Περὶ ἐλεημοσύνης - Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης

Ἀτένισε τόν ἀδελφόν σου μέ ἀγάπη καί οἰκτιρμούς καί βοήθησέ τον πρόθυμα. Εἶναι μέλος τοῦ Χριστοῦ καί δικό σου ‒«ἀλλήλων μέλη ἐσμέν» (Ἐφ. 4, 25)‒, εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Θεός τόν ἀγαπᾶ καί τόν ὑπολήπτεται ὅπως καί σένα.

Δέν δίνεις τίποτε τό ἀληθινά δικό σου. Δίνεις ὅ,τι ἀνήκει στόν Θεόν, στά πενόμενα παιδιά τοῦ Θεοῦ. Δέν εἶσαι τίποτε ἄλλο παρά οἰκονόμος καί διαχειριστής τῆς θείας περιουσίας. Νά θεωρῆς τόν ἑαυτό σου ταπεινό ὑπηρέτη τῶν «ἐλαχίστων» ἀδελφῶν τοῦ Κυρίου…

Νά μή δίδης στούς ἄλλους ἀνάλογα μέ τήν ἀξία τους, ἀλλά ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες τους.

Ἡ ἐλεημοσύνη κάνει καλό, πρίν ἀπ᾽ ὅλα, στόν ἴδιο τόν ἐλεήμονα.

Ἀληθινά ἐλεήμων εἶναι ὅποιος ὅλα τά ἐναγκαλίζεται καί δέν ἀφήνει κανέναν ἄνθρωπον ἔξω ἀπό τήν καρδιά του. Πῶς εἶναι δυνατόν ἀξίως, «μετά πίστεως καί ἀγάπης», νά δεχθῆς μέσα σου τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὅταν περιφρονῆς καί δέν ἀγαπᾶς τά μέλη Του; 

Ὅλοι οἱ Χριστιανοί εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ, ἀνάμεσά τους καί ὁ πτωχός. Ἀγάπα τά μέλη Του, ἔχε συμπάθεια γι᾽ αὐτά καί ὁ Κύριος θά σέ ἀξιώση τό πλούσιο ἔλεός Του…

Κάνε τό καλό ἀκόμη καί στούς ἀχαρίστους καί τούς κακούς, ὥστε νά εἶσαι γνήσιο παιδί τοῦ Ὑψίστου…

Τί εἶναι ψευδής εὐγνωμοσύνη στόν Θεό; Τό νά εὐχαριστῆ κανείς τόν Θεό μονάχα μέ τά χείλη γιά τά ἀγαθά πού ἔλαβε καί νά χρησιμοποιῆ αὐτά τά ἀγαθά μονάχα γιά τόν ἑαυτό του, χωρίς νά νοιάζεται γιά τόν πλησίον του… Τί νά τίς κάνη ὁ Θεός τίς εὐχαριστίες μας, ὅταν δείχνουμε ἀχαριστία στήν πράξι; Ὅταν δέν δίνουμε στούς ἄλλους ἀπό ἐκεῖνα πού μᾶς δίνει;

Θεία σοφία, τέλος, εἶναι νά μή σωρεύουμε πλούτη γιά τόν ἑαυτό μας, ἀλλά νά δίνουμε στόν φτωχό, ὥστε νά θησαυρίζουμε θησαυρούς ἀσυλήτους καί ἀφθάρτους στόν οὐρανό, ὅπως λέγει τό Εὐαγγέλιο (Λουκ. 12, 33).

Κύριε, δίδαξέ με νά ἐκτελῶ τά ἔργα τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον μέ προθυμία καί χαρά καί νά πιστεύω ὅτι προσφέροντας στούς ἄλλους δέν χάνω, ἀλλά κερδίζω… Κύριε, δέξου τίς προσφορές μου στό πρόσωπο τῶν πτωχῶν…

Νά εἶσαι ζηλωτής τῆς ἀγάπης. Ὅλα θά παρέλθουν, ἡ ἀγάπη ὅμως θά μείνη, στόν αἰῶνα, ὅπως καί ὁ Θεός, πού εἶναι Ἀγάπη.

