Ὅποιος βοηθάει - Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Ὅποιος δίνει τὸ χέρι πρὸς βοήθεια τοῦ πλησίον του, 

παίρνει τὸν βραχίονα τοῦ Θεοῦ σὲ βοήθειά του. 

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος 

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου - Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,

πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας,

φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῶς. 

Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,

ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, 

δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα,

καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου,

ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

Ἀμήν.

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Ἑρμηνεία τῆς προσευχῆς: ἐδῶ   

Πίστις, ἀπιστία, δυσπιστία - Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Ἡ πίστις εἶναι μήτηρ παντὸς ἔργου ἀγαθοῦ, 

καὶ δι' αὐτῆς λαμβάνει τις τὰς ἐπαγγελίας 

τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, 

καθὼς εἶναι γεγραμμένον· 

«Χωρὶς πίστεως εἶναι ἀδύνατον 

νὰ εὐαρεστήσωμεν·»

ἡ δὲ ἀπιστία εἶναι καρποφόρον 

κτῆμα εἰς τον Διάβολον, καὶ

μήτηρ παντὸς ἔργου πονηροῦ.  

Ἐξ αὐτῆς γεννᾶται ἡ δυσπιστία, 

ἥτις εἶναι ἀκαταστασία.

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος 

Πηγή: Ἀσκητικά, Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, «Β. Ρηγοπούλου», σελ. 248.

Δόξα σέ Σένα, Θεέ μας - Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

Δόξα σέ Σένα, Θεέ μας, πού μᾶς ἀνέχεσαι, δόξα Σοι, μακρόθυμε, δόξα Σοι, ἀνεξίκακε, δόξα Σοι ἀγαθέ, δόξα Σοι, μόνε σοφέ. 

Δόξα σέ Σένα, τόν εὐεργέτη τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας. 

Δόξα σέ Σένα, πού ἀνατέλλεις τόν ἥλιο στούς πονηρούς καί στούς ἀγαθούς, καί βρέχεις γιά τούς δικαίους καί τούς ἀδίκους. 

Δόξα σέ Σένα, πού τρέφεις ὅλα τά ἔθνη καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, σάν νά εἶναι ἕνας ἄνθρωπος. 

Δόξα σέ Σένα, πού τρέφεις τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ καί τά θηρία καί τά ἑρπετά καί τά ὑδρόβια, ὅπως ἐμεῖς τρέφουμε τό σπουργιτάκι. 

Διότι εἶναι μεγάλη ἡ δύναμή Σου καί ἡ εὐσπλαχνία Σου γιά ὅλα τά δημιουργήματά Σου, Κύριε. 

Γι' αὐτό σέ παρακαλῶ, Κύριε -μέ τίς πρεσβεῖες ὅλων τῶν Ἁγίων Σου ποὺ εὐαρέστησαν ἐνώπιόν Σου- μή μέ ἀπορρίψεις  μαζί μέ αὐτούς πού τυπικά Σοῦ λέγουν, Κύριε, Κύριε, καί δέν κάνουν τό θέλημά Σου. 

Γιατί Σύ γνωρίζεις τά πάθη πού κρύβονται μέσα μου, Σύ γνωρίζεις πολύ καλά τίς πληγές τῆς ψυχῆς μου. Θεράπευσέ με, Κύριε, καί θά θεραπευθῶ... Ἀμήν.

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος 

Πηγή: Μικρόν Προσευχητάριον, Ἱερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδος, σελ. 84.   

Ἂς ἐπιδιώξωμεν πνευματικὸν βίον - Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

     Ἂς ἐπιδιώξωμεν πνευματικόν βίον, ἀγαπητέ, ὅπως συνεργήσασα ἡ πρᾶξις μετὰ τῆς πίστεως, εὑρεθῇ ὁ ἄνθρωπος τέλειος καὶ κατὰ τὰ δύο. 

