«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. ιστ΄33).
Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019
Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019
Γιατὶ βαπτίσθηκε ὁ Χριστός; - π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Γιατί βαπτίσθηκε ο Χριστός;
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε
στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τὴν Κυριακὴ 6-1-1980.
στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης τὴν Κυριακὴ 6-1-1980.
«ΣΗΜΕΡΑ,
ἀγαπητοί μου, εἶνε μεγάλη ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Σήμερα εἶνε Θεοφάνεια.
Σήμερα ἁγιάζονται τὰ ὕδατα καὶ παίρνουν οἱ Χριστιανοὶ ἁγιασμένο νερό.
Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία δείχνει, ὅτι ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὰ ὑλικὰ πράγματα.
Ὑλικὸ εἶνε τὸ νερό, στοιχεῖο ὅμως ἀπαραίτητο γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου.
Νερό. Στοιχεῖο ἄφθονο• βροχὲς καὶ χιόνια,δεξαμενὲς ὑδάτων, πηγὲς καὶ βρύσες, ῥυάκια καὶ ποταμοὶ μεγάλοι, ὅπως ὁ Βόλγας στὴ Ῥωσία, ὁ Νεῖλος στὴν Ἀφρική, ὁ Γάγγης στὴν Ἄπω Ἀνατολή, καὶ στὴν Ἀμερικὴ ὁ Ἀμαζόνιοςκαὶ ὁ Μισσισιππῆς. Τεράστιοι ποταμοί, πλωτοὶ ποταμοί. Καὶ ὅμως ὅλους αὐτοὺς τοὺς νίκησε ἕνας ἄσημος ποταμός, ὁ Ἰορδάνης.
Αὐτὸς
κατέλαβε τὰ σκῆπτρα καὶ εἶνε τώρα πασίγνωστος. Ἀκόμα καὶ οἱ Ἐσκιμῶοι
καὶ οἱ Αἰθίοπες τὸν γνωρίζουν.Καὶ πῶς ἔγινε τόσο γνωστός; Συνέβη στὰ
νερά του ἕνα ἱστορικὸ γεγονὸς παγκοσμίου σημασίας. Ἐκεῖ βαπτίσθηκε ὁ
Κύριος ἡμῶνἸησοῦς Χριστός. Γεννᾶται ὅμως ἕνα ἐρώτημα. Ἐμεῖς βαπτιζόμεθα,
διότι εἴμεθα ἁμαρτωλοί• ἀλλὰ ὁ Χριστὸς γιατί βαπτίσθηκε; Ὁ Χριστὸς ἦτο
ἀναμάρτητος. Καὶ ἦτο ἀναμάρτητος, πρῶτον διότι δὲν γεννήθηκε ὅπως ἐμεῖς.
Ἐμεῖς ὅλοι γεννώμεθα κατὰ φυσικὸ τρόπο, ἐνῷ ὁ Χριστὸς γεννήθηκε κατὰ
ὑπερφυσικὸ τρόπο. Γεννήθηκε «ἐκ Πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς παρθένου»
(Σύμβ. πίστ.) . Αὐτὴ εἶνε ἡ πίστι μας. Καὶ δεύτερον ὑπῆρξε ἀναμάρτητος,
διότι ἡ ζωή του ἦτο ἀμόλυντος, πιὸ λαμπρὴ κι ἀπὸ τὸν ἥλιο.Αὐτόπτες καὶ
αὐτήκοοι (ὅπως εἶνε οἱ δώδεκα ἀπόστολοι) ὁμολογοῦν, ὅτι δὲν διέπραξε
ἁμαρτία «οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐ τοῦ» (Ἠσ. 53,9. Α΄ Πέτρ.
2,22) . Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Χριστὸς τόλμησε—καὶ εἶνε ὁ μόνος ἄνθρωπος— νὰ
ρωτήσῃ τοὺς ἐχθρούς του• «Τίς ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;» (Ἰωάν. 8,46) .
