«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. ιστ΄33).

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, καὶ πρώτου Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων



Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’.
Ὡς τοῦ Κυρίου Μαθητής, 
ἀνεδέξω δίκαιε τὸ Εὐαγγέλιον· 
ὡς Μάρτυς ἔχεις τὸ ἀπαράτρεπτον· 
τὴν παρρησίαν ὡς Ἀδελφόθεος· 
τὸ πρεσβεύειν ὡς Ἱεράρχης. 
Ἱκέτευε Χριστὸν τὸν Θεόν, 
σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.


Κοντάκιοv. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.    
Ὁ τοῦ Πατρὸς μονογενὴς Θεὸς Λόγος, 
ἐπιδημήσας πρὸς ἡμᾶς ἐπ’ ἐσχάτων, 
τῶν ἡμερῶν Ἰάκωβε θεσπέσιε, 
πρῶτόν σε ἀνέδειξε, 
τῶν Ἱεροσολύμων, ποιμένα καὶ διδάσκαλον, 
καὶ πιστὸν οἰκονόμον,
 τῶν μυστηρίων τῶν πνευματικῶν. 
Ὅθεv σε πάντες τιμῶμεν Ἀπόστολε.



Μεγαλυνάριον.
Κλήσει ἀδελφόθεος πεφηνώς, 
Ἰάκωβε μάκαρ, τῶν ἀρρήτων μυσταγωγός, 
ἐν Σιὼν ἐδείχθης, καὶ πάθει σου τιμίῳ, 
τὸ ζωηφόρον πάθος, Χριστοῦ ἐδόξασας.

Πηγή:  synaxarion.gr 



Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Συσσίτια ποὺ λειτουργοῦν σὲ ὅλη τὴν Ἐλλάδα



Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  

Κοινωνικὸ Ἔργο
Μάθετε σὲ ποιά ἐνορία μπορεῖτε νὰ βρεῖτε δωρεάν φαγητό






Ἀναλυτικὸς πίνακας γιὰ τὰ συσσίτια στὶς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης:






Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς ΣΤ΄Λουκᾶ


 Κατὰ Λουκᾶν, η΄27-39.

27 ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ' ἐν τοῖς μνήμασιν. 

28 ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 

29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 

30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 

31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 

32 Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 

33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 

34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 

35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ' οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. 

36 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. 

37 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ' αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. 

38 ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ, ἀφ' οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· 

39 Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. καὶ ἀπῆλθε καθ' ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.


Πηγές: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 265-266 & myriobiblos.gr


Ἀνάλυση:  ἐδῶ

Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς ΣΤ΄ Λουκᾶ.



Ἐπιστολὴ πρὸς Γαλάτας, β΄16-20.

16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.

17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. 

18 εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 

19 ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 

20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ. 


Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος 

Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 752 & myriobiblos.gr 

Ἀνάλυση : ἐδῶ


Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

Ὁ ἄθεος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀληθινὰ καλός - Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς





«Λένε: ὑπάρχουν καὶ ἄθεοι καλοὶ ἄνθρωποι. Ναί, οἱ ἄθεοι μποροῦν νὰ εἶναι προσωρινὰ καλοί, ἐπιφανειακὰ καλοί, φαρισαϊκά καλοί.

λλὰ ὁ ἄθεος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀληθινὰ καλός, διαρκῶς καλός, βαθειὰ καλός, ἀθάνατα καλός, ἐπειδή γι᾿ αὐτὸ χρειάζεται νὰ εἶσαι σὲ πνευματικὴ σχέση, σὲ πνευματικὴ συγγένεια μὲ τὸν πραγματικὰ Μοναδικὸ Ἀγαθὸ καὶ Αἰώνια Ἀγαθὸ: μὲ τὸν Θεὸ καὶ Κύριο Χριστό. 

Εἶναι ἀληθινὸς δι’ ὅλων τῶν αἰώνων ὁ θεῖος λόγος τοῦ Σωτῆρος: «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδὲν» (Ἰωάν. ιε´ 5)».