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης 

Πηγή: imaik.gr

Ἡ σκάλα τῆς βασιλείας τῶν Οὐρανῶν - Ὅσιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος

Ἀγωνίσου νὰ εἰσέλθεις στὸ θάλαμο ποὺ βρίσκεται μέσα σου, καὶ θὰ δεῖς τὸν οὐράνιο θάλαμο. 

Γιατὶ καὶ τοῦτος κι ἐκεῖνος εἶναι ἕνας, καὶ ἀπὸ μία εἴσοδο τοὺς βλέπεις καὶ τοὺς δύο. 

Ἡ σκάλα τῆς βασιλείας ἐκείνης εἶναι κρυμμένη μέσα σου, δηλαδὴ μέσα στὴν ψυχή σου.

Καθάρισε λοιπὸν τὸν ἑαυτὸ σου ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ θὰ βρεῖς ἐκεῖ σκαλοπάτια, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ μπορέσεις νὰ ἀνεβαίνεις.

Ὅσιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος  

Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Δ΄, Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας»,  σελ. 168. 

Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης. 

 

Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι - Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι, ἐπειδή κανεὶς Δίκαιος δὲν θὰ πάει στὴν κόλαση καὶ οὔτε ἕνας μὴ μετανοιωμένος ἁμαρτωλὸς στὸν παράδεισο. 

Ὁ ἄνθρωπος ὅμως γιὰ νὰ κατορθώσει νὰ εἰσέλθει στὸν παράδεισο, πρέπει πρῶτα ὁ παράδεισος νὰ εἰσέλθει μέσα του.  Στὴν κόλαση ὁδηγεῖται αὐτὸς ποὺ ἡ κόλαση ὑπάρχει ἥδη μέσα σην ψυχή του.  

Ὁ παράδεισος εἶναι ἀθάνατη χαρὰ καὶ θεϊκὴ ἀνύψωση. Ἡ κόλαση εἶναι αἰώνια λύπη καὶ ἡ γεμάτη ἐνοχὲς καὶ τύψεις συνείδηση.

Ἡ τιμωρία τῶν (ἁμετανόητων) ἁμαρτωλῶν καὶ ἡ ἀνταμοιβὴ τῶν Δικαίων εἶναι οἱ ὑψηλότεροι μαθηματικοὶ νόμοι τῆς οἰκουμένης.    

 Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος 

Πηγή: Ὁμιλίες καὶ Μελέτη γιὰ τὰ σύμβολα καὶ σημεῖα, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 30.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος και Ζίτσης

https://www.youtube.com/watch?v=EcDe3eLsXW0

Ἓργα & ἐργασία - Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής

 Ὅταν ἀκούσεις τὴ Γραφὴ ποὺ λέει ὅτι «θὰ ἀποδώσει στὸν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του», μὴ σκεφτεῖς ἔργα ἄξια τῆς κολάσεως ἢ τῆς Βασιλείας, ἀλλὰ ἔργα τῆς πίστεως ἢ τῆς ἀπιστίας σ᾿ Αὐτόν, τὰ ὁποῖα ὁ Χριστὸς ἀνταποδίδει στὸν καθένα, ὄχι σὰν νὰ κάνει δοσοληψία ἐμπορική, ἀλλὰ ὡς Θεὸς δημιουργὸς καὶ ἀγοραστής μας (μὲ τὸ Αἷμα Του).

Ὅσοι ἀξιωθήκαμε καὶ βαπτισθήκαμε, τὰ καλὰ ἔργα δὲν τὰ προσφέρομε στὸν Θεὸ γιὰ νὰ λάβουμε ἀνταπόδοση γι᾿ αὐτά, ἀλλὰ γιὰ νὰ φυλάξομε τὴν καθαρότητα τοῦ ἁγίόυ Βαπτίσματος.

Κάθε ἐργασία ἐντολῶν περικλείεται στὴν προσευχή. Γιατὶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τίποτε ἀνώτερο δὲν ὑπάρχει.  

Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής 

Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Α΄, Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας»,  σελ. 144,145&150. 

Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης. 

 

Τοῦ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου

Στιχηρὰ τοῦ Ὁσίου - Ἦχος πλ. δ' - Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ
Πάτερ θεόφρον Γεράσιμε, 

ἀναπτερώσας τὸν νοῦν,

πρὸς Θεὸν διὰ πίστεως, 

κοσμικῆς συγχύσεως, 

ἐβδελύξω τὸ ἄστατον, 

καὶ τὸν σταυρόν σου ἀναλαβόμενος, 

τῷ παντεπόπτῃ κατηκολούθησας, 

σῶμα δυσήνιον, ἀγωγαῖς ἀσκήσεως, 

τῷ λογισμῷ σθένει δουλωσάμενος, 

τοῦ θείου Πνεύματος. 

 

Ἦχος πλ. δ'
Ὅσιε Πάτερ Γεράσιμε, ἐν ἐρημίαις ἀεί, 

καὶ σπηλαίοις καὶ ὄρεσι, πίστει διαιτώμενος, 

τὸν Θεὸν ἐξεζήτησας, 

καὶ τοῦτον εὗρες, ὥσπερ ἐπόθησας, 

ἀνεπιστρόφῳ ψυχῇ νευρούμενος, 

ταῖς ἀναβάσεσι, ταῖς καλαῖς ἑκάστοτε, 

καὶ Μοναστῶν, στίφη προσενήνοχας, 

Χριστῷ σῳζόμενα.
 

Ἦχος πλ. δ'
Πάντα τὸν βίον διήνυσας, ἐν ἡσυχίᾳ πολλῇ, 

καὶ ἐν πένθει καὶ δάκρυσι, 

Μοναστῶν γενόμενος, ἀλείπτης διὰ πίστεως,

 ἀκτημοσύνῃ κατακοσμούμενος, 

καὶ ἐγκρατείᾳ ὡραϊζόμενος, 

ξένος καὶ πάροικος, ἐπὶ γῆς δεικνύμενος· 

ὅθεν καλῶς, εὗρες τὴν ἀπόλαυσιν, 

θεομακάριστε.
 

Θεοτοκίον - Ἦχος πλ. δ' - Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ
Σὲ δυσωποῦμεν πανάχραντε, 

τὴν προστασίαν ἡμῶν. 

Συσχεθέντας ἐν θλίψεσι, μὴ παρίδῃς τέλεον,

 ἀπολέσθαι τοὺς δούλους σου· 

ἀλλά γε σπεῦσον, τοῦ ἐξελέσθαι ἡμᾶς, 

τῆς ἐνεστώσης ὀργῆς καὶ θλίψεως, 

ὦ θεοδόξαστε, Θεοτόκε ἄχραντε· 

σὺ γὰρ ἡμῶν, τεῖχος καὶ βοήθεια 

ἀκαταμάχητος. 

Πηγή: Μηναῖον Μαρτίου & glt.goarch.org

Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου

tps://www.youtube.com/watch?time_continue=27&v=nV07y95UN9M

Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεῳ

Ἡ Δευτέρα Παρουσία

Κατὰ Ματθαῖον κε΄31-46

31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ' αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· 

 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 

33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 

34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· 

 35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 

36 γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. 

37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 

38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν;

 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; 

40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 

41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· 

42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 

43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 

44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 

45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 

46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Ἅγιος Ἀπόστολος & Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος  

Πηγή: Καινὴ Διαθήκη σελ. 118-120  & myriobiblos.gr 

Ἀνάλυση ἀπὸ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ: ἐδῶ

Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεῳ

Ἀποκριά: Ἀποχή ἀπὸ κρέας

Α΄ Ἐπιστολὴ πρὸς Κορινθίους η΄8 - θ΄2

η΄8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. 

9 βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. 

10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 

11 καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι' ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 

12 οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 

13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.

θ΄1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 

2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος

Πηγή: Καινὴ Διαθήκη, σελ. 728-730 & myriobiblos.gr