Καὶ τὸ ἐρώτημα αὐτὸ παραμένει ἀναπάντητο. Ἀναμάρτητος εἶνε.Γι᾿ αὐτὸ ἡ
Ἐκκλησία ψάλλει• «Ἐκάλυψεν οὐ ρανοὺς ἡ ἀρετή σου, Χριστέ» (βλ. Ἀβ. 3,3.
Καταβ. Ὑπαπ.) .Ἀλλ᾿ ὁ Χριστὸς εἶνε ἀναμάρτητος καὶ γιὰ ἕναν ἄλλο λόγο,
ποὺ ἀναφέρεται στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Ποῦ φαίνεται ἡ ἀναμαρτησία του;
Τὸ εὐαγγέλιο σήμερα λέει, ὅτι ἐκεῖ στὸν Ἰορδάνη πήγαιναν καὶ ἐβαπτίζοντο
οἱ ἄνθρωποι. Πῶς ἐβαπτίζοντο; Μπαίνανε μέσα στὰ νερὰτοῦ ποταμοῦ,
ἐβυθίζοντο μέχρι τὸ λαιμό, κι ἀπὸ τὴ θέσι αὐτὴ ἐξωμολογοῦντο τὶς
ἁμαρτίες τους. Ἔμεναν μέσα στὰ νερὰ ὅσο διαρκοῦσε ἡ ἐξομολόγησί τους,
ἄλλοι περισσότεροι κι ἄλλοι λιγώτερο. Ὑπῆρξε ὅμως ἕνας, ἕνας καὶ μόνος,
ποὺ μόλις μπῆκε βγῆκε. Τὸ λέει τὸ εὐαγγέλιο, ὅτι «εὐθέως» ἐξῆλθε ἀπὸ τὰ
νερὰ τοῦ Ἰορδάνου (Μᾶρκ. 1,10) . Εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Μόνο
αὐτὸς μόλις μπῆκε βγῆκε. Διότι δὲν εἶχε νὰ πῇ καμμιά ἁμαρτία.
Εἶνε
λοιπὸν ἀναμάρτητος. Ἀλλ᾿ ἐφ᾿ ὅσον εἶνε ἀναμάρτητος, τότε —ἐρωτοῦν οἱ
πατέρες καὶ ἐρωτοῦμε κ᾿ ἐμεῖς— γιατί βαπτίσθηκε; Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπαντᾷ
ἡ Ἐκκλησία.
- Βαπτίσθηκε γιὰ ἕνα μεγάλο λόγο. Βαπτίσθηκε, γιὰ νὰ φανερωθῇ τὸ μέγα μυστήριο.Ποιό μυστήριο;
- Βαπτίσθηκε γιὰ ἕνα μεγάλο λόγο. Βαπτίσθηκε, γιὰ νὰ φανερωθῇ τὸ μέγα μυστήριο.Ποιό μυστήριο;
Τὸ μυστήριο εἶνε παντοῦ, ἁπλώνεται σὲ ὅλο τὸν
κόσμο, ἀκόμα καὶ στὸ ἐλάχιστο τμῆμα τῆς ὕλης, τὸ ἄτομο. Κι ἀφοῦ
ἁπλώνεται στὸν ὑλικὸ κόσμο, πολὺ περισσότερο ἁπλώνεται στὸν πνευματικὸ
κόσμο. Μυστήριο τῶν μυστηρίων, ἀπρόσιτο στὴν ἀνθρώπινη διάνοια, εἶνε
αὐτὸ ποὺ κηρύττει ἡ Ἐκκλησία μας•ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε τρισυπόστατος. Ἕνας
ἥλιος–τρεῖς ἥλιοι,τρισήλιος Θεότης. Ἁγία Τριάς, Πατὴρ Υἱὸς καὶ ἅγιον
Πνεῦμα, ἐλέησον τὸν κόσμο κ᾿ ἐμᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς.
Αὐτὴ εἶνε ἡ πίστι μας. Καὶ τὸ μυστήριο αὐτὸ ἀποκαλύφθηκε μὲ τὴ βάπτισι τοῦ Χριστοῦ.Τότε, ἐνῷ ὁ Υἱὸς ἐβαπτίζετο, ὁ Πατὴρ μαρτύρησε ἀπὸ τὸν οὐρανό, καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο κατῆλθε μὲ τὴ μορφὴ περιστερᾶς.
