Ὅταν δεῖς κάποιους ὑπερήφανους ποὺ δὲν ἀντέχουν
νὰ ἐπαινοῦνται οἱ καλύτεροι, καὶ μηχανεύονται
πῶς νὰ συγκαλύψουν τὴν ἀλήθεια ποὺ κηρύττεται,
ἐμποδίζοντάς την μὲ χίλιους-δυὸ πειρασμοὺς κι ἀθέμιτες διαβολές,
τότε νὰ νοεῖς ὅτι ξανασταυρώνεται ἀπ' αὐτοὺς ὁ Κύριος
καὶ ἐνταφιάζεται καὶ φρουρεῖται μὲ στρατιῶτες καὶ σφραγίδες στὸν τάφο.
Ὁ λόγος ὅμως; ἀνατρέποντας αὐτούς, ἀνασταίνεται, καὶ
πιὸ πολὺ ἀναδεικνύεται ἀπὸ τὸν ἐναντίον του πόλεμο,
ἐνισχυόμενος ὡς πρὸς τὴν ἀπάθεια μὲ τὰ παθήματα.
Γιατὶ εἶναι ἰσχυρότερος ἀπ' ὅλα, ἐπειδὴ
καὶ εἶναι καὶ ὀνομάζεται ἀλήθεια.
Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής
Πηγή: Φιλοκαλία, Tόμος Β', σελ. 114