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Πηγή:  ἐδῶ 


Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

Γιὰ τὴν λύπη καὶ τὴν ἀθυμία - Ἀββᾶς Βαρσανούφιος

 

᾿Απόκριση τοῦ ἴδιου, τοῦ μεγάλου Γέροντα, πρός τόν ἴδιο (ἀδελφό), τότε πού ἐκεῖνος (ὁ ἀδελφός) ἔπεσε σέ πολλή λύπη καί ἀθυμία.

᾿Aδελφέ ᾿Ανδρέα, εἴθε νά μήν ἐπιτρέψει ὁ φιλάνθρωπος Θεός μας στό μισόκαλο ἐχθρό νά σπείρει μέσα σου τή λύπη καί τήν ἀθυμία, τήν ὁποία ἐκεῖνος φέρνει στίς ψυχές, γιά νά μή σέ ὁδηγήσει σέ ἀπόγνωση, σχετικά μέ ὅσα ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ὁ εὐλογητός, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σέ σένα τόν ἀγαπητό, ἀλλά νά ἀνοίξει τήν καρδιά σου νά κατανοήσεις τίς Γραφές, ὅπως ἄνοιξε τήν καρδιά τῶν μαθητῶν, πού ἦταν μαζί μέ τόν Κλεόπα (Λουκ. 24, 32).

Νά κατανοήσεις δηλαδή, γιατί ὁ Θεός, μετά τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε στόν ἅγιο Πατριάρχη ᾿Αβραάμ, πάλι ἐπέτρεπε ὥστε αὐτός νά δοκιμάζεται (Γεν. 22, 1). Διότι λέει: Καί μετά ἀπ᾿ αὐτά τά λόγια, δηλαδή τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε σ᾿ αὐτόν, τό φίλο Του – πού Τοῦ πρόσφερε μιά τόση μεγάλη θυσία, ὁ ὁποῖος δέν ἦταν πρέπον νά πάθει κανένα κακό καί πού γιά τήν πίστη του τή μεγάλη τόν θεώρησε δίκαιο (Γεν. 15, 6), (Ρωμ. 4, 3) – αὐτόν τόν τόσο σπουδαῖο καί μεγάλο, τόν ἄφησε νά πέσει σέ πειρασμό. Καί τόν ἄφησε γιά νά δοκιμαστεῖ, ἀκριβῶς γιά νά κατασταθοῦν ἀναπολόγητες οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους καί νά εἶναι παράδειγμα καί πρότυπο στούς πιστούς, ὅτι “μέ πολλές θλίψεις πρόκειται νά μποῦν στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ” (Πράξ. 14, 22) καί “μέ τήν ὑπομονή τους θά σώσουν τίς ψυχές τους” (Λουκ. 21, 19), “εὐχαριστώντας γιά τό καθετί τό Θεό” (Α’ Θεσ. 5, 18).

