Ἀνάμνησις περὶ Διαφόρων σεισμῶν...
καί περί Θεοῦ κηδεμονίας
Ἀναζητώντας πολλές φορές τήν αἰτία πού ἡ γῆ τρέμει καί ταρακουνιέται βρίσκω ὅτι εἶναι διπλή.
Πρῶτον γιά τούς πολλούς θεούς καί γι' αὐτούς πού θεοποιοῦν τήν κτίση, γιά νά γνωρίσουν ὅτι Ἕνας εἶναι ὁ Θεός, αὐτός πού ἔκανε καί τόν κόσμο ὁλόκληρο καί πού τινάζει σάν μικρή χλαμύδα τή γῆ καί πάλι τήν ἀναστερεώνει.
Δεύτερον γιά τήν πληθώρα τῶν ἀνθρώπων πού ἁμαρτάνουν.
«Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν», λέγει ἡ Ἁγία Γραφή. Ἄν καί βέβαια ἀπειρότερες φορές κι ἀπ' τόν ἥλιο ἀκόμη ὁ Θεός βλέπει στή γῆ, ὅμως ὅταν θυμωμένα κυττάξει γιά τίς ἁμαρτίες μας, ταρακουνιέται ἡ γῆ μή μπορώντας νά ἀντέξει στό φοβερό βλέμμα τοῦ Κτίστη, πού πέφτει αὐστηρά πάνω της.
Αὐτό ὅμως εἶναι ἀπόδειξη καί ἀποτέλεσμα τῆς ἀπεριόριστης φροντίδας τοῦ Κτίστη καί γνώρισμα τῆς μεγάλης Του φιλανθρωπίας. Γιατί, ὅπως ξέρουμε, ἄν καί «ἀποδίδει ἐκκάστῷ κατά τά ἔργα αὐτοῦ», ἐδῶ ὅμως ἀντιστρέφει τήν κρίση. Ἔτσι ἐνῶ ἡ λογική κτίση εὐθύνεται γιατί ἁμαρτάνει, ἐν τούτοις ἡ ἄλογη καί ἀνεύθυνη κτίση μαστιγώνεται, θέλοντας νά διδάξει τούς ἀνθρώπους νά φύγουν ἀπό τήν ἁμαρτία.
Πολλά καί μεγάλα φορτία κουβαλᾶ ἡ γῆ πάνω της ἀλλά πιό πολύ κι' ἀπ' ὅλα αὐτά μαζί τήν καταβαραίνει τῆς ἁμαρτίας τό φορτίο, καί γι' αὐτό τραντάζεται ὁλόκληρη. Μιλώντας μέ τήν σιωπή της μᾶς λέει: «Ἐσεῖς, ἄνθρωποι, ἁμαρτάνετε κι' ὅμως ἐγώ κλονίζομαι καί τρέμω. Μαστιγώνεται καί ἐξευτελίζεται ἡ δούλη ἐνῶ ἡ κυρία της εἶναι πού παρανομεῖ. Ὁ ἄρχοντας ἁμαρτάνει, καί δέρνεται καί θρηνεῖ ὁ ἀρχόμενος.
Ὦ βάθος τῆς ἄφατης κηδεμονίας τοῦ Θεοῦ: Ἐμᾶς πού ἁμαρτάνομε μᾶς ἀνέχεται καί ἡ γῆ πού δέν ἁμαρτάνει μαστιγώνεται καί τρέμει γιά νά φοβηθοῦμε καί νά συμμαζευτοῦμε ἐμεῖς. Ὅπως ἀκριβῶς γαυγίζει τό σκυλί καί φοβᾶται τό λιοντάρι, ὅπως ὅταν στριφογυρνᾶ καί μεταξωτό μαστίγιο ἀκόμη καθησυχάζει τ' ἀφηνιασμένο ἄλογο, ὅπως καί μικρό παιδάκι ὅταν ἀγριοφωνάζει τρέπει σέ φυγή ἐλέφαντα, καί γενικά, ὅπως καί οἱ φιλόσοφοι λένε μερικά ἀπό τά μεγάλα ὄντα νικῶνται ἀπό μικρά καί ἀσήμαντα, ἔτσι καί ἐδῶ τρομάζει ὁ Θεός τή γῆ θέλοντας νά τρομοκρατήσει ἐμᾶς καί ν' ἀφήσουμε τήν ἁμαρτία...». (συνεχίζεται).
Ὅσιος Νεόφυτος ὁ ἔγκλειστος ὁ Κύπριος
Νεοελληνική ἀπόδοσις: Ἱ. Ἀθ.
Πηγή: Ἐλπιδοφόρα πνευματικά ἀντίδοτα, Ὀρθόδοξος Κυψέλη, σελ. 165-166