Ἡ Κλίμακα Ἀρετῶν - Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος

Ἡ ἐλάττωσις τοῦ κακοῦ γεννᾶ τὴν ἀποχὴ ἀπὸ τὸ κακό.

Ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὸ κακὸ εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς μετανοίας.

Ἡ ἀρχὴ τῆς μετανοίας εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς σωτηρίας.

Ἡ ἀρχὴ τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ καλὴ πρόθεσις.

Ἡ καλὴ πρόθεσις γεννᾶ τοὺς κόπους.

Ἀρχὴ τῶν κόπων εἶναι οἱ ἀρετές.

Ἡ ἀρχὴ τῶν ἀρετῶν εἶναι τὸ ἄνθος τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Τὸ ἄνθος τῆς ἀρετῆς εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς πνευματικὴς ἐργασίας.

Ἡ πνευματικὴ ἐργασία εἶναι τέκνο τῆς ἀρετῆς καὶ αὐτῆς τέκνο ἡ συνέχισις καὶ συχνότης τῆς ἐργασίας.

Καρπὸς καὶ τέκνο τῆς συνεχοῦς καὶ ἐπιμελοῦς ἐργασίας εἶναι ἡ ἕξις: (ἡ μόνιμη δηλαδὴ συνήθεια).

Τέκνο τῆς ἕξεως εἶναι ἡ ποίωσις (νὰ γίνει δηλαδὴ ἡ ἀρετὴ ἕνα μὲ τὴν ψυχή. Φυσικὴ κατάστασίς της).

Ἡ ποίωσις στὸ καλὸ γεννᾶ τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ.

Ὁ φόβος γεννᾶ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν - εἶτε τῶν ἐπουρανίων εἶτε τῶν ἐπιγείων.

Ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν εἶναι ἀπόδειξις τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεόν.

Ἀρχὴ τῆς ἀγάπης εἶναι τὸ πλῆθος τῆς ταπεινώσεως.

Τὸ πλῆθος δὲ τῆς ταπεινώσεως εἶναι θυγατέρα τῆς ἀπαθείας.

Ἡ ἀπόκτησις τῆς ἀπαθείας εἶναι ἡ πληρότης τῆς ἀγάπης, δηλαδὴ ἡ πλήρης κατοίκησις τοῦ Θεοῦ σὲ ὅσους ἔγιναν μὲ τὴν ἀπάθεια «καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸ ὄψονται».

Ἡ ἱστορία εἶναι μιὰ μακρόχρονη προεργασία τοκετοῦ: ἐδῶ κάτω ὑφαίνεται ἀργὰ τὸ πνευματικὸ σῶμα μας, ὅπως τὸ φυσικὸ σῶμα μέσα στὸν κόλπο τῆς μητέρας.

Ἀντίθετα ὅμως ἀπ᾿ ὅ,τι τὸ παιδὶ μέσα στὸ μητρικὸ κόλπο, ὁ ἄνθρωπος στὴν πορεία του γιὰ τὸν ἐξαγνισμό, δέχεται πολλὲς ἀποκαλύψεις, γιὰ τὴ ζωὴ στὴν ὁποία πρόκειται νὰ γεννηθεῖ.

 Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος

Πηγή: iamatikos.gr

Ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ - Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος

- Ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, στὸ ὁποῖο καλεῖ ὁ Ἀπόστολος τὸν καθένα νὰ φτάσει;

 

Ἀπάντηση: Ἡ τέλεια κάθαρση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἡ ἐλευθερία ἀπὸ τὰ πάθη τῆς ἀτιμίας καὶ ἡ ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς. 

Δηλαδὴ ὁ καθαρισμὸς καὶ ὁ ἁγιασμὸς τῆς καρδιᾶς, ποὺ γίνεται μὲ τὴ μετοχὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ τὸ νιώθουμε μέσα μας. 

«Μακάριοι ὅσοι ἔχουν καθαρὴ καρδιά, γιατί αὐτοὶ θὰ δοῦν τὸ Θεό», εἶπε ὁ Κύριος. 

Καὶ ὁ Δαβὶδ λέει «Ποιός εἶναι ἄξιος ν' ἀνέβει στὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ σταθεῖ στὸν ἅγιο τόπο Του;» καὶ ἀπαντᾶ. « Αὐτὸς ποὺ ἔχει ἀθῶα χέρια καὶ καθαρὴ καρδιά».

Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος 

Πηγή: ἐδῶ

Χαρά μου εἶναι ὁ Χριστός

Χαρά μου εἶναι ὁ Χ ρ ι σ τ ό ς,

ἡ συντροφιά Του μοῦ χαρίζει δύναμη καὶ φῶς.

Χαρά μου εἶναι ἡ π ρ ο σ ε υ χ ή,

ποὺ μ᾿ ἀνεβάζει ἔως τὰ οὐράνια ἐκεῖ.




Χαρά μου εἶναι ἡ Ἁ γ ί α Γ ρα φ ή,

τὸ μάννα ποὺ μοῦ τρέφει τὴν ψυχή.