Αὐτὴ εἶνε ἡ πίστι μας. Καὶ τὸ μυστήριο αὐτὸ ἀποκαλύφθηκε μὲ τὴ βάπτισι τοῦ Χριστοῦ.Τότε, ἐνῷ ὁ Υἱὸς ἐβαπτίζετο, ὁ Πατὴρ μαρτύρησε ἀπὸ τὸν οὐρανό, καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο κατῆλθε μὲ τὴ μορφὴ περιστερᾶς.
Ἰδού,
λοιπόν, ὁ ἕνας λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο βαπτίσθηκε ὁ Χριστός. Ὑπάρχει ὅμως
μαζὶ μ᾿ αὐτὸν καὶ ἄλλος λόγος. Ὁ Χριστός, τὸ δεύτεροπρόσωπο τῆς ἁγίας
Τριάδος, ἦταν ἄγνωστος στοὺς ἀνθρώπους . Κανείς δὲν τὸν ἐγνώριζε.
Τὰ
περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς του τὰ πέρασε σ᾿ ἕνα μικρὸ χωριό, τὴ
Ναζαρέτ. Ἐκεῖ ἔζησε μέχρι τὰ τριάντα του χρόνια. Εἶνε ψέμα αὐτὸ ποὺ
διαδίδουν, ὅτι ὁ Χριστὸς πῆγεστὶς Ἰνδίες νὰ σπουδάσῃ. Ὄχι. Δὲν πῆγε
οὔτεστὶς Ἰνδίες, οὔτε σὲ σχολὲς καὶ πανεπιστήμια. Ἔμεινε ἐκεῖ φτωχὸς καὶ
ἄσημος, ἐργαζόμενος ὡς μαραγκός, καὶ μὲ τὸν ἱδρῶτα του ἔβγαζε τὸ ψωμί
του. Καὶ ἔτσι ἦταν ἄγνωστος.Κανείς δὲν μποροῦσε νὰ φαντασθῇ, ὅτι κάτωἀπὸ
τὸ ταπεινὸ αὐτὸ σχῆμα κρύβεται τὸ μεγαλεῖο τῆς Θεότητος.
Τώρα, ποὺ ἦρθε στὸν Ἰορδάνη, τὸ μυστήριο φανερώθηκε. Ποιό μυστήριο; Ὅτι αὐτὸςεἶνε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀναμενόμενος Λυτρωτής . Ὁ οὐρανὸς ἄνοιξε κι ἀπὸ ψηλὰ ἀκούστηκε φωνὴ πρὸς τὴ γῆ, οὐράνιο διάγγελμαποὺ δὲν ξανακούστηκε. Εἶνε αὐτὸ ποὺ θὰ ἐπαναληφθῇ καὶ στὸ Θαβὼρ μὲ τὴ φωνὴ «Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾦ εὐδόκησα• αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17,5) .
Τώρα, ποὺ ἦρθε στὸν Ἰορδάνη, τὸ μυστήριο φανερώθηκε. Ποιό μυστήριο; Ὅτι αὐτὸςεἶνε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀναμενόμενος Λυτρωτής . Ὁ οὐρανὸς ἄνοιξε κι ἀπὸ ψηλὰ ἀκούστηκε φωνὴ πρὸς τὴ γῆ, οὐράνιο διάγγελμαποὺ δὲν ξανακούστηκε. Εἶνε αὐτὸ ποὺ θὰ ἐπαναληφθῇ καὶ στὸ Θαβὼρ μὲ τὴ φωνὴ «Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾦ εὐδόκησα• αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17,5) .