Πρὸς θεολογίαν δὲ τότε μόλις θέλομεν γίνει ἰκανοί, ὁπόταν νικήσωμεν τὰ πάθη, καὶ ἐξορίσωμεν ἀφ' ἑαυτῶν πᾶσαν προσπάθειαν βιωτικήν, καὶ μηδεμίαν πρόληψιν ἔχομεν κατὰ νοῦν· διότι τότε ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εὑροῦσα ἀνάπαυσιν ἐν ἡμῖν, θέλει φωτίσει τὰς καρδίας ἡμῶν, ὡς λύχνον κατεσκευασμένον καὶ βρίθοντα ἐξ ἐλαίου καὶ στυππίου, εἰς τὸν ὁποῖον τὸ πῦρ συνενούμενον μετὰ τῆς ὑποκείμενης ὕλης, θέλει ἀνάψει τὴν λαμπάδα μετ' ἀφθόνου λάμψεως, καὶ φωτίσει τοὺς πάντας. 

Ἐὰν δὲ ἔτι ὑπὸ παθῶν τυραννώμεθα, καὶ ἐν αὐτοῖς κυλιόμενοι ἐπιχειρῶμεν τὰ ἀξιώματα, κινδυνεύομεν ἐξ ἅπαντος, ἐξομοιούμενοι πρὸς λύχνον ἐστερημένον ἐλαίου καὶ τῆς καυστικῆς ὕλης, ὅστις οὐδὲ πρὸς ὀλίγον δύναται νὰ βαστάσῃ τοῦ πυρὸς τὴν θέρμην καὶ ἐνέργειαν. 

Πρέπει λοιπὸν πρῶτον νὰ ἐτοιμάσωμεν τόπον πρὸς ὑποδοχὴν τοῦ νοεροῦ φωτός, διὰ νὰ γίνωμεν ἄξιοι πνευματικῶν χαρισμάτων. Ἂς ἐπιδιώξωμεν πνευματικὸν βίον ἵνα ἐξουσιαζόμενος ὁ νοῦς ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἁγιασθῇ καὶ τὸ σῶμα διὰ τῆς μετοχῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος...

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

Κεφάλαιον Ι' (ἀπόσπασμα).

 Πηγή: Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά, «Β. Ρηγοπούλου», σελ. 149.

Ἐν καθαρᾷ συνειδήσει - Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

         Ἀδελφοὶ μετὰ τῆς προσευχῆς ἂς ἐπιμεληθῶμεν καὶ τὸ ἔργον ἡμῶν, ὅτι μισθὸς εἶναι ἐὰν τὸ ἔργον ἀδόλως ἐπιμελώμεθα· διότι ὅστις ἐκ πείσματος, ἤ φιλαυτίας, ἢ φιλαργυρίας ἀμελήσει τὸ ἔργον, θέλει ἀκούσει τὸ γεγραμμένον· 

«Κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν θέλει δώσει εἰς αὐτούς.» 

Ὁ δὲ ἐργαζόμενος ἐν καθαρᾷ συνειδήσει εἰς τὸν Θεόν, καὶ οὐχὶ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, θέλει ἀξιωθῆ τῆς εὐλογημένης ἐκείνης φωνῆς· 

«Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, εἰς ὀλίγα ἔγινες πιστός, εἰς πολλὰ θέλω σὲ καταστήσει· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου.» 

ᾯ ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

Κεφάλαιον ΟΕ'.

 Πηγή: Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά, «Β. Ρηγοπούλου», σελ. 208.

Οἱ τρεῖς παῖδες - Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Οἱ τρεῖς παῖδες Ἀνανίας, Ἀζαρίας καὶ Μισαήλ, 

ἐπειδὴ δὲν ἐπροσκύνησαν 

τὴν χρυσῆν εἰκόνα τοῦ Ναβουχοδονόσορος, 

ἀφοῦ ἐδέθησαν δυνατά, 

ἐῤῥίφθησαν εἰς τὴν ἀνημμένην κάμινον· 

τὸ δὲ πῦρ δὲν ἐτόλμησε νὰ ἐγγίσῃ τὰς τρίχας των· 

ἀλλ' ἐξελθοῦσα ἡ φλὸξ κατέκαυσεν ἐκείνους, 

οἵτινες ἤναψαν καὶ ἐπύρωσαν τὴν κάμινον.

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Πηγή: Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά, «Β. Ρηγοπούλου», σελ. 223 

Τὸ θέλημα

Ὅσον τις ἀποκόπτει καὶ ταπεινοῖ τὸ θέλημά του, 

τοσοῦτον ἕλκεται εἰς προκοπην·

ὅσον δὲ ἐμμένει εἰς τὸ ἴδιον θέλημα, 

τοσοῦτον ἐπιφέρει εἰς ἑαυτὸν ὕβριν καὶ ζημίαν.

