδήσεως καί τώρα μέ τήν προαγγελομένην ἐπιβολήν διενεργείας τοῦself-testδιά τήν εἴσοδόν των εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦΘεοῦ! Καί μάλιστα προειδοποιοῦν τά ΜΜΕ ὅτι θά ἐπιβληθῇ τό self-test εἰς τούς Ἱερεῖς, Ἱεροψάλτας, Ἐπιτρόπους κ.ἄ., προκειμένου νά εἰσέλθουν διά διακονίαν ἐκκλησιαστικήν. Ἔλεος, ἔλεος, Μακαριώτατε. Καί αὐτό ἀκόμη θά μᾶς ἐπιβάλλουν;

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Συνοδικοί,

Ἀπετάθημεν εὐσεβάστως εἰς Ὑμᾶς διά νά διερμηνεύσωμεν τά αἰσθήματα τοῦεὐσεβοῦς καί φιλοχρίστου Ποιμνίου μας, ἀλλά καί τήν ἀγωνίαν καί ἀνησυχίαν μας δι’ ὅσα τεκταίνονται εἰς βάρος τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καί ἐπί ζημίᾳ τῆς εἰρηνικῆς διαβιώσεως καί πνευματικῆς πορείας τῶν πεπιστευμένων ἡμῖν πνευματικῶν τέκνων. Διαβιβάσατε, παρακαλοῦμεν, τά προσήκοντα εἰς τούς κυβερνητικούς παράγοντας.

Καί εὐχηθῆτε ὁπρός τό ἑκούσιον Σταυρικόν Πάθος Του πορευόμενος Σωτήρ καί Λυτρωτής ἡμῶν νά εἰρηνεύσῃτό πλήρωμα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τήν Πολιτείαν μας, καί ὅλον τόν κόσμον, δωρούμενος τήν ὑπέρβασιν τῆς ἐνεστώσης δεινῆς παγκοσμίου δοκιμασίας.Καί ἐπί τούτοις διατελοῦμεν,Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ

Οἱ Μητροπολῖται

Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς

Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

Τὸ πατρικό ὅνομα - Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

 

 

Τὸ νὰ κρατήσει 

ἡ γυναίκα τὸ ὅνομά της, τὸ πατρικό, 

αὐτὸ εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ ξηλώματος 

τῆς Χριστιανικῆς οἰκογένειας καὶ 

ἡ ἀρχὴ τῆς ἀποστασίας. 

Φεύγει ἡ ἀρχὴ ποὺ ἔθεσε ὁ Θεὸς 

στὴν οἰκογένεια καὶ 

ἀρχίζει τὸ μπέρδεμα. 

Τὸ ἕνα παιδὶ παίρνει τὸ ὅνομα τῆς μάνας, 

τὸ ἄλλο τοῦ πατέρα καὶ δὲν συμμαζεύεται... 

 

Ὅσιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης

Ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου - Ἅγιος Σιλουανός ὁ Αθωνίτης

 

Ὁ Ἀδάμ, ὁ πατέρας τῆς οἰκουμένης, ἐγνώριζε στόν Παράδεισο τή γλυκύτητα τῆς θείας ἀγάπης. Ἔτσι, μετά τήν ἔξωσή του ἀπό τόν Παράδεισο γιά τό ἁμάρτημά του, ἐγκαταλειμμένος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, θλιβόταν πικρά καί ὀδυρόταν μέ βαθεῖς στεναγμούς. Ὅλη ἡ ἔρημος ἀντηχοῦσε ἀπό τούς λυγμούς του. Ἡ ψυχή του βασανιζόταν μέ τή σκέψη: «Ἐλύπησα τόν ἀγαπημένο μου Θεό». Δέν μετάνοιωνε τόσο γιά τήν Ἐδέμ καί τό κάλλος της, ὅσο γιά τήν ἀπώλεια τῆς θείας ἀγάπης, πού τραβᾶ ἀχόρταγα τήν ψυχή στό Θεό. Τό ἴδιο καί κάθε ψυχή πού γνώρισε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα τό Θεό κι ὕστερα ἔχασε τή χάρη, δοκιμάζει τό ἀδαμιαῖο πένθος.