Ἔτσι
ὁ οὐρανὸς ἔδειξε τὸν ὁδηγό. Μᾶς εἶπε• Τώρα ἔχετε ὁδηγό, δὲν εἶστε χωρὶς
ὁδηγό. Οἱ ἄνθρωποι βέβαια προτιμοῦν ἄλλους ὁδηγούς. Ἀλλὰ οἱ ὁδηγοὶ
ἐκεῖνοι εἶνε τυφλοί. Καὶ «τυφλὸς τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς
βόθυνον πεσοῦνται» (ἔ.ἀ.15,14) . Ὁδηγὸς εἶνε ἕνας καὶ μόνο, ὁ Κύριος
ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.Αὐτὸς ὁδηγεῖ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Ἂν τὸν ἄκουγαν οἱ
ἄνθρωποι, ἡ γῆ θά ᾿ταν παράδεισος καὶ τὸ περιστέρι μὲ τὸ κλαδὶ τῆς
ἐλιᾶςστὸ στόμα θὰ πετοῦσε παντοῦ στὸν κόσμο.
Ἀδελφοί
μου! Καὶ οἱ μεγαλύτεροι θεολόγοι νὰ προσπαθήσουν δὲν μποροῦν νὰ
ἐξηγήσουν αὐτὸ τὸ μυστήριο. Μὲ τὸ μυαλὸ δὲν πιάνεται. Πῶς μποροῦμε νὰ τὸ
πλησιάσουμε; Θὰ πῶ ἕνα τρόπο μ᾿ ἕνα παράδειγμα. Στοὺς αἰθέρες ὑπάρχουν,
ὅπως γνωρίζουμε, τὰ λεγόμενα ἑρτζιανὰ κύματα. Μεταφέρουν ἀπ᾿ ἄκρου εἰς
ἄκρο τὶς φωνὲς ὅλων τῶν ῥαδιοσταθμῶν. Ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ συλλάβῃς καὶ ν᾿
ἀκούσῃς τὶς φωνές, πρέπει νὰ ἔχῃς ῥαδιόφωνο μὲ κεραία. Ὅπως λοιπὸν γιὰ
ν᾿ ἀκούσῃς τὴ φωνὴ τῶν διαφόρων σταθμῶν πρέπει νὰ ὑπάρχῃ κεραία, ἔτσι κ᾿
ἐδῶ μᾶς χρειάζεται κεραία.
Ἐμεῖς
ζοῦμε χωρὶς κεραία. Τὴν ἔχουμε σπάσει. Ἐὰν στὸ σπίτι χαλάσῃ ἡ κεραία
τοῦ ῥαδιοφώνου, τρέχουμε καὶ τὴ διορθώνουμε. Γιὰ ν᾿ ἀκούσουμε τί;
Ἀνοησίες καὶ βλακεῖες.Καὶ εἶνε εὐτυχὴς ὅποιος κλείνει τὰ ῥαδιόφωνα καὶ
τὶς τηλεοράσεις, διότι ὅσο τ᾽ ἀκούει γεμίζει τὸ μυαλό του σκουπίδια.
Σκουπιδότοπος ἔγινε τὸ μυαλὸ τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὰ σκουπίδια ποὺ σκορπίζουν
οἱ σταθμοὶ τοῦ κόσμου. Κεραία λοιπόν. Ποιά εἶνε ἡ κεραία;
Ἡ
πίστις. Ὤ ἡ πίστις! Αὐτὴ εἶνε ἡ κεραία• μ᾿ αὐτὴν ἀκοῦμε ὑπεργήινα
μηνύματα, ποὺ ἔρχονται ὄχι ἀπὸ ἐπιγείους σταθμούς, ἀλλ᾿ ἀπὸ τὸν
ὑπερκόσμιο σταθμὸ τῆς ἁγίας Τριάδος. Ὦ ἁγία Τριάς, φώτισον πάντας ἡμᾶς.