Μὴ θέλε λοιπὸν νὰ δουλεύῃς 

τὸ ἴδιόν σου θέλημα, 

ἀλλὰ μᾶλλον γενοῦ ὑπήκοος 

εἰς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Πηγή: Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά, σελ. 173 

Ποιός θέλει τὸ καλό μας;

Ὁ Κύριος ὅστις ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, προσέταξεν εἰς ἡμᾶς νὰ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους. Ἀγάπης δὲ ἔργον εἶναι καὶ τὸν νὰ παρακινῶμεν ἀλλήλους εἰς τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ...

Πρέπει νὰ προσέχωμεν ἀπὸ κακὴν συμβουλήν. Διότι καθὼς ὅταν δύο τινὲς ἐνδεδυμένοι λαμπρῶς συμβαδίζωσι, καὶ ὁ εἶς προσκόψας πίπτῃ εἰς πηλόν, καὶ καταβορβώνῃ τὴν λαμπρὸν στολήν του, ἔπειτα κινούμενος ὑπὸ φθόνου ζητεῖ νὰ ῥίψῃ καὶ τὸν πλησίον του εἰς τὸν βόρβορον, διὰ νὰ μὴ φαίνηται αὑτὸς καὶ μόνος ἄσχημος· οὕτως καὶ ἐνταῦθα ὅσοι ἐκπέσουσιν ἐκ τῆς ἀρετῆς ἀγωνίζονται νὰ ὑποσκελίσωσι τοὺς λοιπούς, διὰ νὰ μὴ εὑρίσκονται μόνοι εἰς ἐντροπήν...

Ἐνίοτε δὲ ἀρχίζουσι νὰ διαβάλλωσι καὶ τοὺς ἁγίους προφήτας, διὰ νὰ δελεάσωσι τὰς ἀβεβαίας ψυχάς. Ὤ καρδία διεστραμμένη τῶν τοιούτων ἀνθρώπων! ὤ στόμα πλήρες κακίας καί δόλου! ὤ λάρυγξ, ὡς τάφος ἠνεῳγμένος, ἕτοιμος νὰ διαφθείρῃ τοὺς ἐμπίπτοντος ἐν αὐτῷ· δικαίως παραδίδονται εἰς πάθη ἀτιμίας, διότι ἀπώθησαν τὴν γνῶσιν τοῦ Θεοῦ· ὅθεν καὶ θέλουσιν ἀποδιωχθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸν διὰ τὸ πλήθος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν, διότι οὔτε τὸν Θεὸν ἐφοβήθησαν, οὔτε τὴν εὐλάβειαν τῶν χριστιανῶν προετίμησαν, ἀπατῶντες τὰς ψυχὰς τῶν νέων. Διὰ τοῦτο φυλλάσου ἀπ' αὐτῶν, ἀγαπητέ, μήπως σέ κατακαύσωσι διά τῶν κολακευτικῶν αὐτῶν λόγων. Ἀπόφευγε τὴν συναναστροφὴν αὑτῶν, διὰ νὰ μὴ λυπηθῇς ἔπειτα, καὶ καταπέσῃς ἐπὶ δίστομον μάχαιραν, κατὰ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Σολομῶντος.

 Καὶ πᾶς μὲν ἄνθρωπος φροντίζων περὶ τῆς σωτηρίας τοῦ πλησίον, ἐὰν ἤδῃ αὐτὸν ὅτι ὠλίσθησε καὶ ἔπεσεν εἰς τὸ κακὸν σπουδάζει νὰ τὸν ἀνεγείρῃ, τὸν δὲ ἱστάμενον ὄρθιον κρατεῖ διὰ νὰ μὴ πέσῃ.

Οὗτοι δὲ, ὡς διαφθορεῖς, μεγάλην φροντίδα καταβάλλουσιν εἰς τὸ νὰ ῥίψωσιν τοὺς ἱσταμένους·... 

  

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος 

Πηγή: Ἀσκητικά, Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, 

σελ. 131 & 134 (3 ἀποσπάσματα)

Μακαρισμοὶ ἔτεροι - Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου (Β')

ια'. Μακάριος ἐκεῖνος τοῦ ὁποῖου ἡ ψυχὴ ἔγεινεν ὡς νεόφυτον δένδρον, ἔχων πάντοτε τὰ δάκρυα κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὡς πνοὴν ὕδατος.

