Μνήμη τῆς εὐρέσεως τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Μυρτιδιωτίσσης

Κατὰ τὸν ιδ' αἰῶνα στὴν νῆσο τῶν Κυθήρων κάποιος ἁπλούστατος βοσκὸς συνήθιζε νὰ βόσκη τα ποίμνιά του σὲ ἕνα ἔρημο βοσκότοπο κατάφυτο ἀπὸ μυρτιές, ὀνομαζόμενο Μυρτίδια. 

Ὕστερα ἀπὸ θεία ὀπτασία, τὴν ὁποίαν εἶδε κατ' ἐπανάληψιν, στὴν ἐρημία ἐκείνη σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, στὶς 24 Σεπτεμβρίου, ἄκουσε ὑπερκόσμια φωνὴ ποὺ ἔλεγε: «Ἐὰν μὲ ἀναζητήσης, ἐδῶ κοντὰ θὰ βρῆς τὴν εἰκόνα μου· διότι εἶναι καιρός, ἀφ' ὅτου ἦλθα γιά νὰ βοηθήσω τὸν τόπο αὐτό». 
Ὁ ἀπλοϊκὸς βοσκὸς ἐρεύνησε τὴν γύρω περιοχὴ καὶ ἀνάμεσα στὰ κλαδιὰ μιᾶς μυρτιᾶς βρῆκε εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ὁποία ἐπονόμασε «Μυρτιδιώτισσα». Μὲ τὴν βοήθεια καὶ ἄλλων συγχωριανῶν του καθάρισε τὸν τόπο τῆς εὐρέσεως τῆς εἰκόνος, ἀνήγειρε μικρὸν ναό, στὸν ὁποῖο τὴν ἐνεθρόνισε καὶ ἀφιέρωσε τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς του στὴν ὑπηρεσία τοῦ ναϊδρίου καὶ τῆς Παναγίας.

 

 

      

     Τὰ ἄπειρα θαύματα, ποὺ καθημερινῶς ἐπιτελοῦσε ἡ Θεοτόκος τῶν Μυρτιδίων μέσῳ τη σεπτῆς της εἰκόνος, τὴν κατέστησαν γνωστὴ καὶ πέραν τῶν ὁρίων τῆς νήσου, ὁπότε στὰ μέσα τοῦ περασμένου αἰῶνος (1857) στὸν τόπο τῆς εὐρέσεως ἀνηγέρθη μεγάλος ναὸς βασιλικῆς καὶ πέριξ αὐτοῦ κελλιὰ πρὸς φιλοξενίαν τοῦ συνεχῶς αὐξανομένου ἀριθμοῦ τῶν προσκυνητῶν.

 

Πηγή: Νέος Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἱερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, Τόμος 1ος, σελ. 253 

 

 

 

Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς Α΄Λουκᾶ

Κατὰ Λουκᾶν, ε΄1-11.

1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, 

2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ’ αὐτῶν ἀπέπλυνον τὰ δίκτυα. 

3 ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. 

4 ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. 

5 καὶ ἀποκριθεὶς Σίμων εἶπεν αὐτῷ· Ἐπιστάτα, δι' ὅλης νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. 

6 καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. 

7 καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον, καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. 

8 ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· Ἔξελθε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· 

9 θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, 

10 ὁμοίως δὲ καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. 

11 καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 242-243 & myriobiblos.gr   

Ἀνάλυση τοῦ Εὐαγγελίου:  ἐδῶ

Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς Α΄Λουκᾶ

Ὁ Ἅγιος Πατριάρχης Ἀβραάμ

Ἐπιστολὴ πρὸς Γαλάτας δ΄ 22-27.

22 γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 

23 ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας δι' ἐπαγγελίας. 

24 ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ· 

25 τὸ γὰρ Ἄγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ἰερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· 

26 ἡ δὲ ἄνω Ἰερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. 

27 γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα. 

Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος 

Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 759-760 & myriobiblos.gr   

Ἡ καθαρή καρδιά - Ἅγιος Ἀμφιλόγχιος ὁ ἐν Πάτμῳ

Δὲν εἶναι τὰ φτερὰ ποὺ μποροῦν νὰ ὑψώσουν τὸν ἄνθρωπο πάνω ἀπὸ τὴ γῆ, ἡ καθαρότητα καὶ ἡ ἁπλότητα τῆς καρδιᾶς. 

Πρέπει νὰ εἶσαι ἁπλὸς στὶς πράξεις σου καὶ καθαρὸς στὴ σκέψη καὶ στὰ αἰσθήματά σου. 

Μὲ τὴν καθαρὴ καρδιὰ θὰ ἀναζητᾶς τὸ Θεό, μὲ τὴν ἁπλότητα θὰ τὸν βρίσκεις καὶ θὰ τὸν χαίρεσαι. 

Ἡ καθαρὴ καρδιὰ περνάει εὔκολα τὶς πύλες τοῦ οὐρανοῦ.