Δόςμας πίστι. Ἔτσι συλλαμβάνονται τὰ κύματα αὐτά. Ἔτσι θὰ μπορέσουμε νὰ
νοήσουμε τὸμέγα αὐτὸ μυστήριο.Ἀλλὰ καὶ κάτι ἄλλο ἀκόμα. Γιὰ νὰ εἶνε ἡ
πνευματική μας κεραία καθαρὴ καὶ ν᾿ ἀκούσομε τὰ μηνύματα αὐτά, γιὰ νὰ
μὴν εἴμαστε ἄνθρωποι μόνο τῶν πέντε αἰσθήσεων, ἐπικούρειοι, ὀπαδοὶ τοῦ
Ἐπικούρου, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος, πρέπει νὰ πᾶμε στὸν
Ἰορδάνη ποταμὸ σήμερα. Ποῦ νὰ πᾶμε; Δὲν ἐννοῶ τὸν Ἰορδάνη τῆς
Παλαιστίνης. Ἐκεῖνος ὁ Ἰορδάνης αὐτὲς τὶς ἡμέρες συγκεντρώνει πλήθη
ἀνθρώπων ἀπ᾿ ὅλο τὸνκόσμο. Δὲν λέω νὰ πᾶμε ἐκεῖ. Ὑπάρχει ἕνας ἄλλος
Ἰορδάνης ἀνώτερος. Ὁ Ἰορδάνης αὐτὸς δὲν εἶνε νερά. Γιατὶ ὄχι ἕναν
Ἰορδάνη, ὄχι ἕναν Ἀξιό, ὄχι ἕναν Ἁλιάκμονα, ἀλλὰ ὅλους τοὺς ποταμοὺς νὰ
περάσουμε, εἶνε ἀδύνατον νὰ καθαριστοῦμε, ἂν δὲν περάσουμε ἀπὸ τὸν
ἄλλον ἐκεῖνο Ἰορδάνη. Ποῖος εἶνε αὐτός; Τὸ λένε οἱ πατέρες• εἶνε τὸ
δάκρυ. Ἕνα δάκρυ ἀγάπης γιὰ τὸ Θεὸ καὶ μετανοίας γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας.
Κόσμε
τοῦ αἰῶνος τούτου, δός μου ἕνα δάκρυ! Πολλὰ δάκρυα κυλοῦν στὸν κόσμο.
Ἂν κατέβαινε ἕνας ἄγγελος καὶ μάζευε τὰ δάκρυα ποὺ χύνονται, θὰ σχημάτιζε
ἕνα ποταμό. Δὲν ἔχουν ὅμως ἀξία ὅλα τὰ δάκρυα. Ἕνα μόνο δάκρυ ἔχει
ἀξία• τὸ δάκρυ γιὰ τὸ ἁμαρτωλὸ συνειδός μας, τὸ δάκρυ τῆς Μετανοίας
,ὅπως ἦταν τὸ δάκρυ τοῦ Πέτρου ποὺ «ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς» (Λουκ.
22,62).
Ἂς κλάψουμε λοιπὸν κ᾿ ἐμεῖς μὲ μετάνοια. Καὶ τὸ δάκρυ τῆς μετανοίας θὰ γίνῃ Ἰορδάνης. Καὶ μέσα στὸν Ἰορδάνη αὐτὸν θὰ αἰσθανθοῦμε κ᾿ ἐμεῖς τὸ μεγαλεῖο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὑμνοῦντες Πατέρα Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα εἰς αἰῶνας αἰώνων• ἀμήν ».
Ἂς κλάψουμε λοιπὸν κ᾿ ἐμεῖς μὲ μετάνοια. Καὶ τὸ δάκρυ τῆς μετανοίας θὰ γίνῃ Ἰορδάνης. Καὶ μέσα στὸν Ἰορδάνη αὐτὸν θὰ αἰσθανθοῦμε κ᾿ ἐμεῖς τὸ μεγαλεῖο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὑμνοῦντες Πατέρα Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα εἰς αἰῶνας αἰώνων• ἀμήν ».
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Πηγή: ἐδῶ
Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε!