ιβ'. Μακάριος ὁ φυτεύων καλὰ φυτὰ ἐν τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ, δηλαδὴ τὰς ἀρετὰς καὶ τοὺς βίους τῶν ἁγίων.

ιγ'. Μακάριος ὅστις φυτεύει καὶ ποτίζει τὰ φυτὰ αὐτοῦ προσερχόμενος μετὰ δακρύων, διὰ νὰ γίνωσι τὰ φυτὰ αὐτοῦ εὐάρεστα καὶ καρποφόρα εἰς τὸν Κύριον.

ιδ'. Μακάριος ὅστις ἐξεκαύθη ὑπὸ τῆς ἁγάπης τοῦ Κυρίου, ὡς ὑπὸ πυρός, καὶ κατέφλεξε πάντα λογισμόν ῥυπαρόν, καὶ τῆς ψυχῆς αὑτοῦ τὸν μιασμόν. 

ιε'. Μακάριος ὅστις ἔγεινεν ἑκουσίως ὡς γῆ καλὴ καὶ ἀγαθή, καρποφορῶν σπόρον καλὸν εἰς ἑκατόν, καὶ ἑξήκοντα, καὶ τριάκοντα.

ιστ'. Μακάριος ὁ εὑρεθεὶς κατὰ τὴν προαίρεσιν σπόρος καλὸς ἐν τῷ ἀγρῷ, τὸν ὁποῖον ἔσπειρεν ὁ δεσπότης ἐν τῷ ἀγρῷ τῷ ἰδίῳ.

ιζ'. Μακάριος ὅστις εὗρε τὸν μαργαρίτην ἐκλεκτὸν τὸν οὐράνιον, καὶ πωλήσας πάντα αὐτοῦ τὰ ἐν τῇ γῇ τοῦτον μόνον ἠγόρασε.

ιη'. Μακάριος ὅστις εὗρε τὸν θησαυρὸν ἐν τῷ ἀγρῷ κεκρυμμένον, χαιρόμενος δὲ ἀπεδίωξε τὰ πάντα καὶ αὐτὸν μόνον ἀπέκτησε.

ιθ'. Μακάριος ὅστις ἐνθυμεῖται διηνεκῶς τὴν ἡμέραν τοῦ θανάτου καὶ σπουδάζει νὰ εὑρεθῇ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ εὐπρόθυμος καὶ ἄφοβος.

κ'. Μακάριος ὅστις εὗρε παῤῥρησίαν ἐν τῇ ὥρᾳ τοῦ χωρισμοῦ ἀπὸ τοῦ κόσμου, ὅταν ἡ ψυχὴ χωρίζηται μετὰ φόβου καὶ ὀδυνῶν· διότι ἔρχονται οἱ ἄγγελοι νὰ λάβωσι καὶ χωρίσωσι τὴν ψυχὴν ἀπὸ τοῦ σώματος, καὶ νὰ παραστήσωσιν εἰς τὸ βῆμα τοῦ ἀθανάτου καὶ φρικτοῦ μυστηρίου. Μέγας φόβος, ὧ ἀδελφοί, κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ θανάτου, ὅταν ἡ ψυχὴ χωρίζηται ἀπὸ τοῦ σώματος μετὰ φόβου καὶ ὀδυρμοῦ· διότι εἰς τὴν ψυχὴν  παρίστανται κατὰ τὴν ὥραν τοῦ χωρισμοῦ τὰ ἔργα αὐτῆς, ὅσα ἔπραξεν ἐν ἡμέρᾳ καὶ νυκτί, ἀγαθά τε καὶ πονηρά· καὶ ἄγγελοι σπουδάζοντες βιάζονται νὰ ἐξώσωσιν αὐτὴν ἐκ τοῦ σώματος, ἡ δὲ ψυχὴ θεωροῦσα τὰ ἔργα αὐτῆς δειλιᾷ νὰ ἐξέλθῃ· τοῦ δὲ ἁμαρτωλοῦ ἡ ψυχὴ μετὰ φόβου χωρίζεται ἀπὸ τοῦ σώματος, καὶ τρέμουσα ἀπέρχεται νὰ παρασταθῇ εἰς τὸ ἀθάνατον κριτήριον· βιαζομένη δὲ νὰ ἐξέλθῃ τοῦ σώματος καὶ βλέπουσα τὰ ἔργα αὑτῆς, λέγει εἰς αὐτὰ μετὰ φόβου· δότε μοι τόπον διὰ μίαν ὥραν νὰ ἐξέλθω· ἀποκρίνονται δὲ εἰς τὴν ψυχὴν πάντα ὁμοῦ τὰ ἔργα αὐτῆς· σὺ ἡμᾶς ἔπραξας, μετὰ σοῦ ἀπερχόμεθα εἰς τὸν Θεόν.