 Ἅγιος Ἀμφιλόχιος ὁ ἐν Πάτμῳ

Πηγή: ἐδῶ

Δοξαστικόν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ - Ἀπόδοσις

Δοξαστικὸν Ἦχος β'


Δεῦτε ἅπαντα τὰ ἔθνη,

τὸ εὐλογημένον ξύλον προσκυνήσωμεν,

δι᾿ οὗ γέγονεν ἡ αἰώνιος δικαιοσύνη·

τὸν γὰρ Προπάτορα Ἀδάμ, ὁ ἀπατήσας ἐν ξύλῳ,

τῷ Σταυρῷ δελεάζεται·

καὶ πίπτει κατενεχθεὶς πτῶμα ἐξαίσιον,

ὁ τυραννίδι κρατήσας τοῦ βασιλείου πλάσματος,

Αἵματι Θεοῦ, ὁ ἰὸς τοῦ ὄφεως ἀποπλύνεται·

καὶ κατάρα λέλυται, καταδίκης δικαίας,

ἀδίκῳ δίκῃ τοῦ δικαίου κατακριθέντος·

ξύλῳ γὰρ ἔδει τὸ ξύλον ἰάσασθαι,

καὶ πάθει τοῦ ἀπαθοῦς,

τὰ ἐν ξύλῳ λῦσαι πάθη τοῦ κατακρίτου.

Ἀλλὰ δόξα Χριστὲ Βασιλεῦ,

τῇ περὶ ἡμᾶς σου φρικτῇ οικονομίᾳ

δι᾿ ἧς ἔσωσας πάντας,

ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.



Πηγή: Μηναῖον Σεπτεμβρίου &  glt.goarch.org

Γνώση - Δημήτριος Παναγόπουλος

Ἂν ὅλα τὰ πράγματα τὰ μάθει ὁ ἄνθρωπος πάνω στὴ γῆ, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα, ὅτι κάποια στιγμὴ θὰ βρεθεῖ ἀντιμέτωπος μὲ τὸν Θεό, ποὺ θὰ τὸν ζητήσει λογαριασμὸ γιὰ τὴ ζωή του, ἀπέτυχε στὸν κόσμο. 

Ἀντίθετα ἂν γνωρίζει μόνο αὐτὸ καὶ τίποτα ἄλλο, τότε θὰ εἶναι ἐπιτυχημένος. 

Δὲν μετράει ἡ ποσοτικὴ γνώση, ἀλλὰ ἡ ποιοτική.

 Δημήτριος Παναγόπουλος

Πηγή: Πνευματικὰ Διαμάντια,  «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 22.

 

Ἄς φροντίσουμε γιὰ τὴν ψυχή μας - Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἐν Εὐβοίᾳ

* Εἴμαστε προσωρινοὶ ἄνθρωποι ἐδῶ πέρα. Ἄς φροντίσουμε γιὰ τὴν ψυχή μας ποὺ εἶναι πρᾶγμα ἀθάνατο, διότι στὴν ἄλλη ζωὴ δὲν θὰ ὑπάρχει δικαιολογία. 

* Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. 

* Τὰ φάρμακα τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι: Τὰ Μυστήρια, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τὰ καλὰ ἔργα. 

Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἐν Εὐβοίᾳ

Πηγή: ὁ Γέρων Ἰάκωβος, «Ἐνωμένη Ρωμηοσύνη», σελ.  

Ὁ ἀνεξομολόγητος ἄνθρωπος - Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός

Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Σοφίας καὶ τῶν τριῶν θυγατέρων καὶ Μαρτύρων Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Άγάπης

Ἦχος δ'
Πίστις ἡ πανεύφημος, καὶ ἡ Ἀγάπη ἡ ἔνδοξος, 

καὶ Ἐλπὶς ἡ θεόσοφος, ἀρετῶν ἐπώνυμοι,

τῶν φαεινοτάτων, ἀναδεδειγμέναι, 

ἀθλητικῶς τὸν πονηρόν, καταβαλοῦσαι, 

τὸν τὴν Προμήτορα, δολίως ἀπατήσαντα, 

τοῦ Παραδείσου τὴν οἴκησιν, 

θεωθεῖσαι ἀπέλαβον, 

ὑπὲρ πάντων πρεσβεύουσαι.
 

 Ἦχος δ'
Πυρὸς κατεφρόνησαν, καὶ πολυτρόπων κολάσεων,

καὶ θανάτου αἱ πάνσεμνοι· νυμφίου τὸ κάλλος γάρ,

τοῦ ὡραιοτάτου, πίστει ἐκζητοῦσαι, 

διὰ ποικίλων αἰκισμῶν, ὡραιωθεῖσαι, 

τούτῳ συνήφθησαν, Σοφίας τὰ βλαστήματα, 

Πίστις Ἐλπὶς καὶ Ἀγάπη τε, 

δι᾽ αὐτῶν ἡμᾶς Κύριε, 

τῶν δεινῶν ἐλευθέρωσον. 

Πηγή: Μηναῖον Σεπτεμβρίου & glt.goarch.org