 Μαζί μέ αὐτά, φέρε στό νοῦ σου καί τόν ἅγιο ᾿Ιώβ, τό γνήσιο φίλο τοῦ Θεοῦ, “τόν ἀληθινό, τόν ἄμεμπτο καί δίκαιο, τό θεοσεβή, πού ἀπεῖχε ἀπό κάθε πονηρό πράγμα” (᾿Ιώβ 1, 1). Αὐτόν πού δέν ἔπρεπε νά πάθει κανένα κακό, καί αὐτόν τόν παρέδωσε νά πειραστεῖ, γιά νά δοκιμαστεῖ ἡ ἀρετή του· καί ἀγωνίστηκε τόσο, μέχρι σημείου πού ἄφησε καταντροπιασμένους καί ἀναπολόγητους τούς ἐχθρούς καί τούς κατηγόρους του, καθώς τούς ἔλεγχε μέ τή ζωή του.
Φέρε ἀκόμη στό νοῦ σου, γιά νά στηριχθεῖ ἡ πίστη σου, “τόν ἀρχηγό τῆς σωτηρίας μας καί τελειωτή ᾿Ιησοῦ” (Ἑβρ. 12, 2), “ὁ ῾Οποῖος μᾶς λύτρωσε ἀπό τήν ἀρχαία κατάρα” (Γαλ. 3, 13). Πῶς δηλαδή, ἀφοῦ ἔφθασε στήν ὥρα τοῦ Σταυροῦ, γιά νά μᾶς ὑποδείξει ὁδό ὑπομονῆς καί σωτηρίας, ἔλεγε: “Πάτερ, ἄν εἶναι δυνατόν, ἄς μήν πιῶ αὐτό τό ποτήρι· ὅμως ἄς γίνει τό δικό Σου θέλημα καί ὄχι τό δικό μου” (Ματθ. 26, 39). Καί αὐτό τό ἔκανε γιά μᾶς, ᾿Εκεῖνος πού ἐπιτίμησε τόν Πέτρο ὅταν τοῦ εἶπε: “῾Ο Θεός φυλάξοι σε, Κύριε, νά μή σοῦ συμβεῖ κάτι τέτοιο”! (Ματθ. 16, 22). Καί τό ἔκανε ἐπειδή ἦταν ἕτοιμος καί εἶχε καταθέσει τήν προαίρεσή Του στό νά πάθει γιά τή σωτηρία μας. ᾿Αλλά, χάριν τῆς ἀδυναμίας μας, δέχτηκε προσευχόμενος στή Γεθσημανή νά πιεῖ τό ποτήρι τοῦ θανάτου, γιά νά μήν ἀπογοητευόμαστε ὅταν προσευχόμαστε, ἔστω καί ἄν πρός τό παρόν, πρός δοκιμή μας, δέν εἰσακούεται ἡ προσευχή μας.
 ῎Ας προσπαθήσουμε λοιπόν νά κάνουμε μιά βαθιά μελέτη πάνω στήν οὐσία καί στή σημασία τῶν Παθῶν τοῦ Σωτήρα μας, πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά χάρη μας. Καί ἄς ὑπομείνουμε μαζί μ᾿ Αὐτόν τούς ὀνειδισμούς, τά στίγματα, τήν ἐξουθένωση, τήν περιφρόνηση, τόν ἐμπτυσμό, τήν ὕβρη ἀπό τή χλαμύδα, τήν διαπόμπευσή Του μέ τό ἀγκάθινο στεφάνι, τό ξύδι μέ τή χολή, τήν ὀδύνη ἀπό τό μπήξιμο τῶν καρφιῶν, τό κέντημα τῆς λόγχης καί τό νερό καί τό αἷμα. Καί ἀσφαλῶς τότε θά αἰσθανθεῖς μεγάλη ἀνακούφιση στίς δικές σου ὀδύνες. Νά εἶσαι δέ βέβαιος ὅτι ὅλος αὐτός ὁ κόπος σου δέν θά πάει χαμένος. Σέ ἄφησε νά ὑποφέρεις ἕνα μικρό κόπο, γιά νά μήν βρεθεῖς ἐκείνη τήν ἡμέρα (τῆς κρίσεως), ἀμέτοχος τῶν καρπῶν πού θά βλέπεις νά βαστάζουν οἱ ῞Αγιοι, οἱ ὁποῖοι θά καυχῶνται γιά τούς καρπούς τῆς ὑπομονῆς τῶν θλίψεών τους. ᾿Επίσης γιά νά γίνεις συγκοινωνός τῶν ῾Αγίων καί τοῦ ᾿Ιησοῦ, ἔχοντας παρρησία ἐνώπιόν Του μαζί μέ τούς ῾Αγίους.
Μήν ἀφήνεις νά σέ κυριεύσει ἡ λύπη, δέ σέ ξέχασε ὁ Θεός, ἀλλά φροντίζει γιά σένα ὡς γνήσιο Του υἱό καί ὄχι ὡς νόθο. Θά στέκεσαι καλῶς ἄν προσέχεις τόν ἑαυτό σου μέ πολλή νήψη. Νά μήν ξεχάσεις τό φόβο καί τήν εὐχαριστία πρός τό Θεό. Καί θά εἶσαι μακάριος, ἄν πράγματι ἔγινες καί ξένος καί φτωχός, διότι αὐτοί εἶναι πού θά κληρονομήσουν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γίνε ἀνδρεῖος καί δυνατός ἐν Κυρίῳ.
 