           Ἄς μισήσωμεν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τὸν μάταιον τοῦτον βίον καὶ ἂς ποθήσωμεν μόνον τὸν Χριστὸν τὸν Ἅγιον καὶ λυτρωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, δὲν γινώσκομεν ἀδελφοί, κατὰ ποίαν ὥραν εἶναι ὁ θάνατος ἡμῶν· οὐδὲ γινώσκει τις τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν τοῦ χωρισμοῦ... 

 

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Πηγή: Ἀσκητικά,

 Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, σελ. 190

__________________________________________________
Mακαρισμοὶ ἔτεροι - Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου (Α')
http://xarakyriou.blogspot.gr/2013/09/blog-post_13.html 

Μακαρισμοί ἔτεροι - Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου (Α')

Εὐλόγησον Πάτερ. 

α'. Μακάριος ὅστις ἐμίσησε καὶ κατέλειπε τὸν βίον τοῦτον τὸν ἀνθρώπινον, καὶ μετὰ μόνου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ μελέτη τῆς ζωῆς αὐτοῦ.

β'. Μακάριος ὅστις ἐμίσησε καὶ ἐβδελύχθη τὴν ἁμαρτίαν, ἀγαπήσας μόνον τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεόν. 

γ'. Μακάριος ὅστις ἔγεινεν ἐπὶ τῆς γῆς ὡς ἄγγελος οὐράνιος καὶ μιμητὴς τῶν Σεραφείμ, καθαροὺς ἔχων καθ' ἐκάστην λογισμούς. 

δ'. Μακάριος ὅστις ἔγεινεν ἁγνὸς εἰς τὸν Θεόν, καὶ ἅγιος καὶ καθαρὸς ἀπὸ πάντων τῶν μιασμῶν, καὶ τῶν λογισμῶν καὶ τῶν πονηρῶν πράξεων.

ε'. Μακάριος ὅστις ἔγεινεν ὅλος αὐτὸς ἐλεύθερος ἐν Κυρίῳ ἀπὸ πάντων τῶν πραγμάτων τοῦ ματαίου τούτου βίου.

στ'. Μακάριος ὁ ἔχων κατὰ νοῦν τὴν μέλλουσαν καὶ φοβερὰν ἡμέραν, καὶ σπουδάζων νὰ θεραπεύσῃ διὰ δακρύων τὰ τραύματα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.

ζ'. Μακάριος ὅστις ἔγεινεν ὁλόκληρος ὡς νέφος δακρύων, καὶ ἔσβεσε κλαίων καθ' ἐκάστην τὴν φλόγαν τῶν πονηρῶν παθῶν.

η'. Μακάριος ὁ βαδίζων ἐν τῇ ὁδῷ τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου, κατοικίας ποιῶν καθ' ἡμέραν εἰλικρινῶς διὰ τῆς πίστεως καὶ ἀγάπης.

 θ'. Μακάριος ὁ προκόπτων εἰς τὰ ἀγαθὰ ἔργα τῆς ἀσκήσεως ἐλπίζων νὰ λάβῃ παρὰ τοῦ Θεοῦ τὴν οὐράνιον βασιλείαν.

ι'. Μακάριος ὅστις φοβεῖται τὸ φοβερὸν πρόσταγμα τοῦ Λόγου, καὶ στήσει φυλακὰς ἐν τῷ στόματι αὑτοῦ ἵνα μὴ ἐκπέσῃ τῆς ἐντολῆς... (συνεχίζεται)

Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Πηγή: Ἀσκητικά,

 Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, σελ. 189 

___________________________________

Μακαρισμοὶ ἔτεροι - Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου (Β')

 http://xarakyriou.blogspot.gr/2013/09/blog-post_18.html

Ἀρχή καί τέλος τῶν ἀγαθῶν ἡ ταπεινοφροσύνη

Πᾶσα  ἄσκησις,  πᾶσα  ἐγκράτεια,  πᾶσα  ὑποταγή,

πᾶσα  ἀκτημοσύνη,  καὶ  πᾶσα  πολυμάθεια  εἶναι  ματαία

εἰς  τὸν  ἄνθρωπον,  ὅταν  ᾖναι  ἐστερημένος  τῆς  ταπεινοφροσύνης.