Θλίβεται ἡ ψυχή καί μεταμελεῖται σφοδρῶς, ὅταν προσβάλη τόν ἀγαπημένο Κύριο. Βασανιζόταν κι ὀδυρόταν στή γῆ ὁ Ἀδάμ κι ἡ γῆ δέν τοῦ ἔδινε χαρά. Νοσταλγοῦσε τό Θεό κι ἐφώναζε: Διψᾶ ἡ ψυχή μου τόν Κύριο καί Τόν ἀναζητῶ μέ δάκρυα. Πῶς νά μήν Τόν ζητῶ; Ὅταν ἤμουν μαζί Του, ἀγαλλόταν εἰρηνικά ἡ ψυχή μου καί ἤμουν ἀπρόσιτος γιά τούς ἐχθρούς. Τώρα ὅμως ἀπέκτησε ἐξουσία πάνω μου τό πονηρό πνεῦμα καί κλονίζει καί τυραννεῖ τήν ψυχή μου.

Γι᾽ αὐτό λυώνει ἡ ψυχή μου γιά τόν Κύριο μέχρι θανάτου. Τό πνεῦμα μου ὁρμᾶ πρός τό Θεό καί τίποτε τό γήϊνο δέν μέ παρηγορεῖ· κι ἡ ψυχή μου δέν βρίσκει πουθενά παρηγοριά, ἀλλά ποθεῖ διψασμένα νά Τόν δῆ καί νά Τόν ἀπολαύση ὡσότου χορτάση. Δέν μπορῶ νά Τόν λησμονήσω οὔτε στιγμή κι ἀπό τόν πολύ μου πόνο στενάζω καί ὀδύρομαι: Ἐλέησόν με ὁ Θεός, τό παραπεσόν Σου πλάσμα».

Ἔτσι ὀδυρόταν ὁ Ἀδάμ κι ἔτρεχαν ποτάμι τά δάκρυα ἀπό τό πρόσωπό του κι ἔπεφταν στό στῆθος του καί στή γῆ. Μέ δέος ἄκουγε ὅλη ἡ ἔρημος τούς στεναγμούς του. Ζῶα καί πουλιά σιωποῦσαν ἀπό θλίψη. Κι ὁ Ἀδάμ ὀδυρόταν, γιατί μέ τό ἁμάρτημά του στερήθηκαν ὅλοι τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη.

Ἦταν μεγάλη ἡ θλίψη τοῦ Ἀδάμ μετά τήν ἐξορία του ἀπό τόν Παράδεισο. Σάν εἶδε ὅμως τό γυιό του Ἄβελ σκοτωμένο ἀπό τόν Κάϊν, αὐξήθηκε ἀκόμα πιό πολύ ἡ θλίψη τοῦ Ἀδάμ· φοβερά στενοχωρημένος κοίταζε κι ἔκλαιγε: «Ἐξ ἐμοῦ λαοί ἐξελεύσονται καί πληθυνθήσονται ἐπί τῆς γῆς· κι ὅλοι θά ὑποφέρουν, θά ζοῦν μέσα στήν ἔχθρα καί στόν ἀλληλοσκοτωμό». Κι ἦταν ἡ θλίψη του μεγάλη σάν τόν ὠκεανό· καί τήν καταλαβαίνουν μόνον οἱ ψυχές πού γνώρισαν τόν Κύριο καί τήν ἀνείπωτη ἀγάπη Του.

Κι ἐγώ ἔχασα τή χάρη καί φωνάζω μαζί μέ τόν Ἀδάμ: «Σπλαγχνίσου με Κύριε. Δῶσε μου πνεῦμα ταπεινώσεως καί ἀγάπης».

Ὤ ἀγάπη τοῦ Κυρίου! Ὅποιος σέ γνώρισε, σ᾽ ἀναζητεῖ ἀκούραστα καί φωνάζει μέρα καί νύχτα: «Σέ ποθῶ, Κύριε, καί Σ᾽ ἀναζητῶ μέ δάκρυα. Πῶς νά μή Σέ ζητῶ; Ἐσύ μοῦ ἔδωσες νά Σέ γνωρίσω μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, κι αὐτή ἡ θεία γνώση τραβᾶ ἀδιάκοπα τήν ψυχή μου κοντά Σου».