Χαρά μου εἶναι ἡ Ἐ κ κ λ η σ ί α,

ὅπου ἀξιώνομαι νὰ συμμετέχω στὴν Θεία Λειτουργία.




Χαρά μου εἶναι ἡ Ν η σ τ ε ί α,

ποὺ μὲ τὴν προσευχὴ διώχνει τοῦ πονηροῦ τήν παρουσία.

Χαρά μου εἶναι ἡ Φ ι λ α ν θ ρ ω π ί α,

τῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης ἡ ἀκτινοβολία.




Χαρά μου εἶναι ἡ Μ ε τ ά ν ο ι α,

ποὺ ἐλευθερώνει, ἀπ᾿ τὴν ἁμαρτία, τὴν καρδιὰ καὶ τὴν διάνοια.

Χαρά μου εἶναι ἡ Ἐ ξ ο μ ο λ ό γ η σ η,

ποὺ σβήνει ἁμαρτίες καὶ προσφέρει Θεοῦ συγχώρηση.




Χαρά μου εἶναι ἡ Θ ε ί α  Κ ο ι ν ω ν ί α,

νιώθω μέσα μου, τοῦ Θεοῦ τὴν παρουσία.

Χαρά μου εἶναι ἡ τ α π ε ί ν ω σ η,

ἓχω τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἑαυτοῦ μου τὴν ἐπίγνωση.




Χαρά μου εἶναι ὁ κάθε ἄ ν θ ρ ω π ο ς,

ὁ πλησίον, ὁ ἀδελφὸς μου, γνωστὸς ἢ ἄγνωστος.

Χαρά μου εἶναι ἡ  ἐ ρ γ α σ ί α,

μοῦ χαρίζει τὴν πολύτιμη ψυχοσωματικὴ ἰσορροπία.




Χαρὰ μου εἶναι ἡ ὡ ρ α ί α  π λ ά σ η,

γιατὶ ἡ Δημιουργία τοῦ Θεοῦ μὲ ὸδηγεῖ στὸν Πλάστη.

Χαρά μου εἶναι ὅλες οἱ δ ο κ ι μ α σ ί ε ς,

τὶς δέχομαι γιὰ τὴ σωτηρία μου, σὰν θείες εὐλογίες.




Χαρά μου εἶναι ἡ α ἰ ώ ν ι α ζ ω ή,

ἐκεῖ στρέφονται ὅλοι μου οἱ κόποι καὶ οἱ στοχασμοί.

Χαρά μου εἶναι ἡ Γ έ ν ν η σ η  τ ο ῦ  Χ ρ ι σ τ ο ῦ,

ἂς γεννηθεῖ καὶ στὴν καρδιά

 

 τοῦ κάθε Ὀρθόδοξου Χριστιανοῦ πιστοῦ! 

 

Κ Α Λ Η   Σ Α Ρ Α Κ Ο Σ Τ Η !

 

Πηγή: ἀνώνυμος ποιητὴς ἢ ποιήτρια 

 

Συνετὸς καὶ μυαλωμένος - Ὅσιος Πασιος ὁ Ἁγιορείτης

Συνετὸς καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀντελήφθει καλῶς ὅτι ὑπάρχει τέρμα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ σπεύδει καὶ αὐτὸς νὰ θέσει τέρμα εἰς τὰ σφάλματα καὶ ἐλαττώματά του.

Νὰ ἀγωνιζόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν παράδεισο. Εἶναι πολὺ στενὴ ἡ πύλη καὶ μὴν ἀκοῦτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θὰ σωθοῦμε.

Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης 

Πηγή: iamatikos.gr

Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Γαλακτίωνος καὶ Ἐπιστήμης, τῶν Συζύγων

Στιχηρὰ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων
Ἦχος πλ. δ'
Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος

Γάλακτι τραφεὶς ἀσκήσεως, διὰ βασάνων πολλῶν, 

Γαλακτίων καὶ θλίψεων, εἰς Χριστοῦ κατήντησας,

 ἡλικίαν γενόμενος, δεκτὴ θυσία, τέλειον σφάγιον, 

τῇ αὐθαιρέτῳ ὁρμῇ πανόλβιε. Ὢ τῆς ἑδραίας σου, 

καὶ βεβαίας πίστεως! δι' ἦς Θεοῦ, ἔτυχες θεούμενος, 

νῦν τελεώτερον.

Ἦχος πλ. δ'
Ἐπιστημόνως ἐζήτησας, τῶν ἀγαθῶν τὴν πηγήν,

 ὀρεκτῶν τὸ ἀκρότατον, ταῖς αὐτοῦ λαμπρότησι,

καὶ ψυχὴν καὶ διάνοιαν, 

καταυγασθεῖσα Θεομακάριστε, 

καὶ καθελοῦσα στερραῖς ἐνστάσεσι, 

τὸν πολυμήχανον, καὶ ἀρχαῖον δράκοντα,

 μοναζουσῶν, θεῖον ἐγκαλλώπισμα, 

μάρτυς πολύαθλε.
 