Διότι  καθώς  ἡ  ἀρχὴ  καὶ  τὸ  τέλος  τῶν  ἀγαθῶν  εἶναι  ἡ  ταπεινοφροσύνη, 

οὕτως  ἡ  ἀρχή  καὶ  τὸ  τέλος  τῶν  κακῶν  εἶναι  ἡ  ὑψηλοφροσύνη.

Πανοῦργον  δὲ  καὶ  πολύμορφον  εἶναι 

τὸ  ἀκάθαρτον  τοῦτο  πνεῦμα  τῆς  ὑπερηφανίας·

ὅθεν  καὶ  ἀγωνίζεται  νὰ  ὑποδουλώσῃ  τοὺς  πάντας, 

καὶ  εἰς  ἔκαστον  στήνει  ἱδιαιτέρα  παγίδα·...

Τοιουτοτρόπως  λοιπὸν  ζητεῖ  νά  ἐνσπείρῃ  τὰ  ἐαυτοῦ  ζιζάνια

τὸ  ἀκάθαρτον  τοῦτον  πνεῦμα. 

Διὰ  ταῦτα  καί  ὁ  Κύριος,  ἐπειδή  γινώσκει 

τὸ  δεινὸν  τοῦτο  πάθος  (διότι  ὅπου  καὶ  ἂν  ῥιζώσῃ,

ἐξαχρεοῖ  τὸν  ἄνθρωπον  ἐκεῖνον  μετὰ  τῆς  ἑαυτοῦ  ἐργασίας)

ἔδωκεν  εἰς  ὑμᾶς  τὴν  ταπεινοφροσύνην,  ὡς  τρόπαιον  κατ'  αὐτοῦ, 

εἰπὼν·  «Ὅταν  ποιήσητε  πάντα  τὰ  διατεταγμένα  εἰς  ὑμᾶς,

λέγετε,  ὅτι  εἴμεθα  ἀ χ ρ ε ῖ ο ι   δ ο ύ λ ο ι ».    

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος 

Πηγή: Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά, σελ. 62

Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου

Κύριε  καί  Δέσποτα  τῆς  ζωῆς  μου, 

πνεῦμα  ἀργίας,  περιεργίας,  

φιλαρχίας  καί  ἀργολογίας

 μή  μοι  δῷς.

Πνεῦμα  δέ  σωφροσύνης,  ταπεινοφροσύνης,  

ὑπομονῆς  καί  ἀγάπης 

χ ά ρ ι σ α ί   μ ο ι   τῷ  σῷ  δούλῳ.

Ναί,  Κύριε  Βασιλεῦ, 

δ ώ ρ η σ α ί   μ ο ι   τοῦ  ὁρᾷν  τά  ἐμά  πταίσματα  καί 

μή  κατακρίνειν  τόν  ἀδελφόν  μου· 

ὅτι  εὐλογητός  εἶ  εἰς  τούς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων· 

Ἀμήν.

Οἰκοδομή καί σωτηρία τῶν ἄλλων

Μακάριος  ὁ  φροντίσας 

περί  τῆς  οἰκοδομῆς  καί  σωτηρίας  τῶν  ἄλλων·  καί 

δέν  θέλει  ἀποχωρισθῇ  ἀπό 

τῆς  βασιλείας  τῶν  οὐρανῶν 

μετά  τῶν  ποιούντων  τά  σκάνδαλα·

ἀλλ΄  ἡ   κατοίκησις  αὐτοῦ   θέλει   γίνει 

μετά  τῶν  εὐαρεστησάντων  τόν  Δεσπότην  Χριστόν, 

ᾧ  ἡ  δόξα  εἰς  τούς  αἰῶνας.

Ἀμήν.

Πηγή: Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά, σελ. 203

Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι μέγα δῶρον

Ἄς  ἀποφύγωμεν  τήν  ὑπερηφανίαν,  τήν  ὁποίαν  μισεῖ  ὁ  Κύριος·

ἄς  ἀγαπήσωμεν  δέ  τήν  ταπεινοφροσύνην,  διά  τῆς  ὁποίας 

πάντες  οἱ  δίκαιοι  εὐηρέστησαν  εἰς  τόν  Κύριον.

