Ἡ Θεολογία τοῦ Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.
Τό Εὐαγγέλιο καί οἱ ἐπιστολές τοῦ Ἰωάννη ἀπαρτίζουν τή βασική ἀρχή πού
διέπει τή χριστολογία τοῦ Ἰωάννη, πώς ὁ Χριστός μόνος φανερώνει τό Θεό
καί ἐξηγεῖ τά περί Θεοῦ (Ἰω. 1, 18). Ἀπώτερος σκοπός τῶν "σημείων" Του,
εἶναι νά πιστέψει ὁ κόσμος ὅτι εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ (Ἰω. 20,
31). Ὁ Χριστός μπορεῖ καί ἀποκαλύπτει τό Θεό, διότι εἶναι ὁ Λόγος του.
Ἡ ἔννοια τοῦ Λόγου ἐδῶ λαμβάνει μία νέα διάσταση διαφορετική ἀπό αὐτήν
πού εἶχε χρησιμοποιήσει ὁ Φίλων ὁ Ἰουδαῖος ἤ ὁ Πλάτωνας καί ὁ
Ἀριστοτέλης. Ἡ θεολογία τῆς ἔννοιας τοῦ Λόγου ἔχει ἕνα νέο σαφές
θεολογικό περιεχόμενο. Ὁ Λόγος εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ δημιουργός τοῦ
σύμπαντος, τό φῶς καί ἡ ζωή τῆς ἀνθρωπότητας, ὁ ὁποῖος ἐνανθρώπησε γιά
τή σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἰωάννης μέ τό ὁμολογιακό κείμενο «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος καί ὁ Λόγος ἦν
πρός τόν Θεόν καί Θεός ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. 1,1), ἀναφέρει πώς ὁ Λόγος
εἶναι προαιώνιος καί θεῖος, ὅτι εἶναι ὁ δημιουργός τοῦ σύμπαντος κόσμου.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ ζωή καί τό φῶς καί εἶναι σαφῶς Θεός. Ὁ Λόγος
αὐτός ἐνσαρκώθηκε, καί ἡ ἐνσάρκωση αὐτή συνιστᾶ πλήρωση τοῦ
ἀποκαλυπτικοῦ ἔργου τοῦ Θεοῦ, ὅπως δόθηκε στό Μωϋσῆ. Τό Θεό κανείς δέν
εἶδε ποτέ, ἀναφέρει ὁ Ἰωάννης. Εἶναι ἀκατάληπτος καί ἀόρατος, ἀλλά
γίνεται γνωστός μέ τή θεία ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου. Ὁ Λόγος ὡς μονογενής
υἱός, πού εἶναι Θεός καί ὑπάρχει στούς κόλπους τοῦ Πατρός, εἶναι ὁ μόνος
ἱκανός νά Τόν φανερώνει καί νά Τόν ἐξηγεῖ. Ὁ ἐναθρωπήσας Λόγος εἶναι ὁ
ἴδιος πού ἐνήργησε ποικιλοτρόπως κατά τήν Παλαιά Διαθήκη γιά τό σχέδιο
τῆς θείας οἰκονομίας. Ὁ Λόγος αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας, τόν ὁποῖον εἶδαν
καί ἄκουσαν οἱ μαθητές Του. Εἶναι αὐτός πού θά ἔρθει μέ δόξα γιά νά
δώσει τέλος στήν ἀνθρώπινη τραγωδία (Ἀποκ. 19, 11-16).
Στή θεολογία τοῦ Ἰωάννη τό εὐαγγέλιο ταυτίζεται μέ τόν Ἰησοῦ καί ἡ
ὑποστατικότητα αὐτοῦ τονίζεται μέ τήν ἔννοια τοῦ "ἐγώ εἰμι". Ἡ φράση
εἶναι σαφῶς βιβλική καθότι ὁ Θεός διαβεβαίωσε τόν Μωυσῆ στή βάτο ὅτι
"ἐγώ εἰμι ὁ ὤν" (Ἔξοδος 3, 14). Ἐπίσης δηλώνει καί στόν ἰσραηλιτικό λαό
πώς "Ἐγώ εἰμι ὁ θεός, καί οὔκ ἔστιν ἄλλος" (Ἠσαΐας 45,22). Ἐδῶ λοιπόν ὁ
Θεός ὁμιλεῖ μέ ὑποστατικό τρόπο. Καί ὁ Θεός πού ὁμιλεῖ δέν εἶναι ἄλλος
ἀπό τόν ἄσαρκο Λόγο, πού φανερώνει καί τόν Πατέρα. Ὁ Ἰωάννης μᾶς
ἀναφέρει μέ σαφήνεια περισσότερες ἀπό δέκα ὁμολογίες τοῦ Κυρίου, ὁ
ὁποῖος ἀναφέρει ἐπίσης τό «ἐγώ εἰμι» (Ἰω. 4, 25-26. 6, 35. 8, 12. 8, 24.
8, 28. 10, 7-9 κ.α.). Ἀπό τίς δηλώσεις αὐτές εἶναι φανερό ὅτι ὁ Ἰησοῦς
εἶναι ὁ Θεός Λόγος, ὁ ὁποῖος, «Ὁ ἤν ἄπ ἀρχῆς, ὁ ἀκηκόαμεν, ὁ ἑωράκαμεν
τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ἐθεασάμεθα καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περί τοῦ
λόγου τῆς ζωῆς· καί ἡ ζωή ἐφανερώθη, καί ἑωράκαμεν καί μαρτυροῦμεν καί
ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τήν ζωήν τήν αἰώνιον, ἤτις ἤν πρός τόν πατέρα καί
ἐφανερώθη ἡμῖν" (Α΄ Ἰωάννου 1, 1-2).
Πηγή: agiostheologos.gr