Ἂς ἑορτάσωμε λοιπὸν τὴν ἑορτὴν αὐτὴ κατὰ τὴν ὁποίαν ἀνέστη ὁ Κύριος. Διότι ἀνέστη καὶ μαζί του ἀνέστησε τὴν οἰκουμένην. Καὶ αὐτὸς μὲν ἀνέστη συντρίβοντας τὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου, ἀνέστησε δὲ καὶ ἐμᾶς διαλύοντας τὶς ἁλύσεις τῶν ἁμαρτιῶν μας.
Ὁ Ἀδὰμ ἡμάρτησε καὶ ἀπέθανε· ὁ Χριστὸς δὲν ἡμάρτησε καὶ ἀπέθανε. Πρωτάκουστο καὶ παράδοξον· ἐκεῖνος ἡμάρτησε καὶ ἀπέθανε, ἐνῶ αὐτὸς δὲν ἡμάρτησε καὶ ὅμως ἀπέθανε.
Γιὰ ποῖον λόγο καὶ γιὰ ποῖον σκοπό; Γιὰ νὰ ἠμπορέση ἐκεῖνος ποὺ ἡμάρτησε καὶ ἀπέθανε νὰ ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου διὰ μέσου αὐτοῦ ποὺ δὲν ἡμάρτησε καὶ ἀπέθανε.
Τὸ ἴδιο γίνεται πολλὲς φορὲς καὶ σ' ἐκείνους ποὺ ὀφείλουν χρήματα. Ὀφείλει κάποιος σ' ἕναν ἄλλο καὶ δὲν ἔχει νὰ τοῦ τὰ ἐπιστρέψη, καὶ γι' αὐτὸ φυλακίζεται. Κάποιος τρίτος ποὺ δὲν ὀφείλει καὶ ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ καταβάλη τὴν ὀφειλή, τὰ καταθέτει καὶ ἐλευθερώνει τὸν ὑπεύθυνο.
Ἔτσι ἔγινε μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὸν Χριστό. Χρωστοῦσε ὁ Ἀδὰμ τὸν θάνατον καὶ ἐκρατεῖτο στὴν φυλακή. Ὁ Χριστὸς δὲν χρωστοῦσε τίποτε, ἦταν ἐλεύθερος· ἦλθε καὶ κατέθεσε τὸν θάνατό του πρὸς χάριν τοῦ φυλακισμένου, οὕτως ὥστε νὰ τὸν ἀπολύση ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου.
Εἶδες τὰ κατορθώματα τῆς Ἀναστάσεως; εἶδες φιλανθρωπία τοῦ Δεσπότου; Εἶδες τὸ μέγεθος τῆς κηδεμονίας του; Ἄς μὴ γινώμεθα λοιπὸν ἀχάριστοι πρὸς τὸν τόσο μεγάλον εὐεργέτη...
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Πηγή: Πατερικὸν Κυριακοδρόμιον, Ἱερὸν Κελλίον Ἁγίου Νικολάου Μπουραζέρη, Ἅγιον Ὄρος, σελ. 24 (ἀπόσπασμα).