῞Οπως βλέπεις, δέν κουράζομαι νά σοῦ λέω τά ἴδια καί τά ἴδια, τά ὁποῖα εὔχομαι νά σοῦ τά χαρίσει ὁ Κύριος.
Κάνε εὐχή καί γιά μένα.

Ἀπό τό βιβλίο
«Ἀββᾶ Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου
Κείμενα Διακριτικά καί Ἡσυχαστικά»,
τόμ. Α’ ἐκδ. «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ»
Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα.

Πηγή: imaik.gr

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018

Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου & Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ




Δοξαστικόν. Ἦχος πλ. β'. Ἀνατολίου.
Ἀπόστολε Χριστοῦ, 

καὶ τῶν θείων δογμάτων Συγγραφεῦ, 

καί τῆς Ἐκκλησίας ἑδραίωμα· 

σὺ ὡς ἀληθῶς, 

τὰς ἐν ζόφῳ τῆς ἀγνωσίας καρδίας, 

εἰσδυσάσας ἐν τῷ βυθῷ τῆς ἀπωλείας,

 ἑλκύσας θεηγορίαις, 

διέσωσας ὡς ἐκ σάλου τρικυμίας, 

ὀπαδὸς γενόμενος 

τοῦ σκεύους τῆς ἐκλογῆς Παύλου,

 ἀλλὰ καὶ μιμητής. 

Ὅθεν αἰτοῦμέν σε, Λουκᾶ ἀξιάγαστε, 

τῶν Ἀντιοχέων τὸ ἐγκαλλώπισμα. 

Πρέσβευε τῷ Σωτῆρι καὶ Θεῷ 

ὑπὲρ τῶν πίστει ἐκτελούντων 

τὴν ἀεισέβαστον μνήμην σου. 

                              

Πηγές:  Μηναῖον Ὀκτωβρίου & http://glt.goarch.org




Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

Γῆ καὶ σποδός - Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἐν Εὐβοίᾳ.

 


Ἰδικὸν μου 

ποτέ μου δὲν ἐπεθύμησα. 

Ποτέ μου δὲν ἐσκέφθην κάτι 

νὰ τὸ ἐπιθυμήσω καὶ

 ἔχω γιὰ τὸν ἑαυτόν μου ,

 γνωρίζοντας ὅτι εἶμαι 

γῆ καὶ σποδός.


Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἐν Εὐβοίᾳ.

 Πηγή: Συμβουλὲς Σύγχρονων Γερόντων, Σωτηρίου Ι. Μπαλατσούκα σελ. 21.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018

Οἱ ἅγιοι - π. Μωϋσῆς Ἁγιορείτης



Οἱ ἅγιοι εἶναι ἀπαραίτητοι στὴ ζωή μας. Γι᾿ αὐτὸ νὰ μελετᾶμε τοὺς βίους τῶν ἁγίων, καλὰ καὶ συχνά. 

Νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἁγίους. Νὰ τοὺς τιμᾶμε. Νὰ τοὺς μιμούμαστε. Νὰ ζητᾶμε τὴ βοήθεια καὶ τὶς πρεσβείες τους. Νὰ πιάσουμε φιλία μαζί τους. 

Νὰ μᾶς συνδράμουν, νὰ μᾶς βοηθήσουν στὴν ἀνημπόρια μας, στὶς δυσκολίες μας. Νὰ μὴ μᾶς ἀφήσουν νὰ ἀπογοητευτοῦμε, νὰ ἀπελπιστοῦμε ἀπὸ τὶς ἀδυναμίες μας. 

Εἶχαν κι ἐκεῖνοι πολλὲς δυσκολίες. Δὲν ἁποθαρρύνθηκαν. Δὲν τὸ ᾿βαλαν κάτω ποτέ.   

π. Μωϋσῆς Ἁγιορείτης 

 Πηγή: Συμβουλὲς Σύγχρονων Γερόντων, Σωτηρίου Ι. Μπαλατσούκα σελ. 91-92.