Διότι  ἡ  ταπεινοφροσύνη  εἶναι  μέγα  δῶρον, μεγάλη  δόξα, 

μεγάλη  προκοπή  καί  τιμή  εἰς  τούς  ἔχοντας  αὐτήν·

ὁ  δρόμος  αὐτῆς  ἀσφαλής·  καί  ὑπάρχει  ὁλόκληρος  σοφία.

Διότι  διά  τῆς  ὑψηλοφροσύνης  ἐταπεινώθη  ὁ  Φαρισαῖος  ἐκεῖνος,  καί

διά  τῆς  ταπεινοφροσύνης  ὑψώθη  ὁ  Τελώνης,  μετά  τοῦ  ὁποίου

 νά  ἀξιώσῃ  ἡμᾶς  ὁ  Κύριος  τῆς  ἀφθάρτου  μερίδος  καί 

μετά  πάντων  τῶν  δικαίων·  διότι  είς  αὐτόν 

πρέπει  ἡ  δόξα  εἰς  τούς  αἰῶνας.  Ἀμήν.

Πηγή: Ἀσκητικά Όσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, σελ. 66

Ἐπίσκεψη στήν καρδιά

Τέκνα  μου  ἀγαπητά, 

θρηνῶ  ἐμαυτόν  διά  τήν  ἀμέλειάν  μου·

διότι  ὁ  ἀγαθός  Θεός  ἐχάρισεν  εἰς  ἡμᾶς 

φωτισμόν  τῆς  γνώσεως,  καί 

ἐγώ  παραβλέπω  αὐτόν  καθ'  ἡμέραν.

Ἐάν  δέ  ἐξεπλήρουν  τά  θελήματα  τοῦ  Κυρίου, 

ἤθελον  εἶσθαι  μακάριος  κατά  τήν  ὥραν  ἐκείνην·  καί 

οὐχί  μόνος  ἐγώ, ἀλλά  καί  οἱ  ποιήσαντες  τά  θελήματα  Αὐτοῦ...

Ἄς  ἐννοήσωμεν  καλῶς  πάντες  τήν  πρόνοιαν  τοῦ  Θεοῦ, 

μετά  πασῶν  τῶν  δωρεῶν,

τά  ὁποῖα  ἐχάρισεν  εἰς  ἡμᾶς  ὁ  ἀγαθός  Θεός.

Ἡ   χ ά ρ ι ς   Α ὐ τ ο ῦ  ἐπισκέπτεται  συνεπῶς  τάς  καρδίας  ἡμῶν·  καί 

ἄν  εὕρῃ  ἀνάπαυσιν, θέλει  εἰσέλθει  καί  κατοικήσει  πάντοτε  ἐν  τῇ  ψυχῇ ·

ἐάν  δέ  δέν  εὕρῃ  καθαράν  τήν  καρδίαν  ἀναχωρεῖ.

Πηγή: Ἀσκητικά Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, σελ. 43

Ἀγάπα ταπεινοφροσύνην

Ὀρέγεσαι  ὀρθόν  βίον; 

Ἐπιμελοῦ  τήν   τ α π ε ι ν ο φ ρ ο σ ύ ν η ν, διότι  χωρίς  αὐτῆς 

ὀρθός  βίος  δέν  δύναται  νά  ὑπάρξῃ.

Ἀγάπα  ταπεινοφροσύνην,  καί 

ὑπό  παγίδος  διαβολικῆς  δέν  θέλεις  συλληφθῆ  ποτέ·

διότι  θέλεις  γίνει  ἀνώτερος  τῶν  παγίδων  τοῦ  Ἐχθροῦ·

διότι  ἀνακουφίζεσαι  πάντοτε

ἀπό  τό  ὀξύτατον  πτερόν  τῆς  ταπεινοφροσύνης.

Πήγη: Ἀσκητικά Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, σελ. 216

Μή φοβοῦ

Ἀνθίστασο κατά τῆς ἁμαρτίας,

ὦ τῆς ζωῆς ἐργάτα, 

καί μή φοβοῦ τήν παρουσίαν τοῦ πειρασμοῦ΄

διότι δέν θέλει βλάψει ἡ δοκιμή

τόν γενναῖον ἀθλητήν.