Ἦχος πλ. δ'
Δύο φωστῆρες ὑπέρλαμπροι, Ἀνατολῆς νοητῆς, 

ἀνατέλλουσι χάριτι, καὶ τὴν κτίσιν ἅπασαν,

 εὐσεβῶς καταυγάζουσιν, 

ὑπερβαλλούσαις ἄθλων λαμπρότησι, 

καὶ ἰαμάτων, θείοις πυρσεύμασιν, 

ὧν τὴν ὑπέρφωτον, ἑορτὴν γεραίροντες, 

τὸν δι' αὐτῶν, πάντας ἁγιάζοντα,

 Χριστὸν δοξάσωμεν.

Θεοτοκίον
Ἦχος πλ. δ'
Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος 
Δεῦρο ψυχή μου στενάζουσα, 

καὶ τῶν δακρύων κρουνούς, 

ἐκ καρδίας πηγάζουσα, τῇ Παρθένῳ βόησον, 

καὶ Μητρὶ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. 

Διὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου Ἁγνή, 

τῆς φοβερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως, 

καὶ κατασκήνωσον, ἔνθα ἡ ἀνάπαυσις,

 καὶ ἡ χαρά, ἡ διαιωνίζουσα, 

καὶ ἡ ἀπόλαυσις. 

Πηγή: ἐδῶ 

Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς Ε΄Λουκᾶ

Ὁ πλούσιος καὶ ὁ φτωχὸς Λάζαρος.

Κατὰ Λουκᾶν, ιστ΄ 19-31.

19 Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ' ἡμέραν λαμπρῶς. 

20 πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος 

21 καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἐπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. 

22 ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 

23 καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. 

24 καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. 

25 εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· 

26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. 

27 εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· 

28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. 

29 λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. 

30 ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ' ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς, μετανοήσουσιν. 

31 εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

 Πηγές: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 317-319 & myriobiblos.gr

Ἀνάλυση:  ἐδῶ

Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς Ε΄Λουκᾶ

Ἐπιστολὴ πρὸς Ἐφεσίους, β΄4-10.

4 ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, 

5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι· 

6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 

7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ' ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 

8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, 

9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. 

10 αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.

Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος 

Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 771 & myriobiblos.gr 

Τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου

Στιχηρὰ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου
Ἦχος πλ. α'
Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς
 

Χαίρων αὐτοκινήτοις ὁρμαῖς, 

πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἀνδρικῶς προσεχώρησας, 

καὶ πᾶσαν ἐκπλήξας φρένα, τῇ καρτερίᾳ τῇ σῇ, 

τῶν τυράννων θράση κατεπάτησας, 

λαμπράν πρὸς Ἀγγέλων, διαγωγὴν μεταβέβηκας, 

περιχορεύων, σὺν αὐτοῖς καὶ γηθόμενος,

 σῴζων πάντοτε, τοὺς πιστῶς σε γεραίροντας· 

 Μάρτυς ἐπιστασίαις σου, παμμάκαρ Γεώργιε, 

καὶ συμπαθείᾳ πενήτων, τοῖς ὀδυρμοῖς ἐπικλώμενος, 

Χριστὸν ἱκετεύεις, τὸν παρέχοντα τῷ κόσμῳ 

τὸ μέγα ἔλεος.

Πηγή: ἐδῶ

Ὅλα τὰ νικᾷ ὁ ἄνθρωπος ὑπακούοντας στὴν ἀλήθεια - Ἀββᾶς Ἰσίδωρος

Ἡ σοφία τῶν ἁγίων αὐτὴ εἶναι, νὰ ἔχουν ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. 

Γιατὶ ὅλα τὰ νικᾷ ὁ ἄνθρωπος ὑπακούοντας στὴν ἀλήθεια, καθὼς εἶναι πλασμένος κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ. 

Καὶ ἀπ᾿ ὅλα τὰ πνεύματα τὸ φοβερότερο εἶναι τὸ νὰ ἀκολουθεῖ κανεὶς τὴ δική του καρδιά, δηλαδὴ τί τοῦ ὑπαγορεύει ὁ λογισμός του καὶ ὄχι ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. 

Καὶ αὐτὸ ὕστερα τοῦ προκαλεῖ θλίψη, γιατὶ παραμένει γι᾿ αὐτὸν ἄγνωστο τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν βρίσκει τὴν ὁδὸ τῶν ἁγίων γιὰ νὰ βαδίζει σ᾿ αὐτήν. 

Τώρα λοιπὸν εἶναι καιρὸς νὰ κάνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιατὶ ἡ σωτηρία κερδίζεται σὲ καιρὸ θλίψεως καθὼς λέει ἡ Γραφή:

«Μὲ τὴν ὑπομονή σας, θὰ σώσετε τὴν ψυχή σας».

  Ἀββᾶς Ἰσίδωρος

Πηγή: ἐδῶ