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἱερόν καί ἁγιώτατον δοχεῖον καί τῆς Τρισηλίου Θεότητος ἄμωμον καί πανάσπιλον ἱερεῖον.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τό στήριγμα τῆς εὐσέβειας καί τό καύχημα τῆς μοναδικῆς πολιτείας.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, στειρευούσης σεβασμιώτατον βλάστημα, καί πανόλβιον οἰκουμένης ἁπάσης ἀγλάισμα.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τό κλέος τῆς παρθενίας καί τό σεμνολόγημα τῆς ὀρθοδοξίας.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τῶν Προφητῶν ἀγλαοπυρσόμορφον ἄγαλμα, καί ἀργυροχρυσόπλοκον τῶν Μαρτύρων διάδημα.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς ἀδιάσειστον ἔρεισμα, καί τῆς ἐνθέου διαγωγῆς τό ὡράισμα.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τῆς Παλαιᾶς τε καί Νέας Διαθήκης ἐνδοξότατε μεσίτα, καί τῶν ἁμαρτωλῶν ἀκατάπαυστε πρός Θεόν ἱκέτα.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, ἐπίγειε Ἄγγελε καί οὐράνιε ἄνθρωπε.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τοῦ Χριστοῦ πολύφωτε λύχνε καί ἄσβεστε, καί ἁπάντων Ἁγίων ὑπέρτερε ἅγιε.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, στῦλε τῆς Ἐκκλησίας ἑδραιότατε, καί φίλε γνήσιε τοῦ Χριστοῦ προσφιλέστατε.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, ὄρθρε φαεινότατε, καί ἑωσφόρε λαμπρότατε.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, ἔκλαμπρε τοῦ κόσμου ἀστήρ, καί λαμπροφανέστατε τῆς οἰκουμένης φωστήρ.
Χαῖρε,
Προφήτα καί Πρόδρομε, Ἠλία τῆς πρώτης τοῦ Χριστοῦ παρουσίας ζηλωτά
ἐνθεότατε, καί τῶν τελωνῶν καί στρατιωτῶν διορθωτά συνετώτατε καί
σοφώτατε.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης ἔνδοξε προμηνυτά καί τοῦ Θεοῦ Σωτῆρος ὑπέρτιμε Βαπτιστά.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, τοῖς ἐν τῷ Ἅδη εὐκταιότατε εὐαγγελιστά, καί τῆς Παναγίας Τριάδος μακαριώτατε παραστάτα καί θεατά.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε, θεοδόξαστε χοροστάτα τῆς ἀΰλου ταξιαρχίας καί πρῶτε κληρονόμε τῆς οὐρανίου Βασιλείας.
Χαῖρε, Προφήτα καί Πρόδρομε.
Πηγή: imaik.gr
Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019
Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Θεοφανείων
Κατὰ Ματθαῖον, γ΄13-17.
13 Τότε παραγίνεται
ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ
βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ.
14 ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· Ἐγὼ χρείαν
ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με;
15 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς
εἶπεν πρὸς αὐτόν· Ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν
δικαιοσύνην. τότε ἀφίησιν αὐτόν·
16 καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς
ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδεν τὸ Πνεῦμα
τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ' αὐτόν·
17 καὶ ἰδοὺ
φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ
εὐδόκησα.
Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς τῶν Θεοφανείων
Ἐπιστολὴ πρὸς Τίτον, β΄11-14, γ΄4-7.
β 11 Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν
ἀνθρώποις,
12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς
κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν
αἰῶνι,
13 προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ
μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
14 ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ
ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν
περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων.
γ 4
ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,
5
οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ τὸν αὐτοῦ
ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος
ἁγίου,
6 οὗ ἐξέχεεν ἐφ' ἡμᾶς πλουσίως διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος
ἡμῶν,
7 ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενώμεθα κατ'
ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου.
Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος
Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 922-924 & myriobiblos.gr
Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019
Προεόρτια τῶν Θεοφανείων
Κανών α', ᾨδὴ ε', ὁ Προεόρτιος
Ἦχος α' - Θεὸς ὢν εἰρήνης
Ἦχος α' - Θεὸς ὢν εἰρήνης
Τὸ φῶς τὸ ἄδυτον, λάμψον Χριστέ,
ταῖς καρδίαις τῶν πίστει ὑμνούντων
σε,
εἰρήνην σου δωρούμενος, ἡμῖν τὴν ὑπὲρ νοῦν·
ὅπως ἐξ ἀγνωσίας,
νυκτὸς πρὸς τὴν ἡμέραν,
τῶν ἐντολῶν σου τρέχοντες, δοξολογῶμέν σε
φιλάνθρωπε».
