«Ἐκεῖνο πρῶτα θέλω νά σοῦ πῶ·
νά ἀποφεύγη γενικά ὅλες τίς συντροφιές τῶν κακῶν
καί τίς ἡδονές πού προκαλοῦν, πρέπει ὁ νέος.
Διότι πολλοί εἶναι ὅπως τά ζῶα,
τά γεμάτα ψώρα ἤ κάποια ἄλλη ἀρρώστια,
καί προσπαθοῦν τούς πιό ἀφελεῖς νέους,
ἀφοῦ τριφτοῦν κοντά τους μέ τόν δόλο τῆς πανουργίας τους,
θέλοντας, σάν νά ἦταν ἀρρώστια ἡ πονηριά τους,
νά τούς τήν μεταδώσουν, ὥστε μέ τῶν πολλῶν
τήν ἐπικοινωνία νά σκεπάσουν τίς κακίες τους.
Νά φυλάγεσαι ἀπό αὐτούς. Διότι ὅπως δοκεῖ ὁ Παῦλος,
«φθείρουσιν ἤθη χρηστά ὁμιλίαι κακαί».
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
(Ἔπη εἰς ἑτέρους. Ποίημα Η', Πρός Σέλευκον. ΕΠΕ 11,140. ΒΕΠΕΣ 62,254. PG 37, 1581-1582)
Πηγή: Γρηγοριανόν Ταμεῖον,
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, σελ. 750.
Νεοελληνική ἀπόδοση:
Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης