Εἶναι εὐκολότερο νά γράφη κανείς τήν αλήθεια κατευθείαν στήν ψυχή,
σάν πάνω σέ κερί τό ὁποῖο ἀκόμη δέν ἔχει χαραχθῆ,
παρά νά προσπαθῆ νά χαράξει τούς λόγους τῆς εὐσεβείας
πάνω σέ πονηρές διδασκαλίες καί δόγματα,
διότι τότε συγχέονται μέ τά δεύτερα καί
ἑναντιώνονται σ' αὐτά τά πρῶτα...
ἑναντιώνονται σ' αὐτά τά πρῶτα...
Ὅταν ὅμως πρόκειται γιά τήν ψυχή,
εἶναι προτιμότερο νά ἔχη νά κάνει κανείς μέ ψυχή
τήν ὁποία ποτέ δέν ἔχει σημαδέψει πονηρός λόγος,
οὔτε ἔχουν χαραχθῆ μέσα της βαθιά τά γράμματα τῆς κακίας.
Διότι τότε ὁ εὐσεβής καλλιγράφος θά εἶχε νά κάνη δύο ἐργασίες:
Πρῶτα νά ἐξαφανίσει τά προηγούμενα γράμματα, καί
κατόπιν νά ἐγγράψη ἐκεῖνα τά ὁποῖα εἶναι δοκιμασμένα καί
ἀξίζουν νά διατηρηθοῦν μόνιμα.
Διότι ἔχουν πολύ μεγάλη σημασία
καί γιά τά ὑπόλοιπα πάθη καί γιά τόν ἴδιο τόν λόγο
τά σύμβολα καί τά σημάδια τῆς πονηρίας.
Γι ' αὐτό εἶναι τόσο σπουδαῖο τό ἔργο ἐκεῖνων
οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὠς ἀποστολή τους
τήν διαπαιδαγώγηση καί τήν προστασία τῆς ψυχῆς.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Πηγή: Γρηγοριανόν Ταμεῖον, σελ. 272
Τό κείμενο αὐτό τό ἀφιερώνουμε μέ εὐγνωμοσύνη καί μέ υἱκή ἀγάπη
στούς Πνευματικούς μας πατέρες.