Εἰρήνης ὑπάρχων, Χριστὲ Βασιλεύς,
Εἰρήνης ὑπάρχων, Χριστὲ Βασιλεύς,
τὸ τῆς ἔχθρας
μεσότοιχον ἔλυσας,
σαρκὸς ἐν ὁμοιώματι, φανεὶς ἐπὶ τῆς γῆς·
ὅθεν τὴν
ἔλευσίν σου, ἰδὼν ὁ Ἰωάννης,
κατεπλήττετο φόβῳ, χειροθετεῖν σε
κελευόμενος.
Δρακόντων τάς κάρας, συντρίψαι Χριστός,
Δρακόντων τάς κάρας, συντρίψαι Χριστός,
ἐπειγόμενος
νῦν παραγίνεται,
τοῖς ὕδασι καὶ τρέμοντι, βοᾷ τῷ Βαπτιστῇ.
Ἔκτεινόν σου
τὴν χεῖρα, καὶ ἅψαι κορυφῆς μου,
καὶ δειλίαν ἀπόθου, ἐπιτελῶν τὸ
προσταττόμενον.
Ἐδήλου Προφήτης, τὴν χάριν ποτέ,
Ἐδήλου Προφήτης, τὴν χάριν ποτέ,
τοῦ Βαπτίσματος
θείῳ ἐν Πνεύματι πατάξας Ἰορδάνια,
τὰ ῥεῖθρα μηλωτῇ, ἅτινα διῃρέθη,
ἡμῖν
ὀδοποιοῦντας, ἀναγέννησιν θείαν,
τοῦ ἐν αὐτοῖς ἐπιφανέντος Χριστοῦ.
Πηγή: ἐδῶ
Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019
Τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ
Ἀπολυτίκιον - Ἦχος α´
«Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα,
καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι
ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν,
νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ᾽ Αὐτοῦ, θαυμάτων διακρίσεσιν.
Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ, χαίροις φωτὸς ὁ πρόβολος·
χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν, προχέων ἐκ λειψάνων σου.»
καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι
ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν,
νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ᾽ Αὐτοῦ, θαυμάτων διακρίσεσιν.
Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ, χαίροις φωτὸς ὁ πρόβολος·
χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν, προχέων ἐκ λειψάνων σου.»
Θαῦμα Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ
Σεβαστέ μας π. Σίμων.
Στή συλλογή τῶν θαυμάτων τοῦ ῾Οσίου Νικηφόρου θά θέλαμε νά σᾶς προσθέσωμε καί τό δικό μας θαῦμα.
῾Η Ἀδ. Εὐσεβία, ἡ Ἁγιογράφος μας, ἔσπασε τήν κερκῖδα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ μόλις πήραμε τήν παραγγελία ἑνός τέμπλου τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Παρθενίου Λαμψάκου.
Κατά τήν περίοδο τοῦ γύψου, ἕνα βράδυ ἄκουγε τήν βιογραφία καί τά θαύματα τοῦ Ὁσίου ἀπ᾿ τόν σταθμό τῆς Πειραϊκῆς ᾿Εκκλησίας καί μέ κατάνυξη παρεκάλεσε τόν Ὅσιο νά τήν θεραπεύση καί ὑπεσχέθη ν᾿ ἁγιογραφήση τήν εἰκόνα του.
Αὐτοστιγμεί κίνησε καί τά πέντε μαρμαρωμένα δάκτυλά της χωρίς νά αἰσθάνεται κανένα πόνο.
Ἐν συνεχείᾳ, μόλις βγῆκε ὁ γύψος, μόνο μέ δύο φυσιοθεραπεῖες ἀποκατεστάθη τό χέρι της τελείως καί ἄρχισε νά ἁγιογραφῆ τό τέμπλο. Ἀμέσως μετά θά ἐκτελέση καί τό τάμα της.
Μετ᾿ εὐχαριστιῶν καί σεβασμοῦ
Ἁγνή Μοναχή
Καθηγουμένη Ἱ. Μ. Παναγίας Ἐλεούσης
Κάλυμνος, 8/1/2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)