Θρηνεῖ ὁ Ἀδάμ: «Δέν μέ τέρπει ἡ σιγή τῆς ἐρήμου. Δέν μέ τραβοῦν τῶν βουνῶν τά ψηλώματα. Δέν μ᾽ ἀναπαύει ἡ ὀμορφιά τῶν δασῶν καί τῶν λειβαδιῶν. Δέν καταπραΰνει τόν πόνο μου τῶν πουλιῶν τό κελάδημα. Τίποτε, τίποτε δέν μοῦ δίνει τώρα χαρά, Ἡ ψυχή μου ράγισε ἀπό τήν πολύ στενοχώρια. Τόν ἀγαπημένο Θεό μου ἐπρόσβαλα. Κι ἄν μέ ξανάπαιρνε στόν παράδεισο ὁ Κύριος καί ἐκεῖ θά θρηνοῦσα λυπητερά, πονεμένα γιατί πίκρανα τόν ἀγαπημένο μου Θεό».

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Αθωνίτης

Πηγή: imaik.gr

Γίνε ἀνδρεῖος καί δυνατός ἐν Κυρίῳ.

 

῎Ας προσπαθήσουμε λοιπόν νά κάνουμε μιά βαθιά μελέτη πάνω στήν οὐσία καί στή σημασία τῶν Παθῶν τοῦ Σωτήρα μας, πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά χάρη μας. 

Καί ἄς ὑπομείνουμε μαζί μ᾿ Αὐτόν τούς ὀνειδισμούς, τά στίγματα, τήν ἐξουθένωση, τήν περιφρόνηση, τόν ἐμπτυσμό, τήν ὕβρη ἀπό τή χλαμύδα, τήν διαπόμπευσή Του μέ τό ἀγκάθινο στεφάνι, τό ξύδι μέ τή χολή, τήν ὀδύνη ἀπό τό μπήξιμο τῶν καρφιῶν, τό κέντημα τῆς λόγχης καί τό νερό καί τό αἷμα. Καί ἀσφαλῶς τότε θά αἰσθανθεῖς μεγάλη ἀνακούφιση στίς δικές σου ὀδύνες. 

Νά εἶσαι δέ βέβαιος ὅτι ὅλος αὐτός ὁ κόπος σου δέν θά πάει χαμένος. Σέ ἄφησε νά ὑποφέρεις ἕνα μικρό κόπο, γιά νά μήν βρεθεῖς ἐκείνη τήν ἡμέρα (τῆς κρίσεως), ἀμέτοχος τῶν καρπῶν πού θά βλέπεις νά βαστάζουν οἱ ῞Αγιοι, οἱ ὁποῖοι θά καυχῶνται γιά τούς καρπούς τῆς ὑπομονῆς τῶν θλίψεών τους. ᾿Επίσης γιά νά γίνεις συγκοινωνός τῶν ῾Αγίων καί τοῦ ᾿Ιησοῦ, ἔχοντας παρρησία ἐνώπιόν Του μαζί μέ τούς ῾Αγίους.

Μήν ἀφήνεις νά σέ κυριεύσει ἡ λύπη, δέ σέ ξέχασε ὁ Θεός, ἀλλά φροντίζει γιά σένα ὡς γνήσιο Του υἱό καί ὄχι ὡς νόθο. Θά στέκεσαι καλῶς ἄν προσέχεις τόν ἑαυτό σου μέ πολλή νήψη. Νά μήν ξεχάσεις τό φόβο καί τήν εὐχαριστία πρός τό Θεό. Καί θά εἶσαι μακάριος, ἄν πράγματι ἔγινες καί ξένος καί φτωχός, διότι αὐτοί εἶναι πού θά κληρονομήσουν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γίνε ἀνδρεῖος καί δυνατός ἐν Κυρίῳ.

῞Οπως βλέπεις, δέν κουράζομαι νά σοῦ λέω τά ἴδια καί τά ἴδια, τά ὁποῖα εὔχομαι νά σοῦ τά χαρίσει ὁ Κύριος.                                                                 

                                                                                                                                                                                                                                                                           Ἀββᾶς Βαρσανούφιος

Πηγή: imaik.gr